Harry Potter รุ่นลูก
เขียนโดย luna
วันที่ 29 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 23.06 น.
แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม พ.ศ. 2556 23.35 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) คาบเรียนวันแรก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความอัลบัสเดินมาทานข้าวกับสกอเปียสทั้ง2เจอโรส เฮเลน เอ็กซ์น่า และ ลี
"โรสวันนี้มีวิชาอะไรบ้าง"อัลบัสถาม
"วันนี้พวกเราต้องเรียนการบินกับบ้านสลิธเธอลินท์ ต่อด้วยเรียนป้องกันตัวจากศาสตร์มืด มอบแล้วก็สมุนไพรศาสตร์"
"ฉันอยากเรียนสมุนไพรศาสตร์จังเลย"ลีพูด
"นักเรียนทุกคนวันนี้เราได้เกียริต์ให้คุณแฮร์รี่ พอตเตอร์ รอน วิสลีย์ และ เฮอร์ไมโอนี่ วิสลีย์ มาสอนวิชาป้องกันตัวจากศาสตร์มืด"
"พ่อ!"เจมส์พูด
แฮร์รี่เดินตรงมาหาเจมส์
"เจมส์ลูกแอบหยิบแผนที่ตัวกวนของพ่อไปใช่ไหม?"
"เปล่าครับ"เจมส์ตอบ
"พูดความจริงเถอะลูกถ้าลูกพูดความจริงเรื่องก็จะไม่ไปถึงหูของแม่แต่ก็จะได้รับบททำโทษเบาๆจากพ่อ"
"ครับผมแอบหยิบจากโต๊ะทำงานพ่อ"
"ทั้งอาทิตย์ลูกต้องถูกกักบริเวณกับพ่อวันนี้เจอกันที่ห้องทำงานของพ่อ"
เฮเลนซึ่งเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดขำเจมส์
"ขำอะไร ยัยชอบรู้อย่าจุ้นเรื่องฉันนัก"
"ที่ขำเพราะสมน้ำหน้า"และเธอก็เดินจากไปไปสนามควิชดิซ
"พวกเราก็ไปกันเถอะ"ลีพูด
"สกอเปียสไปได้แล้วมั้ง7.20แล้วจ๊ะ"เอ็กซ์น่าพูดระหว่างที่สกอเปียสคาบไก่งวงอยู่ในปาก
ณ คาบเรียนการบิน
"ไอตัวซวยมาเรียนกับเราด้วยหล่ะซินดี้"ลูลู่จากบ้านสลิธเธอลินธ์พูด
"ไอสกอเปียสฉันอยากรู้จังว่าถ้าพ่อแกรู้จะรู้สึกยังไงที่แกอยู่กริฟฟินดอร์"ซินดี้พูด
"อย่ามาด่าเพื่อนฉันนะ"เอ็กซ์น่าและอัลบัสพูด
"สกอเปียสนายได้อยู่กริฟฟินดอร์เพราะนายกล้าหาญนายต้องกล้าต่อสู้กับพวกนั้น"อัลบัสพูด
"ต้ายตายพวกพอตเตอร์เป็นพวกกับมัลฟอยบ้านพวกเธอเกลียดกันไม่ใช่หรือ"
"ทำไม....พะ..พวกเราไม่สน...พ่อบอกว่า.อย่าน้อยศ.แฮร์รี่ก็เคยช่วยชีวิตพ่อ"
"พวกเด็กๆฟังทางนี้"มาดามฮูชพูด
"ยื่นแขนขวาออกมาแล้วพูดว่าลอย"
"ลอย"
ไม้กวาดของอัลบัสขึ้นมาในมือตามด้วยเฮเลน สกอเปียส โรส
"พวกเราจะบินขึ้นไป100เมตรเท่านั้นเธอต้องควบคุมไม้กวาดให้ดีแต่ก่อนหน้านั้นพวกเธอต้องตอบคำถามของฉันก่อน ในทีมควิซดิซมีกี่คนตำแหน่งอะไรบ้าง"
โรสยกมือสูงขึ้น
"7คนค่ะ มีเชสเตอร์3คน คีปเปอร์1คน บีทเตอร์2คน ซีกเกอร์1คนค่ะ"
"ดีมากกริฟฟินดอร์+10คะแนน"
"เอาล่ะพอฉันนับถึง3เมื่อไรเธอต้องวิ่งแล้วบินขึ้นไป 1 2 3!"
ทุกคนบินขึ้นไปมีนักเรียนส่วนใหญ่ยังอยู่บนพื้นอัลบัสได้รับคำชมว่าได้พรสวรรค์จากพ่อ
สกอเปียสก็บินไม่ได้เลว เฮเลนบินได้จนมาดามฮูชอยากให้ร่วมทีมแต่ปี1ไม่สามารถเข้าทีมได้
พอหมดเวลาพวกเขาต้องรีบไปเรียนวิชาป้องกันตัวจากศาสตร์มืดต่อ
ทุกคนหยิบหนังสือขึ้นมารอศาสตราจารย์แฮร์รี่พอแฮร์รี่มาจึงพูดว่า
"เอาหนังสือเก็บไปไว้ค่อยอ่านตอนสอบวันนี้ไม้กายสิทธิ์ก็เกินพอแล้ว"
ทุกคนเก็บหนังสือลงกระเป๋า
"วันนี้เราจะเรียนเรื่องบ็อกการ์ตใครตอบได้ว่ามันคืออะไรแต่ฉันคิดว่าโรสจะตอบได้"
"บ็อกการ์ตเป็นสิ่งมีชีวิตในโลกเวทมนตร์ชนิดหนึ่งที่มีความร้ายกาจไม่น้อย เนื่องจากตัวบ็อกการ์ตเอง สามารถแปลงเป็นอะไรก็ตามที่ผู้พบมันเห็นแล้วหวาดกลัวที่สุด เพราะเหตุนี้จึงทำให้มันดูน่ากลัว และอันตรายธรรมชาติของบ็อกการ์ตมักอาศัยอยู่ตามที่มืดมิดชิด ไม่มีใครเคยพบเห็นร่างที่แท้จริงของบ็อกการ์ต
"แล้วบ็อกการ์ตของเธอคืออะไรเฮเลน"
"คือ...บ็อกการ์ตของหนู...ความตายค่ะ"
"ทำไมเธอถึงกลัวมันกล่ะ"
"ตอนหนู5ขวบพี่ชายหนูตายเพราะโรคที่รักษาไม่หาย หนูจึงไม่อยากเห็นใครตายอีก"
"งั้นมาดูกันดีกว่าว่าเราจะจัดการกับบ็อกการ์ตยังไง"
เฮเลนเดินออกมาตรงหน้าตู้หนึ่ง
"พอฉันนับ1-3เสร็จให้นึกถึงสิ่งที่ตลกที่สุดแล้วตะโกนว่าริดดิคูลัส"
"1 2 3"
มีผู้หญิงคนนึงเดินออกมาจากตู้เธอกำลังตาย
"ริดดิสคูลัส"
บ็อกการ์ตเปลี่ยนเป็นเจมส์กำลังใส่ชุดผู้หญิง
ทุกคนหัวเราะ
"หมดชั่วโมงพอดีครั้งหน้าจะให้ทุกคนออกมาปฏิบัติ"
*****************
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ