ฉันรักเธอตลอดไป

คุณครู : อะทุกคนๆ ไปตามหารุ่นพี่ได้
นักเรียน : คับ/ค้ะ
ตอนนี้ฉัน เฟย์ และแก้ว เดินตามหาพี่ป๊อป พี่เขื่อนและพี่โทโมะ 
ตอนนี้พวกเราอยู่ที่สนามหญ้าของรร.ตอนนี้ฉันแยกยากเฟย์กับแก้วแล้ว ฉันเห็นเหงาผู้ชาย กับ ผู้หญิง ฉันเลยเดินไปดู เหงาที่เห็นคือ พี่ป๊อปปี้กับพิมพ์ นํ้าใสๆก้เริ่มรินออกจากตาฉัน ฉันเลยเดินออกห่างจากตรงนั้นเพื่อปล่อยให้นํ้าตาไหลออกมาให้หมด 
..... : นี่น้องตามหาให้อยู่ละ?
ฟาง : (ฉันหันไปแต่คนที่เจอคือพี่เขื่อน)
เขื่อน : น้องฟางเป็นไรคับ
ฟาง : (ฉันไม่ได้พูดอะไร แต่ฉันกับไปกอดพี่เขื่อนแล้วปล่อยนํ้าตาออกมา)
เขื่อน : น้องฟางอยากร้องก็ร้องออกมาเลย ปล่อยมาให้หมด(พี่เขื่อนปลอบฉัน แล้วเอามือลูบผมฉัน)
ฟาง : (ฉันเริ่มหยุดร้องไห้เลยคลายกอดจากพี่เขื่อน)พี่เขื่อน ฮือๆ.... ขอบคุณที่ปลอบฟางนะค้ะ :) (ชั้นยิ้มให้พี่เขื่อน)
เขื่อน : น้องฟางจับได้ชื่อไรละ 
ฟาง : พี่ป๊อปปี้ค้ะ
เขื่อน : งั้นอยู่ตรงนี้ละ เดี๋ยวพี่โทรตามมันให้
ฟาง : จะดีหรอค้ะ เดี๋ยวฟางเดินหาก็ได้ เดี๋ยวพี่เขาจะว่าฟางเอา
เขื่อน : มันไม่ว่าหรอก
ด้านเขื่อน
ฉันอยู่สนามหญ้าตั่งนานแล้ว ซักพักพิมพ์กับป๊อปปี้ก็เดินมา แล้วก็ไปคุยกันหลังต้นไม้ ผมเห็นฟางเดินมา ผมเลยหลบเพื่ออยากรู้อะไรบางอย่าง ฟางเดินไปตรงต้นไหมที่พิมพ์กับป๊อปยืนอยู่ แล้วเธอก็ร้องไห้ ผมเลยเว้นช่วงซักพักแล้วเขาไปหาเธอ แต่เธอหันมากอดผม นั่นคือ สิ่งที่ผมตกใจ และ ใจมันเต้นแปลก แต่ผมก็ดูออกว่าฟางชอบป๊อป 
เขื่อน : น้องฟางจับได้ชื่อไรละ 
ฟาง : พี่ป๊อปปี้ค้ะ
เขื่อน : งั้นอยู่ตรงนี้ละ เดี๋ยวพี่โทรตามมันให้
ฟาง : จะดีหรอค้ะ เดี๋ยวฟางเดินหาก็ได้ เดี๋ยวพี่เขาจะว่าฟางเอา
เขื่อน : มันไม่ว่าหรอก (ให้ตายสิ ทำไมเธอถึงขี้เกรงใจจัง ผมเริ่มหวั่นไหวกับรอยยิ้มของเธอซะแล้ว)
ผมเลยเดินไปโทรหาไอ้ป๊อป
ป๊อปปี้ : มีไรว้ะ
เขื่อน : มึงเจอบัดดี้มึงยังว้ะ
ป๊อปปี้ : ยังว่ะ 
เขื่อน : มึงเดินมาหากูที่หนามหญ้าของรรหน่อยดิ 
ป๊อปปี้ : เคๆ
สักพักป๊อปก็เดินมา
ป๊อปปี้ : มีไรว่ะ
เขื่อน : กูเจอบัดดี้มึงละ นั่งอยู่นั่นอะ 
ป๊อปปี้ : น้องฟางเป็นบัดดี้กูหรอ
เขื่อน : เออ