Friends มิตรภาพร้าย ผูกหัวใจให้มีปม

9.3

เขียนโดย FaFaii

วันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.49 น.

  38 ตอน
  188 วิจารณ์
  56.04K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ. 2556 20.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) การพบเจอ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

        @ร้านไอติม xxx

        "ฟางเอาเหมือนเดิมนะป๊อป สั่งให้ด้วยเดี๋ยวฟางไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"

        "โอเค รีบไปรีบมานะ"

        "จ้า ฟางไม่หนีป๊อปไปไหนหรอกน่า" ฉันพูดแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ พลั่ก! ใครกันเนี่ยเดินชนฉัน และก่อนที่ฉันจะล้มลง คนที่ชนฉันก็จับแขนฉันไว้ทันพอดี

        "ขอบคุณค่ะ..."

        "ฟาง..." ฉันอิ้งและนิ่งไปหลายวิ ไม่คิดว่าจะเจอเค้าที่นี่เลย โทโมะ!

        "พิมมาแล้ว อ้าว!ฟาง ไม่เจอกันหลายอาทิตย์ คิดถึงงงงงง" พอฉันได้ยินเสียงพิมฉันก็รีบผละออกจากโมะทันที แล้วพิมก็เข้ามากอดฉัน "แล้ววันนี้มากับใครเนี่ย แฟนเหรอจ๊าาาาาา"

        "เปล่าจ้ะ มากับป๊อปน่ะ"

        "งั้นพิมกับโมะไปนั่งด้วยนะ ไม่เจอกันนานมีเรื่องเล่าเยอะ O_<" นั่นสินะ ทั้งที่บ้านเราทั้งสี่คนอยู่ติดกัน

        "ได้สิ" ฉันเดินนำพิมกับโมะไปที่โต๊ะที่ป๊อปนั่งอยู่

        "มิสยู เพื่อนรัก˜" พิมเดินไปหาป๊อปพร้อมหยิกแก้ม

        "อ้าวพิม! คิดถึงเหมือนกันมากับใครเนี่ย"

        "มากับโมะน่ะสิ หล่อเหมือนเดิมเลยนะนายอ่ะ" 

        "อ้าวโมะมาด้วยเหรอ คิดถึงว่ะเพื่อน"

        "คิดถึงเหมือนกันว่ะ" โมะตอบป๊อปด้วยเสียงร่าเริง ทำไมทุกคนทำเหมือนมัน'ปกติ'

        "ป๊อปขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ ไปด้วยกันไหมโมะ"

        "อืม...ไปสิ" ป๊อปกับโมะเดินไปเข้าห้องน้ำด้วยกัน

        "รีบกลับมาน้า หนุ่มๆ ฟางมานั่งนี่สิ"

        "เป็นไงบ้างพิม"

        "ก็ดีนะ งานเยอะนิดหน่อย เรียนหนักน่ะ ความรักก็ดีต้องขอบใจเธอ ^^"

        "ไม่เป็นไรหรอก ก็เราเป็นเพื่อนกันนี่" ใช่ เพื่อนต้องช่วยเพื่อน ฉันทำถูกแล้ว

 

        ด้านโทโมะกับป๊อป

        "นายกับพิมเป็นยังไงบ้าง" ป๊อปพูดเปิดประเด็น หลังจากที่เดินมาถึงหน้าห้องน้ำแล้ว

        "ก็ดี...นายกับฟางล่ะ"

        "เราเป็นเพื่อนกัน"

        "..."

        "โมะ...นายช่วยหายไปจากชีวิตฟางได้ไหม อย่าทำให้เธอสับสน"

        "สับสนเหรอ...ทำไมต้องสับสน?"

        "นายแกล้งโง่รึไง! ฟางรักนาย! แล้วถ้าแกยังรักฟางอยู่ก็ออกไปจากชีวิตเธอซะ!"

        "ทำไม..."

        "อย่าทำให้เธอทรมาน"

        "ฟางไม่รักฉันหรอก ไม้งั้นจะ..."

        พลั่ก! ป๊อปปี้ต่อยโทโมะจนล้มลงไปนอนที่พื้น ริมฝีปากสวยมีเลือดไหลมากมาเล็กน้อย

        "นายมันโง่! นายไม่เคยรู้อะไรเลย..." พูดจบป๊อปปี้ก็เดินออกมาจากห้องน้ำ ทิ้งไว้เพียงคำถามมากมายไว้ที่โทโมะ

 

...........................................................................................................................

        ป๊อปกลับมาแล้ว ฉันกลับก่อนดีกว่า

        "ป๊อปกลับมาแล้วเหรอ พาฟางกลับบ้านหน่อยสิ ฟางปวดหัว"

        "ฟางปวดหัวเหรอ ทานยาก่อนไหมพิมมีนะ"

        "ไม่เป็นไรหรอกพิม ฟางอยากนอนพักน่ะ"

        "งั้นป๊อปพาฟางกลับก่อนนะพิม ไว้เจอกันใหม่นะ"

        "จ้า" ฉันโบกมือลาพิมพร้อมกับเดินออกจากร้านไปที่รถของป๊อป

 

                    เม้น+โหวต

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา