รักร้ายร้าย ของ นายเพลย์บอย NC

แก้ว : เฮ้อ อ อ อ 

   ในที่สุดวันงานก้อมาถึง  แก้วคิด  แร้วได้แต่ถอนหายใจ ทำไมเธอถึงต้องแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักด้วย  แต่งทั้งทั้ง

ที่ตัวเขาเองก้อเกลียดและดูถูกแก้วมาตลอด  ทำไมแม่ต้องบังคับด้วย  

แม่แก้ว : แก้วเสร็จหรือยังลูก  แขกมาแร้วนะ

แก้ว : ค่ะแม่

แม่แก้ว : งั้นปะ

   ภายในงานตอนนี้เป็นไปอย่างราบรื่น  แต่กับคู่บ่าวสาว...

โทโมะ : นี่ เธอ ทำหน้า  ดีดีหน่อย  

แก้ว : ก้อจะให้ดีได้ยังไงในเมื่อฉันโดนบังคับให้แต่งงาน

โทโมะ : เธอคิดว่าฉันเต็มใจแต่งงานกับเธอนักหรอ  เหอะ

   เมื่อได้ยินดังนั้นแก้วถึงกับน้ำตาคลอแต่ก้อต้องกลั้นเอาไว้   เพื่อไม่ให้มันไหลออกมาประจานความอ่อนแอของ

ตัวเอง  และบรรยากาศภายในงานก้อผ่านไปจนถึงพิธีส่งตัวเข้าหอ  

แม่แก้ว : ตาโมะแม่ฝากน้องด้วยนะ  ยัยแก้วก้ออย่าดื้อกับพี่เขาล่ะ

แก้ว//โทโมะ : ค่ะ / ครับ

   ในห้องหอ

แก้ว : เอ่อ อ อ...พี่โทโมะ  พี่จะนอนตรงไหนอ่ะ  มันเตียงเดียว

โทโมะ : ก้อบนเตียงไง  ฉันคงไม่เป็นสุภาพบุรุษกับผู้หญิงอย่างเธอหรอก

แก้ว : ทำไมพี่ต้องว่าแก้วด้วย  แก้วไม่เคยทำอะไรให้พี่เลยนะ  ทำไมพี่ต้องว่าแก้วด้วย

โทโมะ : ทำไมน่ะหรอ อ อ อ  หึ  หึ  ไม่มีเหตุผลงัย  ส่วนที่นอนของเธอน่ะ  เลือกเอา  จะ เอา บนพื้น  หรือ  

จะ เอา บนโซฟา   หึ หึ

   เมื่อได้ยินดังนั้นแก้วก้อรีบหนีเข้าไปในห้องน้ำทันที

แก้ว : ฮึก  ฮือ ฮือ อ อ อ  ทำไมเขาต้องว่าเราด้วย  เราไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย  ฮือ ฮือ อ อ อ

   เมือจัดการธุระในห้องน้ำเสร็จ  แก้วจึงไปหอบเอาผ้าห่มและหมอน  เพื่อเตรียมจะไปนอนบนโซฟา

รุ่งเช้า

   แก้วตื่นขึ้นมาด้วยใบหน้าอมทุกข์  และรีบลุกไปอาบน้ำและเตรียมอาหารให้ชายหนุ่ม

แก้ว : แร้วเขาจะทานอาหารของเรามั้ยเนี่ย  เห้อ อ อ 

   แร้วแก้วก้อเดินขึ้นไปปลุกชายหนุ่มให้ไปทำงาน  แต่ชายหนุ่ม ก้อตื่นไปอาบน้ำแต่งตัวแร้ว  แร้วเสียงข้อความ

ก้อดังขึ้น  แก้วจึงถือวิสาสะ  เปิดอ่าน  

                                 ' พี่โมะค้า า า  เจอกันเย็นนี้นะค้า า า า   จุ๊บ  จุ๊บ '  

                                                            เบล

โทโมะ : ทำอะไรน่ะ!!

-----------------------------------------------------------------------------------------------

  เอาล่ะสิ  ไรเตอร์ทำไห้ค้างไช่ไหมล่า  อิ อิ  อุบไว้ก่อน

เดี๋ยวพรุงนี้  ไรเตอร์มาต่อไห้น้า ค้า า า า  บาย ย ยค่า า า า