Miracle of love มหัศจรรย์แห่งรัก
9.8
เขียนโดย whanNlovepf
วันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 12.54 น.
6 chapter
14 วิจารณ์
12.83K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2556 20.37 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) ฝันดีนะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความpart kaew
หลังจากที่ฉันไปกินข้าว หรือ เรียกว่าดินเนอร์เลยว่าก็ได้ ก็หมอนั่นเตรียมซะเหมือนจะขอฉันแต่งงานแหนะ แล้วยัง
อาสามาส่งถึงหน้าบ้านอีก
ถ้าไม่แคร์ ไม่แคร์ ฉันก็มีคนอื่น
"ฮัลโหลค่ะ ใครค่ะ"ฉันรับสายอย่างงๆ
("จำพี่ได้หรือเปล่า")บุคคลปริศนาพูดขึ้น แต่มันไม่อยากสำหรับฉันหรอก
"พี่กวิน!!!!!"ฉันเอ๋ยชื่อพี่ชายที่น่าจะเรียนจบแล้วละ หรือว่าเขาจะกลับมา
("ว่าไรเรา สบายดีมั้ย")พี่ชายฉันเอ๋ยถาม
"ถ้าแก้วตายแก้วจะมาคุยกับพี่ได้มั้ย"ฉันตอบกวนๆ
("แหนะ อยากโดนดีหรือไร")พี่กวินตอบ
"ล้อเล่นหน่ะพี่ แล้วพี่จะกลับมาเมื่อไหร่ละ"ฉันถาม ก็แน่สิคิดถึงแทบตาย
("อีกซัก 2-3วันหน่ะ อย่าลืมมารับด้วยละ")พี่กวินตอบ
"ค่า คิิดถึงพี่นะ บาย"แล้วพี่ชายฉันวางสายไป นายนั่นก็ยิงคำถามใส่ฉันทันที
"ใครโทร.มา"โทโมะถามฉัน
"พี่ชายหน่ะ เขาบอกว่าจะกลับมาแล้ว"ฉันตอบอย่างมีความสุข
"แล้วเขากลับมาเมื่อไหร่"โทโมะถาม
"อีก2-3วัน มั้ง"ฉันตอบ
"จะให้ไปส่งมั้ย"
"ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวไปกับ เฟย์ฟาง ก็ได้"ฉันตอบแบบไม่ใส่ใจอะไร
"ไม่มีใครไปด้วย อย่ามาง้อฉันแล้วกัน"โทโมะบอกฉัน
"ไม่มีทางหรอกย่ะ คนอย่างฉันซะอย่าง"ฉันตอบอย่างมั่นใจในตัวเองมาก
หลังจากที่บทสนทนาจบฉันและเขาก็ไม่ได้พูดกันจนถึงหน้าบ้านฉัน
"ขอบใจนะ"เมื่อฉันพูดจบก็หมุนตัวจะเดินเข้าไปในบ้านแต่โดนรั้งไว้ซะก่อน
"ฝันดีนะ"เขาพูดกับฉันด้วยน้ำเสียงเรียบ แต่ฉันกลับรู้สึกแปลกๆจนฉันทำอะไรไม่ถูก
"อืม ฝันดีนะ"เมื่อฉันพูดจบฉันก็รีบเดินเข้าบ้านโดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น
END kaew.
UP ให้แล้วนะ
หลังจากที่ฉันไปกินข้าว หรือ เรียกว่าดินเนอร์เลยว่าก็ได้ ก็หมอนั่นเตรียมซะเหมือนจะขอฉันแต่งงานแหนะ แล้วยัง
อาสามาส่งถึงหน้าบ้านอีก
ถ้าไม่แคร์ ไม่แคร์ ฉันก็มีคนอื่น
"ฮัลโหลค่ะ ใครค่ะ"ฉันรับสายอย่างงๆ
("จำพี่ได้หรือเปล่า")บุคคลปริศนาพูดขึ้น แต่มันไม่อยากสำหรับฉันหรอก
"พี่กวิน!!!!!"ฉันเอ๋ยชื่อพี่ชายที่น่าจะเรียนจบแล้วละ หรือว่าเขาจะกลับมา
("ว่าไรเรา สบายดีมั้ย")พี่ชายฉันเอ๋ยถาม
"ถ้าแก้วตายแก้วจะมาคุยกับพี่ได้มั้ย"ฉันตอบกวนๆ
("แหนะ อยากโดนดีหรือไร")พี่กวินตอบ
"ล้อเล่นหน่ะพี่ แล้วพี่จะกลับมาเมื่อไหร่ละ"ฉันถาม ก็แน่สิคิดถึงแทบตาย
("อีกซัก 2-3วันหน่ะ อย่าลืมมารับด้วยละ")พี่กวินตอบ
"ค่า คิิดถึงพี่นะ บาย"แล้วพี่ชายฉันวางสายไป นายนั่นก็ยิงคำถามใส่ฉันทันที
"ใครโทร.มา"โทโมะถามฉัน
"พี่ชายหน่ะ เขาบอกว่าจะกลับมาแล้ว"ฉันตอบอย่างมีความสุข
"แล้วเขากลับมาเมื่อไหร่"โทโมะถาม
"อีก2-3วัน มั้ง"ฉันตอบ
"จะให้ไปส่งมั้ย"
"ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวไปกับ เฟย์ฟาง ก็ได้"ฉันตอบแบบไม่ใส่ใจอะไร
"ไม่มีใครไปด้วย อย่ามาง้อฉันแล้วกัน"โทโมะบอกฉัน
"ไม่มีทางหรอกย่ะ คนอย่างฉันซะอย่าง"ฉันตอบอย่างมั่นใจในตัวเองมาก
หลังจากที่บทสนทนาจบฉันและเขาก็ไม่ได้พูดกันจนถึงหน้าบ้านฉัน
"ขอบใจนะ"เมื่อฉันพูดจบก็หมุนตัวจะเดินเข้าไปในบ้านแต่โดนรั้งไว้ซะก่อน
"ฝันดีนะ"เขาพูดกับฉันด้วยน้ำเสียงเรียบ แต่ฉันกลับรู้สึกแปลกๆจนฉันทำอะไรไม่ถูก
"อืม ฝันดีนะ"เมื่อฉันพูดจบฉันก็รีบเดินเข้าบ้านโดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น
END kaew.
UP ให้แล้วนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ