Friends มิตรภาพร้าย ผูกหัวใจให้มีปม

        "นายลงไปเหอะ ฉันจะเข้าห้องน้ำ"
        "อย่าบอกนะว่าจะอาบน้ำน่ะ ตัวเธอร้อนอยู่นะฟาง!"
        "เปล่าซะหน่อย แค่จะล้างหน้าแปรงฟันอ่ะ"
        "ได้ แต่อย่าให้ฉันรู้นะว่าอาบน้ำ ไม่งั้นฆ่า!"
        "โหด -0- ฉันไม่อาบน้ำหรอกน่า" เผอิญว่ารู้สังขารตัวเองดี
        "โอเค" โมะเดินลงไป ฉันจึงไปแปรงฟันแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่
 
        ฉันเดินลงมาข้างล่างหลังจากทำธุระเสร็จแล้วก็เดินลงมาข้างล่าง อีตาพ่อหมาเล่นคอมอยู่ จริงสิ! เค้าไม่ไปเรียนเหรอ ฉันจำได้ว่าเค้ามีเรียนวันนี้ตอนเก้าโมงนี่นาตอนนี้ก็ห้าโมงเย็นแล้วด้วย
        "พ่อหมา นายไม่ไปเรียนเหรอ"
        "ไม่อ่า ก็วันนี้ป้าไม่สบายไงเลยมาดูแล" พูดไปเล่นคอมไป แน่ใจว่าดูแลฉัน - -
        "ดูแลฉันแต่นั่งเล่นเกมส์เนี่ยนะ -*-"
        "นิดนึงน่า เพื่อนมันดอทมา" พูดแต่ไม่หันมา เกมส์มันมีความสำคัญมากกว่าฉันรึไง มันสวยกว่าฉันเหรอ! เอ๊ะ! ฉันกำลังหึงเหรอ ไม่ๆๆ เป็นไปไม่ได้น่า พิม... เฮ้อออออ
        "ไมทำหน้างั้นล่ะฟาง ปวดหัวเหรอ"
        "เปล่าอ่ะ แล้วป้าเพ็ญล่ะ"
        "ทำความสะอาดเสร็จก็กลับไปแล้ว เล่นเกมส์กันเถอะ" อยู่ดีๆก็ปิดคอมแล้วเดินมาเปิดเครื่องเกมส์เฉย แต่บ้านฉันไม่มีเครื่องเล่นเกมส์นี่นา...
        "นายไปเอาเครื่องเล่นเกมส์มาจากไหนเนี่ย"
        "บ้านฉันไง มาเล่นซะดีๆ เมื่อวานสัญญาแล้วว่าจะเล่นรถแข่ง"
        "เอาจิงง่ะ เล่นไปนายก็แพ้ฉันอยู่ดีอ่ะ -.-"
        "ก็อย่าโกงฉันเซ่!"
        "เล่นก็เล่น"
        
        You Win˜˜˜
        "เห็นม่ะ เล่นไปนายก็แพ้ฉันเหมือนเดิมอ่ะ -.- "
        "ก็เธอเอาจอยส์ฉันไปอ่ะ แล้วฉันจะเล่นยังไงล่ะ! เอาจอยส์ฉันคืนมาได้แล้วยัยบ้า!!!"
        "แพ้แล้วพาลนี่หว่า โดว่ๆๆ"
        "ยัย... พรุ่งนี้ไปเที่ยวกันนะฟาง"
        "ที่ไหนอ่ะ"
        "ทะเลดีม่ะ จะได้พักผ่อน"
        "ฉันไม่สบายอยู่นะ"
        "ไม่สบายเลยพาไปไง จะได้พักผ่อน"
        "แล้วมันจะดีเหรอ เราไปกันแค่สองคน ถ้าเกิดพิ..."
        "ไม่มีคนอื่น! ฉันอยากพาเธอไปพักผ่อนแค่นั้นเอง ไปเหอะน่า ตอนมัธยมเราก็ไปกันบ่อยๆ" ก็ตอนนั้นกับตอนนี้มันไม่มีไรนี่นา! เค้าจะคิดบ้างไหมว่าฉันลำบากใจแค่ไหนน่ะ
        "แต่..."
        "ไปเหอะน่า แล้วพรุ่งนี้เราออกไปกันตอนสิบโมงแล้วกัน โอเคตามนี้"
        "แต่ว่า...!"
        "เธอจะเงียบเองหรือจะให้ฉันเป็นคนทำให้เงียบ"
        "อีตาบ้า! นายมีแฟนแล้วนะ!" โมะเงียบไปเลยอ่ะ นี่ฉันทำไรลงไป แต่ยังไงซะมันก็คือความจริงไม่ใช่เหรอ ความจริงที่ว่าเราเป็นได้แค่เพื่อนกัน ความจริงที่ว่าเค้ายังคงเป็นแฟนของเพื่อนฉัน และความจริงที่ว่าฉันจะไม่ทรยศเพื่อน "ถ้านายจะไปจริงๆ พรุ่งนี้เจอกันนะ ฉันขึ้นห้องล่ะ"
        ฉันบอกเค้าอย่างไม่เอาคำตอบ เดินขึ้นห้องเงียบๆ คิดถูกรึเปล่านะที่ไปกับเค้าในครั้งนี้ คิดถูกรึเปล่านะที่ปล่อยให้มีโอกาสที่เราได้ใกล้กัน คิดถูกรึเปล่านะที่ยังเผื่อใจให้ความหวังตัวเอง... มันผิดหมดเลยสินะ หึ!
 
 ทะเลๆๆๆ // ฝากเม้น+โหวตเป็นกำลังใจด้วยน้า