มาเฟีย(ที่รัก) ♥

มาเฟีย(ที่รัก) บทที่ 18

      "ให้ตายสิทำไมถึงมีก้างขวางคอเยอะขนาดนี้ คอยดูนะฉันจะต้องได้เธอมาให้ได้โทโมะ"เนยพูด

      เสียงโทรศัพท์ของเนยดังขึ้น

      "มีอะไรก็พูดมานะเควินพี่ไม่มีเวลาพูดเยอะ"เนยพูดกับน้องชาย

      "เป็นไงบ้างแฟนเก่าขอพี่มันตายยัง"เควินพูด

      "บ้า แกพูดไรเนี่ยไหนๆแกมาก็ดีแล้ว ช่วยจัดการก้างขวางคอฉันที"เนยพูด

      "ใครล่ะพี่เพลย์บอยอย่างผมจัดการได้อยู่แล้ว"เควินพูดอย่างมั่นอกมั่นใจ

      "มาหาฉันที่โรงบาล แล้วจะบอกให้ว่าแกจะต้องจัดการใคร"เนยพูดจบก็วางสาย

      "คราวนี้แกเสร็จแน่ยัยทอม"เนยพูด เธอต้องกำจัดแก้วออกไปจากชีวิตโทโมะให้ได้

ด้านแก้ว

       ทำไมรู้สึกไม่ค่อยดีเลยนะเราทั้งๆที่ทุกอย่างก็ปกติดีหมด แต่รู้สึกไม่ดีราวกับจะมีเรื่องเลยนะเนี่ย โอ๊ย ยิ่งคิดยิ่งปวดหัวนอนพักดีมั้ย

       "แก้ว แก้ว "โทโมะพูดขึ้น เรียกเราทำไมล่ะ

       "เป็นไรหรอโมะ"ฉันถามไปแต่โทโมะไม่ตอบ ทำตาแบ๋วใส่อีก

       "แก้วว่าโมะจะทำไงดีเนยต้องคิดไรไม่ดีแน่ๆ โมะจะทำไงดี"แน่ใจนะ่ว่านี่คือมาเฟียจอมโหด ทำตัวแบ๋วน่ารักเชียวนะนาย

       "ไม่รู้สิ ตอนนี้อย่าเพิ่งคิดอะไรเลยนะนอนพักเถอะ"อยากนอนด้วยนะแอร์เย็นฟ้าก้หลับแล้วเนี่ย

       "แก้ว....."โทโมะพูด

       "หืม...."จะนอนแล้ว นอนก่อนมั้ย

       "เราเป็นแฟนกันนะ เนยจะได้เลิกตามตื้อสักที"อ้อ นึกว่าจะพูดอะไร ห๊าาาาาาาาา ตาสว่างเลย

       "เอ่อ.... บ้าหรอ ไม่รู้ล่ะจะนอน"นอนๆๆ หน้าแดงหมดล่ะเนี่ย

       จะนอนจริงๆ ง่วงมากแอรืในโรงบาลมันเย้นจนอยากนอน กลับบ้านไปเราต้องเป้นคนขี้เซาแน่ๆเลย

ด้านเนย

        "แก้วเข้าไปในห้องนี้ แล้วจะก็ช่วยจัดกับผู้หญิงที่ชื่อแก้วด้วยนะ ฉันล่ะอยากรู้จริงว่าถ้ายัยแก้วนั่นมีอะไรกับผู้ชายคนอื่นแล้วโมะจะยังรักมันมั้ย"นี่แหละแผนฉัน

        "พี่จะให้ผมปล้ำเขาหรอ"เควินพูด ไม่น่าถามนะยะ

        "ใช่น่ะสิ หน้าตามันดีแกเอามันลงอยู่ล่ะและถ้างานนี้สำเร็จพี่จะตบรางวัลให้แกอย่างงามเลย"ฉันพูดก็เดินออกไปปกติน้องชายฉันก็ฟันคนมาหลายคนแล้ว คงจะรู้วิธีสินะว่าจะทำไงบ้าง

ด้านเควิน

        เมื่อเปิดประตูเข้ามาคุณพระช่วยผู้หญฺงอยู่ถึง 2 คนเลยหรอ แต่อีกคนยังเด็กอยู่เลยสนใจคนนึงดีกว่า อ้าว นั่นมันพี่ก้วพี่สาวธามนิ นี่พี่เนยจะให้เราทำแบบนั้นกับพี่แก้วหรอเนี่ย

        "พี่แก้ว ผมขอโทษนะแต่มันจำเป็นจริงๆ"ผมไม่รู้จะพาพี่แก้วไปไหน ผู้ชายนบนเตียงกับเด็กอีกคนก็หลับสนิทมากเสียด้วย

        รู้สึกตัวอีกทีผมก้ขึ้นคร่อพี่แก้วแล้ว พร้อมที่จะจุมพิตพี่เขา ผมค่อยๆเลื่อนหน้าเข้าใกล้แต่จู่ๆ

        ผัวะ !!

        ผมโดนถูกต่อย ภาพชายในชุดคนไข้เลือนรางจนมืดสนิท

ด้านแก้ว

        "ตื่นได้แล้ว ยัยบ้าเธอเกือบโดนปล้ำแล้วนะ"เสียงคุ้นๆ เหมือนเสียงโทโมะ พอลืมตาขึ้น อ้าว ลุกขึ้นมาทำไมเนี่ยตาบ้า

        "เฮ้ย นายหายดีแล้วหรอ"ตกใจที่สุด แล้วไอ้หน่มที่มานอนพื้นนี่ใครหน้าคุ้นๆเหมือนเคยเห็น

        "ไม่รู้ล่ะ แต่เธอเกือบโดนไอ้เด็กนี่ปล้ำแล้วเนี่ย"โทโมะพูดเสียงหงุดหงิดเอาเรื่อง เหวอๆๆ นี่มันเควินนี่

เวลาต่อมา

        เควินฟื้นแล้วเต็มที่ขณะที่ทุกสายจับจ้อง คงไม่รู้ใช่มั้ยว่าโดนอีตาบ้าโทโมะจับหมัดรู้งี้น่าจะให้เควินมาแบบนี้ตั้งแต่แรกดูสิเจ้าตัวหายดีเลย

        "ผมไม่ได้ตั้งใจนะพี่ มีคนจ้างผมมา"เควินพูดขึ้น

        "ใครจ้างนายมา บอกมาเดี่ยวนี้"โทโมะคาดคั้น นี่นายลืมเจ็บเลยใช่มะ - -

        "พี่เนยครับ...."เควินเสียงอ่อย

        "อะไรนะ !!"เว้ยยยยย ตกใจจะตะโกนทำไมตาบ้านี่

        "พี่เนยจ้างผมให้มาปล้ำพี่แก้วอ่ะครับ"เควินก้มหน้าตอบเสียงอ่อย แล้วมือหนาๆก้ดึงคอเสื้อ อ้าวๆๆ นี่หายดีล้าน%เลยนี่ ใจเย็นๆ

        "แกมันไอ้เด็กเลว. . . ฉันจะจัดการกับพี่ของแก"โทโมะพูด

        ก่อนที่จะเก่งน่ะ ช่วยจัดการเอาสายน้ำเกลือออกก่อนดีมั้ย ยังไม่ออกโรงบาลเบยเก่งจังนะมาเฟีย