รักครั้งนี้ถูกเลือกให้เป็นเธอสินะ
เขียนโดย salut
วันที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 00.34 น.
แก้ไขเมื่อ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2557 19.52 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
39) อย่าทำร้ายกันเลย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความอย่าทำร้ายกันเลย
Kaewjaiii>>
เนื้อหาของ mv ก็ไม่ได้ฟังไม่รู้ว่าออกมารูปแบบไหน ถ้าถามโทโมะ เดี่ยวก็จะว่ากันอีก ว่าไม่ฟัง แล้ว
ไหนจะเรื่องที่จะต้องแก้ตัวกับโทโมะอีก ถ้าบอกว่าฟางรู้เรื่อง ตายแน่ แก้วใจตายแน่ ทำไงดี ป๊อบก็
แยกฟางออกไปแล้ว สงสัยคงไม่อยากให้อยู่ใกล้กันแน่ ต้องตอนที่ออกไปข้างนอกแล้วไม่บอก ต้อง
แอบวางแผนแยกฉันกับฟางแน่ ร้ายนะ
“แก้ว มานี่เลยไม่ต้องหนไปไหน โมะยังไม่ลืม” กำลังจะชิ่งหนีแล้วเชียว จับได้ซะงั้น เอาไงดีเนี้ย เป็นไง
เป็นกัน ต้องทำให้ได้นะแก้วใจ สู้ ๆ
“แก้วเดินมาเก็บของเองนะโมะ”
“เหรอ ของแก้วอยู่ที่โมะแล้ว ไม่ต้องเก็บ” อ่าว ไปอยู่ในมือโทโมะตอนไหน แก้วไม่รู้เรื่องเลยนะ
“แก้วสู้ ๆ นะ ฟางเป็นกำลังใจให้” ขอบคุณนะฟาง แต่ฟางกำลังทำให้แก้วแย่ TT
“แก้วมีอะไรกับฟาง ทำไมต้องมีความลับบอกโมะมานะ” อย่าทำร้ายกันสิโทโมะ กดดันอยู่นั้นแหละ
“ไม่ได้มีอะไรจริง ๆ ก็ไปส่งฟางเอาของเอง”
“แก้วโกหก อย่าหลบตากันสิ” อะไรวะ จ้องหน้าก็ได้ จ้องเข้าไปเลย จะได้รู้ว่าไม่ได้โกหก
“ไม่ได้โกหก ไม่ได้หลบตาด้วยนี่ไง จ้องตาแล้วไง”
“อย่ามาประชดแก้ว บอกมา”
“บอกก็ได้ กลับบ้านแล้วจะบอกนะ” กลับบ้านก่อนไปตั้งหลัก เพื่อว่าม๊าอยู่บ้านอาจจะช่วยก็ได้
“เล่นตัวอีกนะ กลับก็กลับ” วันนี้ประชุมเกือบทั้งวัน ไหนจะมาคุยกับผู้กำกับเรื่อง mv อีกคงเย็นแล้วสินะ
ม๊าคงจะอยู่บ้านออกจากบริษัทแล้ว หวังว่าโทโมะคงไม่ถามอีกนะ ก็บอกแล้วนิว่าจะไปเล่าให้ฟังที่บ้าน
อย่างน้อยม๊าก็อาจจะช่วย แต่ก็แปลก ทำไมโทโมะถึงยอมง่าย ๆ ทุกครั้งเวลาที่มีเรื่องจะต้องเคลียร์กัน
ก่อน แต่ก็ดีเหมือนกัน จะได้ให้ม๊าช่วย
“แก้ว ถึงแล้ว”
“อืม แก้วไปนะ”
“โมะยังไม่ลืมนะแก้ว แล้ววันนี้โมะจะมาอยู่บ้านแก้ว” มาอยู่ที่บ้าน หมายความว่าไง
“บ้าเหรอโมะ โมะก็กลับคอนโดสิ”
“แล้วแก้วอยู่คนเดียวได้เหรอ โมะไม่ให้อยู่คนเดียวหรอก” ยังไง พูดให้เข้าใจหน่อยสิโทโมะ อยู่คน
เดียว อะไรยังไง
“หมายความว่าไงโมะ บอกมาเลย”
“ก็วันนี้ม๊ากับกิ่งไม่อยู่กลับดึก ๆ ให้โมะมาอยู่เป็นเพื่อนจนกว่าจะกลับน่ะ” เฮ้ย! ถึงว่าทำไมโทโมะถึง
พากลับบ้านง่าย ๆ ม๊ากับเจ๊ไม่อยู่แทนที่จะบอกกัน ทำไมต้องไปบอกโทโมะด้วย
“แล้วทำไมม๊าไม่โทรบอกกันนะ”
“บ่นอะไรแก้ว โมะได้ยินนะ”
“ป่าวนิ อยากรู้มั้ยว่าทำไมแก้วต้องออกไปกับฟาง” ใช้แผนนี้ก็แล้วกัน ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกล
สินะ
“อยากรู้สิ บอกความจริงนะแก้วอย่ามาโกหกกัน ถ้าโมะรู้ความจริงแก้วโดนแน่” แฟนหรือพ่อเนี้ย โหด
เป็นบ้าเลย
“ก็....” ฉันค่อย ๆ ประกบปากกับโทโมะอย่างแผ่วเบา ริมฝีปากของฉันบดขยี้กับริมฝีปากที่หนากว่า
ของโทโมะอย่างเบา ๆ ฉันรู้เลยว่าใบหน้าของฉันตอนนี้มันแดงไปหมด คงเป็นเพราะความเขินสินะ
>////< นัยน์ตาของฉันและโทโมะตอนนี้มันได้ปิดลงช้า ๆ เพื่อลิ้มรสกลิ่นละมุนจากการจุมพิตของเรา
ทั้งสอง มันยังสามารถทำให้หัวใจของฉันมันสั่นสะท้านพร้อมที่จะระเบิดออกมาได้ ก็คนมันเขินนิ ไม่
อยากให้รู้ความจริง ก็คงมีวิธีนี้วิธีเดียวสินะ เขินเป็นบ้าเลย >///< ต้องทำแบบนี้สินะจะได้ไม่ต้องบอก
เรื่อง
__________________________________________________________________
คิดถึงกันบ้างมั้ย...เงียบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
ตอนนี้แก้วใจแอบร้ายนะ เม้น+โหวต กันหน่อยน้า แล้วจะกลับมาอัพอีก
อย่าจากไปไหนก็พอ รอไรเตอร์มาอัพหน่อยน๊ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ