ความรัก...ของยัยสุดซ่าส์กับนายหน้าหวาน

ป๊อปปี้-อ้าวแก้วเหนื่อยไหมมาเดี๋ยวพี่เอาของไปเก็บให้แก้วไปที่ห้องนั่งเล่นก่อนนะ

แก้ว-อืม

 พี่ป๊อปให้เรามาที่ห้องนั่งเล่นแบบนี้ยัยเฟย์กับยัยฟางต้องมาแน่ๆ

ห้องนั่งแล้ว

แก้ว-กลับมาแล้วค่ะ (ตะโกน)

ฟาง/เฟย์-ยัยแก้ว

ฟาง-แก้วดูสวยขึ้นนะเนื่ย

เฟย์-ใช่ เห็นไหมพี่โมะเฟย์บอกแล้วว่าแก้วต้องสวยไม่ใช่หล่อ

แก้ว-นายมองอะไรของนาย

โทโมะ-มองหาความหล่อ

ป๊อปปี้-ทำไมความสวยบังความหล่อหมดเลยหรอ

 พี่ป๊อปมาตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย

โทโมะ-แก้วยังขี้เหร่เหมือนเดิมเลยนะ

แก้ว-นี้นายว่าฉันหรอ โทโมะนายตายแน่

โทโมะ-ไม่กลัวหรอก

 แล้วแก้วก็เอาหมอนไล่ตีโทโมะจนทำให้ฟางเริ่มหงุดหงิดขึ้นมา

ฟาง-หยุดได้แล้วทะเลาะกันเหมือนเด็กๆไปได้

แก้ว-ก็ฟางดูนายนั้นพูดก่อนดิ

ฟาง-ฟางว่าแก้วไปนอนพักผ่อนเถอะนะกลับมาเหนื่อยๆ (เถไปเรื่องอื่น)

แก้ว-อืม

ฟาง-งั้นพวกเรากลับก่อนนะ

ป๊อปปี้-มาเดี๋ยวป๊อปไปส่ง

ฟาง-ไม่เป็นไรค่ะพี่ป๊อปส่งแค่หน้าบ้านก็พอ

 พอทุกคนกลับกันหมดแก้วก็ทานข้าวอาบน้ำนอน