เพราะเธอมันซ่าฉันเลยท้าให้มารัก tk
7.8
เขียนโดย i_fai
วันที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 14.46 น.
25 ตอน
66 วิจารณ์
43.12K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 28 มีนาคม พ.ศ. 2556 15.12 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
13) เริ่มแผนได้ 5555
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 13
เริ่มแผนได้ 5555
เฟร์ - แก้ว นี่แกเอาจริงหรอว่ะ
แก้ว - เออดิ มาถึงขั้นนี้แล้ว ตั้งแต่วันนี้ไปฉันจะเป็นนางร้าย คอยแย่งพี่โมะกลับมา แกคอยดู
เฟร์ - แก้ว แกเอาจริงแน่น่ะ แต่ฉันว่าน่ะยัยผู้หญิงคนนั้นอ่ะ น่าจะ แร๊ง น่ะแก
แก้ว - แกก็คอยดุซิว่า ฉันกับยัยนั้น ใครจะ แร๊งกว่ากัน 555
เฟร์ - เออฉันจะคอยดู แต่ตอนนี้ไปหาไรกินก่อนได้ม๊าาา เฟร์หิวง่ะ แหะๆ
แก้ว - ไปซิ (ลากเฟร์ไปร้านอาหารที่โทโมะ กับผู้หญิงคนนั้นอยู่)
ชาบูชิ อิอิ
เฟร์ - เฮ้ยๆๆๆ แก้วๆๆๆ นั้นโทโมะนี่
แก้ว - ก็เออ น่ะซิ
เฟร์ - นี่ที่แกลากฉันมาร้านนี้ก็เพราะ นั้นใช้มะ (ชี้ไปที่โต๊ะ ที่โทโมะนั่งอยู่)
แก้ว - ช่ายยยยย
เฟร์ - แล้วแกจะทำไงว่ะ
แก้ว - หึ เดี๋ยวก็รู้ ( พูดเสร็จก็เดินถือแก้วน้ำไปใกล้ๆกับโต๊ะ โทโมะ ) อุ๊ย (แกล้งทำเป็นสดุดทำให้แก้วน้ำหกใส่เนย) โทษทีสดุด
เนย - นี่แก แกแกล้งฉันหรอ
แก้ว - ป๊าวว ป่าวน่ะ ฉันสดุด หรือว่าเธอเห็นว่าฉันแกล้งเธอล่ะ
เนย - โมะขาา นังเด็กนี่มันแกล้งเนย โมะช่วยเนยด้วยน่ะค่ะ เนยไม่ยอมน่ะค่ะ
โทโมะ - เนย ผมรำคาน แก้ว เลิกสร้างปัญหาสักทีได้มั้ย
แก้ว - โถ่ พี่โมะขาาาาา จิตใจพี่โมะคิดแต่ว่าแก้วแกล้งหรอค่ะ แก้วแค่สดุดเอง ถ้าจะโทษคงต้องโทษป้านี่ซิค่ะ ที่ดันโง่เลือกมานั่งตรงนี้เองนิค่ะ เวลาคนจะสดุดทั้งที คงจะไม่ได้มาเลือกอยู่หรอกน่ะค่ะว่าจะ สดุดตรงไหนได้บ้าง
โทโมะ - แก้วอย่ามากวนประสาทพี่น่ะ กลับบ้านไปซะ
แก้ว - แก้วไม่กลับค่ะ ไหนๆก็มาแล้วงั้นแก้วก็ขอนั่ง ด้วยคนน่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ อ้าวนั่งมองอะไรล่ะค่ะ พี่เนยขาาาไม่ทานหรอค่ะ มาๆเดี๋ยวแก้วตักให้น่ะค่ะ ( แก้วตักอาหารให้เนยแต่หล่นใส่เนย ) อุ๊ย มันหล่นน่ะค่ะ
เนย - นี่แก แกแกล้งฉันหรอ ห๊ะ แกได้เจอดีแน่ (เนย กำลังจะเอาน้ำส้มสาดหน้าแก้วแต่แก้วหลบเฟร์เดินมาพอดีเลยโดนเฟร์)
เฟร์ - อ๊ายยยย นี่ ป้า ฉันเกี่ยวไรด้วยเนี่ย
เนย - แกอยากโง่เดินมาเองทำไมล่ะ
เฟร์ - อ้าวเฮ้ย นี่ทำผิดแล้วไม่สำนึกอีก อยากโดนหรือไงห๊ะ
แก้ว - เฟร์หยุด แก้วเอง นี่ป้า เลิกยุ่งกับพี่โมะของฉันซ่ะ พี่โมะเค้าเป็นของฉัน ส่วนป้าอ่ะ ไม่ใช้
เนย - แกแน่ใจหรอห๊ะ ว่าโมะเป็นของแก เค้าเป็นของฉัน ใช้มั้ยค่ะโมะ
โทโมะ - พอเถอะเนย ผมรำคาน แก้วมานี่ ( ลากแก้วออกไป)
เนย - อ้าวโมะ ขาา ไปไหนค่ะ รอเนยด้วยซิค่ะ
เฟร์ - จะไปไหนเจ๊ มาเคลียกับฉันก่อน เรื่องน้ำส้มอ่ะจะเอาไง
เนย - แกต้องการอะไรห๊ะ
เฟร์ - ต้องการอะไรหรอ ก็.... อย่างนี้ไงล่ะ ( เฟร์หยิบจานสปาเกตตี้ ราดใส่หัวเนย ) ( อ๊ากกกกสะใจ)
เนย - กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เฟร์ - 5555555 สมน้ำหน้า
ด้านแก้ว
แก้ว - พี่โมะปล่อยแก้วเจ็บน่ะ
โทโมะ - ทำไมชอบสร้างปัญหานักห๊ะ ไม่อายคนอื่นบ้างหรอ ถ้าพ่อเธอรู้ เค้าจะว่ายังไงห๊ะ
แก้ว - แก้วก็ไม่อยากจะทำนักหรอกค่ะ ถ้าเค้าไม่มายุ่งกับพี่ แก้วคงไม่ต้องมาทำอะไรแบบนี้ ถ้าพี่ไม่อยากให้ทำ ก็เลิกยุ่งกับผู้หญิงคนนั้นซิค่ะ
โทโมะ - ไหนบอกว่าไม่รักพี่ไง แล้วทำแบบนี้ทำไม
แก้ว - ที่แก้วทำไป เพราะแก้วอยากให้พี่เลิกยุ่งกับผู้หญิงคนนั้น เค้าไม่ใช้คนดีเลยน่ะค่ะ แก้วอยากให้พี่รักคู่หมั่นพี่ให้มากๆ อย่าทำให้เค้าเสียใจ
โทโมะ - แล้วเธอรู้ได้ไง ห๊ะว่าคู่หมั่นของฉันเค้าเป็นคนดี
แก้ว - เค้าดีกว่าผู้หญิงคนนั้นก็แล้วกัน แล้วก็ดีกว่าแก้วด้วย
โทโมะ - ที่พี่ทำแบบนี้ ก็เพราะแก้วบอกเองไม่ใช้หรอครับ
แก้ว - แก้วไม่ได้บอกให้พี่ทำแบบนี้ซักหน่อยค่ะ แก้วบอกให้พี่รักคู่หมั่นพี่
โทโมะ - หึ ทำไมครับพี่จะทำอะไรมันก็เรื่องของพี่ แก้วอย่ามายุ่งดีกว่า
แก้ว - ถ้าพี่ไม่เลิก ก็อย่าหวังว่าแก้วจะ ให้พี่กับผู้หญิงคนนั้นรักกัน แก้วจะทำทุกอย่าง คอยดู ( พูดแล้วก็เดินออกไป)
โทโมะ - หึ พี่ก็อยากจะรู้ว่าแก้วจะทำอะไรอีก
------------------------------------------------------------------------------------------
เริ่มแผนได้ 5555
เฟร์ - แก้ว นี่แกเอาจริงหรอว่ะ
แก้ว - เออดิ มาถึงขั้นนี้แล้ว ตั้งแต่วันนี้ไปฉันจะเป็นนางร้าย คอยแย่งพี่โมะกลับมา แกคอยดู
เฟร์ - แก้ว แกเอาจริงแน่น่ะ แต่ฉันว่าน่ะยัยผู้หญิงคนนั้นอ่ะ น่าจะ แร๊ง น่ะแก
แก้ว - แกก็คอยดุซิว่า ฉันกับยัยนั้น ใครจะ แร๊งกว่ากัน 555
เฟร์ - เออฉันจะคอยดู แต่ตอนนี้ไปหาไรกินก่อนได้ม๊าาา เฟร์หิวง่ะ แหะๆ
แก้ว - ไปซิ (ลากเฟร์ไปร้านอาหารที่โทโมะ กับผู้หญิงคนนั้นอยู่)
ชาบูชิ อิอิ
เฟร์ - เฮ้ยๆๆๆ แก้วๆๆๆ นั้นโทโมะนี่
แก้ว - ก็เออ น่ะซิ
เฟร์ - นี่ที่แกลากฉันมาร้านนี้ก็เพราะ นั้นใช้มะ (ชี้ไปที่โต๊ะ ที่โทโมะนั่งอยู่)
แก้ว - ช่ายยยยย
เฟร์ - แล้วแกจะทำไงว่ะ
แก้ว - หึ เดี๋ยวก็รู้ ( พูดเสร็จก็เดินถือแก้วน้ำไปใกล้ๆกับโต๊ะ โทโมะ ) อุ๊ย (แกล้งทำเป็นสดุดทำให้แก้วน้ำหกใส่เนย) โทษทีสดุด
เนย - นี่แก แกแกล้งฉันหรอ
แก้ว - ป๊าวว ป่าวน่ะ ฉันสดุด หรือว่าเธอเห็นว่าฉันแกล้งเธอล่ะ
เนย - โมะขาา นังเด็กนี่มันแกล้งเนย โมะช่วยเนยด้วยน่ะค่ะ เนยไม่ยอมน่ะค่ะ
โทโมะ - เนย ผมรำคาน แก้ว เลิกสร้างปัญหาสักทีได้มั้ย
แก้ว - โถ่ พี่โมะขาาาาา จิตใจพี่โมะคิดแต่ว่าแก้วแกล้งหรอค่ะ แก้วแค่สดุดเอง ถ้าจะโทษคงต้องโทษป้านี่ซิค่ะ ที่ดันโง่เลือกมานั่งตรงนี้เองนิค่ะ เวลาคนจะสดุดทั้งที คงจะไม่ได้มาเลือกอยู่หรอกน่ะค่ะว่าจะ สดุดตรงไหนได้บ้าง
โทโมะ - แก้วอย่ามากวนประสาทพี่น่ะ กลับบ้านไปซะ
แก้ว - แก้วไม่กลับค่ะ ไหนๆก็มาแล้วงั้นแก้วก็ขอนั่ง ด้วยคนน่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ อ้าวนั่งมองอะไรล่ะค่ะ พี่เนยขาาาไม่ทานหรอค่ะ มาๆเดี๋ยวแก้วตักให้น่ะค่ะ ( แก้วตักอาหารให้เนยแต่หล่นใส่เนย ) อุ๊ย มันหล่นน่ะค่ะ
เนย - นี่แก แกแกล้งฉันหรอ ห๊ะ แกได้เจอดีแน่ (เนย กำลังจะเอาน้ำส้มสาดหน้าแก้วแต่แก้วหลบเฟร์เดินมาพอดีเลยโดนเฟร์)
เฟร์ - อ๊ายยยย นี่ ป้า ฉันเกี่ยวไรด้วยเนี่ย
เนย - แกอยากโง่เดินมาเองทำไมล่ะ
เฟร์ - อ้าวเฮ้ย นี่ทำผิดแล้วไม่สำนึกอีก อยากโดนหรือไงห๊ะ
แก้ว - เฟร์หยุด แก้วเอง นี่ป้า เลิกยุ่งกับพี่โมะของฉันซ่ะ พี่โมะเค้าเป็นของฉัน ส่วนป้าอ่ะ ไม่ใช้
เนย - แกแน่ใจหรอห๊ะ ว่าโมะเป็นของแก เค้าเป็นของฉัน ใช้มั้ยค่ะโมะ
โทโมะ - พอเถอะเนย ผมรำคาน แก้วมานี่ ( ลากแก้วออกไป)
เนย - อ้าวโมะ ขาา ไปไหนค่ะ รอเนยด้วยซิค่ะ
เฟร์ - จะไปไหนเจ๊ มาเคลียกับฉันก่อน เรื่องน้ำส้มอ่ะจะเอาไง
เนย - แกต้องการอะไรห๊ะ
เฟร์ - ต้องการอะไรหรอ ก็.... อย่างนี้ไงล่ะ ( เฟร์หยิบจานสปาเกตตี้ ราดใส่หัวเนย ) ( อ๊ากกกกสะใจ)
เนย - กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เฟร์ - 5555555 สมน้ำหน้า
ด้านแก้ว
แก้ว - พี่โมะปล่อยแก้วเจ็บน่ะ
โทโมะ - ทำไมชอบสร้างปัญหานักห๊ะ ไม่อายคนอื่นบ้างหรอ ถ้าพ่อเธอรู้ เค้าจะว่ายังไงห๊ะ
แก้ว - แก้วก็ไม่อยากจะทำนักหรอกค่ะ ถ้าเค้าไม่มายุ่งกับพี่ แก้วคงไม่ต้องมาทำอะไรแบบนี้ ถ้าพี่ไม่อยากให้ทำ ก็เลิกยุ่งกับผู้หญิงคนนั้นซิค่ะ
โทโมะ - ไหนบอกว่าไม่รักพี่ไง แล้วทำแบบนี้ทำไม
แก้ว - ที่แก้วทำไป เพราะแก้วอยากให้พี่เลิกยุ่งกับผู้หญิงคนนั้น เค้าไม่ใช้คนดีเลยน่ะค่ะ แก้วอยากให้พี่รักคู่หมั่นพี่ให้มากๆ อย่าทำให้เค้าเสียใจ
โทโมะ - แล้วเธอรู้ได้ไง ห๊ะว่าคู่หมั่นของฉันเค้าเป็นคนดี
แก้ว - เค้าดีกว่าผู้หญิงคนนั้นก็แล้วกัน แล้วก็ดีกว่าแก้วด้วย
โทโมะ - ที่พี่ทำแบบนี้ ก็เพราะแก้วบอกเองไม่ใช้หรอครับ
แก้ว - แก้วไม่ได้บอกให้พี่ทำแบบนี้ซักหน่อยค่ะ แก้วบอกให้พี่รักคู่หมั่นพี่
โทโมะ - หึ ทำไมครับพี่จะทำอะไรมันก็เรื่องของพี่ แก้วอย่ามายุ่งดีกว่า
แก้ว - ถ้าพี่ไม่เลิก ก็อย่าหวังว่าแก้วจะ ให้พี่กับผู้หญิงคนนั้นรักกัน แก้วจะทำทุกอย่าง คอยดู ( พูดแล้วก็เดินออกไป)
โทโมะ - หึ พี่ก็อยากจะรู้ว่าแก้วจะทำอะไรอีก
------------------------------------------------------------------------------------------
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ