Lose OF Lovever รักครั้งนี้ขอโอกาสอีกทีจะได้ไหม

9.1

เขียนโดย TK_MENNY_SOBEW

วันที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.24 น.

  3 chapter
  34 วิจารณ์
  9,970 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2556 19.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) ใครมาขัดใจตอนนี้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 


คอนโดโทโมะ 

 

 

 

   ชายหนุ่มอุ้มหญิงสาวมาวางที่โซฟานุ่ม แก้วตอนนี้สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวดึงชายหนุ่มเข้ามาบนเรือนร่างของตัวเอง จนชายหนุ่มถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้หน้าของแก้ว แล้วประกบริมฝีปากหนาลงบนริมฝีปากบางแล้วจูบอย่างดูดดื่ม เพื่อแลกอากาศหายใจของกันและกัน

 

 

 

แก้ว // : อือ !! ( เริ่มเคลิ้มไปกับจูบของโทโมะขยุ้มไรผมสีน้ำตาล )

 

 

 

โทโมะ // : ปากยังหวานขนาดนี้ พี่ขอชิมทั้งตัวนะครับ

 

 

 

แก้ว // : อ๊ะ ช่วยแก้วด้วยคะ 

 

 

 

โทโมะ // : ไม่ต้องบอกพี่ก็จะช่วยน้องแก้วอยู่แล้ว 

 

 

 

   ชายหนุ่มเริ่มซุกไซร์ทั่วลำคอขาวระหงส์ ของหญิงสาว พร้อมทำรอยแสดงความเป็นเจ้าของไว้จนทั่ว ก่อนจะเริ่มรูดซิบชุดราตรีของหญิงสาวทางด้านหลังจนหมด แล้วถอดมันโยนลงพื้นไป

 

 

 

~ ปิ๊งป๊อง ~ 

 

 

 

หวาย // : พี่โมะ ขา เปิดประตุให้หวายหน่อยสิคะ 

 

 

 

โทโมะ // : // : จะมาทำไมตอนนี้ว่ะเนี่ย แล้วแก้วจะเอาไปไว้ไหน

 

ฟร่ะ

 

 

 

 

(ตัดสินใจอุ้มแก้วไปในห้องน้ำ พร้อมเปิดฝักบัวรดให้หญิงสาวหายทรมาร แล้วไปเปิดประตูห้องให้หวาย )

 

 

 

หวาย // : ทำไมมาเปิดประตูช้าจังละคะ เอะเสียงน้ำนิ หวายไปปิดให้

 

นะคะ 

 

 

 

โทโมะ // : ไม่ต้องครับ ก๊อกน้ำเสียนะ หวายมาที่นี้มีธุระอะไรหรือ

 

เปล่าครับ

 

 

 

หวาย // : หวายแวะเอาขนมจีบเจ้าอร่อยมาฝากดมะนะคะ แล้วก็คิด

 

ถึงโมะด้วย ( ส่งขนมจีบให้โทโมะ )

 

 

 

โทโมะ // : ขอคุณนะครับ สำหรับขนมจีบ แต่วันนี้โมะคงไม่สะดวก

 

 

จะให้หวายนอนค้างที่นี้ เอาเป็นวันพรุ่งนี้นะครับ 

 

 

 

แก้ว // : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด !!!!!!!!!!!! ( ไดสติแล้ว )

 

 

 

หวาย // : เสียงผู้หญิงนี่คะ โมะพาใครมากกหรอ หวายไม่ยอมนะ 

 

 

 

โทโมะ // : กลับไปก่อนนะครับ ไม่มีอะไรจริง ๆ

 

 

 

( ผลักหวายออกไปนอกห้องได้สำเร็จ แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป )

 

 

 

~ เพี๊ย เพี๊ยยย !! แก้วตบหน้าโทโมะสองฉาก ~

 

 

 

แก้ว // : ผู้ชายอย่างคุณมันไว้ใจไม่ได้จริง ๆ เลว ไม่ให้เกียรติเพศแม่

 

ถึงคุณจะทำให้ฉันเป็นของคุณได้ ก็อย่าคิดนะว่าผู้หญิงจะต้องจำยอม

 

เพราะสูญเสียสิ่งสำคัญในชีวิตให้กับเขา 

 

 

 

โทโมะ // : เธอตอบฉันเมื่อกี้ ฉันจะจูบเธอ

 

 

 

   โทโมะประกบปากจูบแก้วอีกครั้ง แต่สอดลิ้นไปได้ไม่นาน ก็โดนแก้วกัดลิ้นจนทนไม่ไหว ร้องขึ้นมาอย่างเจ็บปวดก่อนแก้วจะรีบวิ่งมาใส่เสื้อผ้าและหากุญแจรถแต่ไม่พบ 

 

 

 

แก้ว // : นายนั้นเอากุญแจรถไปไว้ไหนเนี่ย ไม่หาแล้วเดี๋ยวไม่ทันการ 

 

 

 

( ลงไปที่ชั้นล่าง เรียกแท็กซี่กลับบ้านทันที )

 

 

 

โทโมะ // : คราวนี้เธอทำฉันเจ็บมากนะ แต่คราวหน้าเธอไม่รอดแน่

 

ยัยฤทธิ์เยอะ

 

 

แก้วกลับถึงบ้านแล้ว 

 

 

   แก้วกลับมาถึงบ้าน ก็ไม่พูดไม่จา รีบขึ้นห้องปิดประตุล็อคกลอน แล้วทรุดตัวลงกับพื้น พร้อมปล่อยน้ำตาอาบสองแก้มอย่างหนัก ก่อนจะสลบไปเพราะพิษไข้ที่ขึ้นสูง จนกระทั่งเช้าวันรุ่งขึ้น ป๊อปปี้ ต้องมาตามน้องสาวไปกินข้าวตามปกติ แต่เห็นว่าห้องล็อคจึงไปเอากุญแจสำรองมาไข พร้อมเห็นผู้เป็นน้องสาวไข้ขึ้นสูงมากจึงพาไปหาหมอทันที

 

 

ป๊อปปี้ // : ไปทำอะไรมาเนี่ย ไข้ถึงได้ขึ้นสุงขนาดนี้ 

 

 

แก้ว // : อย่าทำอะไรฉันนะ คุณโทโมะ ( ละเมอคะ )

 

 

ป๊อปปี้ // : เมื่อคืนนี้ ไอ้โมะทำอะไรแก้วหรอ ไม่ได้ ต้องถามมันให้รู้

 

เรื่อง ถ้าทำอะไรน้องสาวฉันละก็ เพื่อนก็เพื่อนเถอะ ตายแน่ !!

 

 

____________________________________________

 

 

 

 ป๊อปปี้จะทำอะไรโมะไหม ลุ้นตอนหน้า เม้น โหวต 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา