รักครั้งนี้ถูกเลือกให้เป็นเธอสินะ

9.6

เขียนโดย salut

วันที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 00.34 น.

  56 ตอน
  616 วิจารณ์
  78.10K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2557 19.52 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

39) อย่าทำร้ายกันเลย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

อย่าทำร้ายกันเลย

 

 

 

 

Kaewjaiii>>

 

 

 

 

เนื้อหาของ mv ก็ไม่ได้ฟังไม่รู้ว่าออกมารูปแบบไหน ถ้าถามโทโมะ เดี่ยวก็จะว่ากันอีก ว่าไม่ฟัง แล้ว

 

ไหนจะเรื่องที่จะต้องแก้ตัวกับโทโมะอีก ถ้าบอกว่าฟางรู้เรื่อง ตายแน่ แก้วใจตายแน่ ทำไงดี ป๊อบก็

 

แยกฟางออกไปแล้ว สงสัยคงไม่อยากให้อยู่ใกล้กันแน่ ต้องตอนที่ออกไปข้างนอกแล้วไม่บอก ต้อง

 

แอบวางแผนแยกฉันกับฟางแน่ ร้ายนะ

 

 

 

 

“แก้ว มานี่เลยไม่ต้องหนไปไหน โมะยังไม่ลืม” กำลังจะชิ่งหนีแล้วเชียว จับได้ซะงั้น เอาไงดีเนี้ย เป็นไง

 

เป็นกัน ต้องทำให้ได้นะแก้วใจ สู้ ๆ

 

 

 

 

“แก้วเดินมาเก็บของเองนะโมะ”

 

 

 

 

“เหรอ ของแก้วอยู่ที่โมะแล้ว ไม่ต้องเก็บ” อ่าว ไปอยู่ในมือโทโมะตอนไหน แก้วไม่รู้เรื่องเลยนะ

 

 

 

 

“แก้วสู้ ๆ นะ ฟางเป็นกำลังใจให้” ขอบคุณนะฟาง แต่ฟางกำลังทำให้แก้วแย่ TT

 

 

 

 

“แก้วมีอะไรกับฟาง ทำไมต้องมีความลับบอกโมะมานะ” อย่าทำร้ายกันสิโทโมะ กดดันอยู่นั้นแหละ

 

 

 

 

“ไม่ได้มีอะไรจริง ๆ ก็ไปส่งฟางเอาของเอง”

 

 

 

 

“แก้วโกหก อย่าหลบตากันสิ” อะไรวะ จ้องหน้าก็ได้ จ้องเข้าไปเลย จะได้รู้ว่าไม่ได้โกหก

 

 

 

 

“ไม่ได้โกหก ไม่ได้หลบตาด้วยนี่ไง จ้องตาแล้วไง”

 

 

 

 

“อย่ามาประชดแก้ว บอกมา”

 

 

 

 

“บอกก็ได้ กลับบ้านแล้วจะบอกนะ” กลับบ้านก่อนไปตั้งหลัก เพื่อว่าม๊าอยู่บ้านอาจจะช่วยก็ได้

 

 

 

 

“เล่นตัวอีกนะ กลับก็กลับ” วันนี้ประชุมเกือบทั้งวัน ไหนจะมาคุยกับผู้กำกับเรื่อง mv อีกคงเย็นแล้วสินะ

 

ม๊าคงจะอยู่บ้านออกจากบริษัทแล้ว หวังว่าโทโมะคงไม่ถามอีกนะ ก็บอกแล้วนิว่าจะไปเล่าให้ฟังที่บ้าน

 

อย่างน้อยม๊าก็อาจจะช่วย แต่ก็แปลก ทำไมโทโมะถึงยอมง่าย ๆ ทุกครั้งเวลาที่มีเรื่องจะต้องเคลียร์กัน

 

ก่อน แต่ก็ดีเหมือนกัน จะได้ให้ม๊าช่วย

 

 

 

 

“แก้ว ถึงแล้ว”

 

 

 

 

 

“อืม แก้วไปนะ”

 

 

 

 

 

“โมะยังไม่ลืมนะแก้ว แล้ววันนี้โมะจะมาอยู่บ้านแก้ว” มาอยู่ที่บ้าน หมายความว่าไง

 

 

 

 

“บ้าเหรอโมะ โมะก็กลับคอนโดสิ”

 

 

 

 

“แล้วแก้วอยู่คนเดียวได้เหรอ โมะไม่ให้อยู่คนเดียวหรอก” ยังไง พูดให้เข้าใจหน่อยสิโทโมะ อยู่คน

 

เดียว อะไรยังไง

 

 

 

 

“หมายความว่าไงโมะ บอกมาเลย”

 

 

 

 

“ก็วันนี้ม๊ากับกิ่งไม่อยู่กลับดึก ๆ ให้โมะมาอยู่เป็นเพื่อนจนกว่าจะกลับน่ะ” เฮ้ย! ถึงว่าทำไมโทโมะถึง

 

พากลับบ้านง่าย ๆ ม๊ากับเจ๊ไม่อยู่แทนที่จะบอกกัน ทำไมต้องไปบอกโทโมะด้วย

 

 

 

 

“แล้วทำไมม๊าไม่โทรบอกกันนะ”

 

 

 

“บ่นอะไรแก้ว โมะได้ยินนะ”

 

 

 

 

“ป่าวนิ อยากรู้มั้ยว่าทำไมแก้วต้องออกไปกับฟาง” ใช้แผนนี้ก็แล้วกัน ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกล

 

สินะ

 

 

 

 

“อยากรู้สิ บอกความจริงนะแก้วอย่ามาโกหกกัน ถ้าโมะรู้ความจริงแก้วโดนแน่” แฟนหรือพ่อเนี้ย โหด

 

เป็นบ้าเลย

 

 

 

 

“ก็....” ฉันค่อย ๆ ประกบปากกับโทโมะอย่างแผ่วเบา ริมฝีปากของฉันบดขยี้กับริมฝีปากที่หนากว่า

 

ของโทโมะอย่างเบา ๆ ฉันรู้เลยว่าใบหน้าของฉันตอนนี้มันแดงไปหมด คงเป็นเพราะความเขินสินะ

 

>////< นัยน์ตาของฉันและโทโมะตอนนี้มันได้ปิดลงช้า ๆ เพื่อลิ้มรสกลิ่นละมุนจากการจุมพิตของเรา

 

ทั้งสอง มันยังสามารถทำให้หัวใจของฉันมันสั่นสะท้านพร้อมที่จะระเบิดออกมาได้ ก็คนมันเขินนิ ไม่

 

อยากให้รู้ความจริง ก็คงมีวิธีนี้วิธีเดียวสินะ เขินเป็นบ้าเลย >///< ต้องทำแบบนี้สินะจะได้ไม่ต้องบอก

 

เรื่อง

__________________________________________________________________

 

คิดถึงกันบ้างมั้ย...เงียบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

 

ตอนนี้แก้วใจแอบร้ายนะ เม้น+โหวต กันหน่อยน้า แล้วจะกลับมาอัพอีก

 

อย่าจากไปไหนก็พอ รอไรเตอร์มาอัพหน่อยน๊ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา