Harry Potter รุ่นลูก

-

เขียนโดย luna

วันที่ 29 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 23.06 น.

  2 บท
  0 วิจารณ์
  11.13K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม พ.ศ. 2556 23.35 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) คาบเรียนวันแรก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

อัลบัสเดินมาทานข้าวกับสกอเปียสทั้ง2เจอโรส เฮเลน เอ็กซ์น่า และ ลี
"โรสวันนี้มีวิชาอะไรบ้าง"อัลบัสถาม
"วันนี้พวกเราต้องเรียนการบินกับบ้านสลิธเธอลินท์ ต่อด้วยเรียนป้องกันตัวจากศาสตร์มืด มอบแล้วก็สมุนไพรศาสตร์"
"ฉันอยากเรียนสมุนไพรศาสตร์จังเลย"ลีพูด
"นักเรียนทุกคนวันนี้เราได้เกียริต์ให้คุณแฮร์รี่ พอตเตอร์ รอน วิสลีย์ และ เฮอร์ไมโอนี่    วิสลีย์ มาสอนวิชาป้องกันตัวจากศาสตร์มืด"
"พ่อ!"เจมส์พูด
แฮร์รี่เดินตรงมาหาเจมส์
"เจมส์ลูกแอบหยิบแผนที่ตัวกวนของพ่อไปใช่ไหม?"
"เปล่าครับ"เจมส์ตอบ
"พูดความจริงเถอะลูกถ้าลูกพูดความจริงเรื่องก็จะไม่ไปถึงหูของแม่แต่ก็จะได้รับบททำโทษเบาๆจากพ่อ"
"ครับผมแอบหยิบจากโต๊ะทำงานพ่อ"
"ทั้งอาทิตย์ลูกต้องถูกกักบริเวณกับพ่อวันนี้เจอกันที่ห้องทำงานของพ่อ"
เฮเลนซึ่งเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดขำเจมส์
"ขำอะไร ยัยชอบรู้อย่าจุ้นเรื่องฉันนัก"
"ที่ขำเพราะสมน้ำหน้า"และเธอก็เดินจากไปไปสนามควิชดิซ
"พวกเราก็ไปกันเถอะ"ลีพูด
"สกอเปียสไปได้แล้วมั้ง7.20แล้วจ๊ะ"เอ็กซ์น่าพูดระหว่างที่สกอเปียสคาบไก่งวงอยู่ในปาก
ณ คาบเรียนการบิน
"ไอตัวซวยมาเรียนกับเราด้วยหล่ะซินดี้"ลูลู่จากบ้านสลิธเธอลินธ์พูด
"ไอสกอเปียสฉันอยากรู้จังว่าถ้าพ่อแกรู้จะรู้สึกยังไงที่แกอยู่กริฟฟินดอร์"ซินดี้พูด
"อย่ามาด่าเพื่อนฉันนะ"เอ็กซ์น่าและอัลบัสพูด
"สกอเปียสนายได้อยู่กริฟฟินดอร์เพราะนายกล้าหาญนายต้องกล้าต่อสู้กับพวกนั้น"อัลบัสพูด
"ต้ายตายพวกพอตเตอร์เป็นพวกกับมัลฟอยบ้านพวกเธอเกลียดกันไม่ใช่หรือ"
"ทำไม....พะ..พวกเราไม่สน...พ่อบอกว่า.อย่าน้อยศ.แฮร์รี่ก็เคยช่วยชีวิตพ่อ"
"พวกเด็กๆฟังทางนี้"มาดามฮูชพูด
"ยื่นแขนขวาออกมาแล้วพูดว่าลอย"
"ลอย"
ไม้กวาดของอัลบัสขึ้นมาในมือตามด้วยเฮเลน สกอเปียส โรส
"พวกเราจะบินขึ้นไป100เมตรเท่านั้นเธอต้องควบคุมไม้กวาดให้ดีแต่ก่อนหน้านั้นพวกเธอต้องตอบคำถามของฉันก่อน ในทีมควิซดิซมีกี่คนตำแหน่งอะไรบ้าง"
โรสยกมือสูงขึ้น
"7คนค่ะ มีเชสเตอร์3คน คีปเปอร์1คน บีทเตอร์2คน ซีกเกอร์1คนค่ะ"
"ดีมากกริฟฟินดอร์+10คะแนน"
"เอาล่ะพอฉันนับถึง3เมื่อไรเธอต้องวิ่งแล้วบินขึ้นไป 1 2 3!"
ทุกคนบินขึ้นไปมีนักเรียนส่วนใหญ่ยังอยู่บนพื้นอัลบัสได้รับคำชมว่าได้พรสวรรค์จากพ่อ
สกอเปียสก็บินไม่ได้เลว เฮเลนบินได้จนมาดามฮูชอยากให้ร่วมทีมแต่ปี1ไม่สามารถเข้าทีมได้
พอหมดเวลาพวกเขาต้องรีบไปเรียนวิชาป้องกันตัวจากศาสตร์มืดต่อ
ทุกคนหยิบหนังสือขึ้นมารอศาสตราจารย์แฮร์รี่พอแฮร์รี่มาจึงพูดว่า
"เอาหนังสือเก็บไปไว้ค่อยอ่านตอนสอบวันนี้ไม้กายสิทธิ์ก็เกินพอแล้ว"
ทุกคนเก็บหนังสือลงกระเป๋า
"วันนี้เราจะเรียนเรื่องบ็อกการ์ตใครตอบได้ว่ามันคืออะไรแต่ฉันคิดว่าโรสจะตอบได้"
"บ็อกการ์ตเป็นสิ่งมีชีวิตในโลกเวทมนตร์ชนิดหนึ่งที่มีความร้ายกาจไม่น้อย เนื่องจากตัวบ็อกการ์ตเอง สามารถแปลงเป็นอะไรก็ตามที่ผู้พบมันเห็นแล้วหวาดกลัวที่สุด เพราะเหตุนี้จึงทำให้มันดูน่ากลัว และอันตรายธรรมชาติของบ็อกการ์ตมักอาศัยอยู่ตามที่มืดมิดชิด ไม่มีใครเคยพบเห็นร่างที่แท้จริงของบ็อกการ์ต 

การกำจัดบ็อกการ์ตทำได้ง่ายๆ ด้วยการทำให้มันสับสนงงงวย พร้อมกับใช้คาถาไล่บ็อกการ์ต ที่ใช้ว่า 'ริดดิคูลัส!' คาถาจะทำให้บ็อกการ์ตเปลี่ยนสภาพเป็นสิ่งต่างๆที่เหยื่อของมันต้องการ เสียงหัวเราะจะทำลายบ็อกการ์ต"โรสตอบอย่างคล่องแคล่ว
"แล้วบ็อกการ์ตของเธอคืออะไรเฮเลน"
"คือ...บ็อกการ์ตของหนู...ความตายค่ะ"
"ทำไมเธอถึงกลัวมันกล่ะ"
"ตอนหนู5ขวบพี่ชายหนูตายเพราะโรคที่รักษาไม่หาย หนูจึงไม่อยากเห็นใครตายอีก"
"งั้นมาดูกันดีกว่าว่าเราจะจัดการกับบ็อกการ์ตยังไง"
เฮเลนเดินออกมาตรงหน้าตู้หนึ่ง
"พอฉันนับ1-3เสร็จให้นึกถึงสิ่งที่ตลกที่สุดแล้วตะโกนว่าริดดิคูลัส"
"1 2 3"
มีผู้หญิงคนนึงเดินออกมาจากตู้เธอกำลังตาย
"ริดดิสคูลัส"
บ็อกการ์ตเปลี่ยนเป็นเจมส์กำลังใส่ชุดผู้หญิง
ทุกคนหัวเราะ
"หมดชั่วโมงพอดีครั้งหน้าจะให้ทุกคนออกมาปฏิบัติ"
        
                                     *****************

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา