ความรัก...ของยัยสุดซ่าส์กับนายหน้าหวาน

ป๊อปปี้-อ้าวแก้วเหนื่อยไหมมาเดี๋ยวพี่เอาของไปเก็บให้แก้วไปที่ห้องนั่งเล่นก่อนนะ
แก้ว-อืม
 พี่ป๊อปให้เรามาที่ห้องนั่งเล่นแบบนี้ยัยเฟย์กับยัยฟางต้องมาแน่ๆ
ห้องนั่งแล้ว
แก้ว-กลับมาแล้วค่ะ (ตะโกน)
ฟาง/เฟย์-ยัยแก้ว
ฟาง-แก้วดูสวยขึ้นนะเนื่ย
เฟย์-ใช่ เห็นไหมพี่โมะเฟย์บอกแล้วว่าแก้วต้องสวยไม่ใช่หล่อ
แก้ว-นายมองอะไรของนาย
โทโมะ-มองหาความหล่อ
ป๊อปปี้-ทำไมความสวยบังความหล่อหมดเลยหรอ
 พี่ป๊อปมาตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย
โทโมะ-แก้วยังขี้เหร่เหมือนเดิมเลยนะ
แก้ว-นี้นายว่าฉันหรอ โทโมะนายตายแน่
โทโมะ-ไม่กลัวหรอก
 แล้วแก้วก็เอาหมอนไล่ตีโทโมะจนทำให้ฟางเริ่มหงุดหงิดขึ้นมา
ฟาง-หยุดได้แล้วทะเลาะกันเหมือนเด็กๆไปได้
แก้ว-ก็ฟางดูนายนั้นพูดก่อนดิ
ฟาง-ฟางว่าแก้วไปนอนพักผ่อนเถอะนะกลับมาเหนื่อยๆ (เถไปเรื่องอื่น)
แก้ว-อืม
ฟาง-งั้นพวกเรากลับก่อนนะ
ป๊อปปี้-มาเดี๋ยวป๊อปไปส่ง
ฟาง-ไม่เป็นไรค่ะพี่ป๊อปส่งแค่หน้าบ้านก็พอ
 พอทุกคนกลับกันหมดแก้วก็ทานข้าวอาบน้ำนอน