I must have her...รักนี้ต้องมีเธอ

    หญิงสาวในชุดเสื้อยืดกางเกงยีนส์และรองเท้าผ้า ก้าวเท้าลงจากรถสองแถวประจำทางพร้อมกับกระเป๋าผ้าเก่าๆใบ

เล็กใบหนึ่ง 

" โอ้โห ! นี่ กรุงเทพเหรอเนี่ย ใหญ่มากเลย หืม !! ไม่เห็นทุ่งนาสีเขียว บรรยากาศดีเหมือนบ้านนอกเราเลย "

  หญิงสาวพูดถึงกรุงเทพที่ยิ่งใหญ่แต่เต็มไปด้วยความสกปรกระหว่างที่เธอเดินไปนั้นสายตาก็พลันเหลือบไปเห็นใบ

ประกาศรับสมัครงานที่บริษัทแห่งหนึ่ง 

" รับสมัครพนักงานฝ่ายเลขาหนึ่งตำแหน่ง เฮ้ย !! เราได้งานทำแล้วว เย้ !! "

 หญิงสาวตะโกนออกมาด้วยความดีใจ ท่ามกลางคนที่เดินผ่านไปผ่านมา ต่างพากันมองมาทางแก้วเป็นสายตา

เดียวกันและทำท่าเดินออกห่าง

" เอ้า ! เค้ามองเราทำไมนะ 555 สงสัยเราจะสวยสะดุดตามั้ง " 

 แก้วพูดกับตัวเอง พร้อมกับเดินไปตามที่อยู่ของบริษัทแห่งนั้น ไม่นานนักแก้วก็ได้มายืนอยู่หน้าบริษัท และกำลัง

จะก้าวเท้าเข้าไปแต่แก้วก็ต้องร้องกรี๊ดขึ้นมาเพราะมีรถคันหนึ่นขับเข้ามาด้วยความเร็วและกำลังจะมาชนเธอ 

 " อร๊ายย !! พ่อจ๋า แม่จ๋า ช่วยแก้วด้วย >< "

   แก้วล้มลงกับพื้นแล้วก็พบว่าเธอไม่ได้เป็นอะไรเลยเพราะรถคันนั้นเบรคไว้ทัน แก้วค่อยๆลืมตาขึ้น แล้วก็ต้องตา

ค้างเมื่อพบว่า คนที่เป็นเจ้าของรถคันนั้นมีรูปร่างสูง ขาว อยู่ในชุดสูทและแว่นตา รองเท้าหนังยี่ห้อเบรนเนมชื่อดัง

ผิวพรรณที่ขาวสะอาดเจิดจรัสเป็นออร่า กำลังเดินมาทางเธอแล้วพูดว่า 

 " นี่ ! เธอเดินยังไงไม่ดูตามาตาเรือเลย นี่มันถนนนะไม่ใช่ทางเดิน บ๊องจริงๆเลยเธอเนี่ย "

  แก้วได้ยินดังนั้นถึงกับอารมณ์ขึ้น หูแดง แก้มแดง แล้วนึกในใจว่า 'คนอะไรหน้าตาก็ดี ทำไมไม่มีมารยาทเลยนะ'

แก้วหมดความอดทนเลยลุกขึ้นจากพื้นแล้วพูดว่า

" นี่ ! นายขับรถเกือบจะชนฉันเนี่ย ขอโทษ ซักคำอ่ะมีไหม ?? โถ่เอ้ย ! "

" ก็เธอนั้นแหละเดินไม่ดีเองจะมาโทษฉันไม่ได้นะ ยัยบ๊อง "

" หืม !! ฉันไม่อยากเถียงกับนายและ นายมัน...ฮึ่ย ไปไหนก็ไปเลยไป แล้วชาตินี้อย่าได้เจอกันอีกเลย "

" ฉันอยากเจอกับเธอตายแหละ " 

  ระหว่างที่โทโมะเถียงกับแก้วอยู่นั้น สายตาก็เหลือบไปเห็นเอกสารในมือแล้วก็การแต่งตัวที่บ้านนอกมากๆโทโมะ

เลยคิดจะยั่วโมโหแก้วด้วยการ

" อ้าว ! แล้วนี้ แต่งตัวแบบนี้มาสมัครเป็นแม่บ้านที่นี้รึงัยฮะ ? "

" หน็อย !! ฉันจะมาทำอะไร จะแต่งตัวยังไง แล้วมันไปหนักส่วนไหนของนายไม่ทราบฮะ แล้วก่อนจะว่าคนอื่นอ่ะ 

หัดดูตัวเองก่อนซะบ้างนะ โถ่ ! แต่งตัวแบบนี้เป็นคนขับรถน่ะสิ 555 ดูก็รู้แล้ว "

" คนขับรถบ้านเธอสิจะหล่อบาดใจขนาดนี้ ฉันน่ะเป็น..."

" เป็นอะไร ไม่ใช่คนขับรถ งั้นก็เป็น...คนสวน 555 "

" นี่ ! ยัยบ๊องฉันไม่อยากคุยกับเธอเสียเวลาทำมาหากินของฉันหมด "

โทโมะเห็นว่าเขายืนเถียงกับแก้วมานานจนเลยเวลาทำงานมาเยอะแล้วจึงตัดบทด้วยการกวนประสาทอีกชัดเคย 

แล้วก็ขับรถไปที่โรงจอดรถเพื่อที่จะได้ขึ้นไปทำงานซะที

" ชิ ! ไปเลย ชิ่่่่วๆ หวังว่าฉันคงจะไม่เจอนายอีกนะ " 

  หลังจากที่เถียงกันจบแก้วจึงเดินเข้าไปในบริษัทอันกว้างใหญ่แล้วเอ่ยถามพนักงานสาวสวยคนนึงว่าจะไปสมัคร

งานได้ที่ไหน 

" เอ่อ...คุณคะฉันจะมาศมัครงานต้องไปที่ไหนเหรอคะ "

" อ้อ ! ต้องไปพบท่านประธานนะคะ เดี๋ยวฉันพาไปก็ได้ค่ะ ^^ " 

" ขอบคุณนะคะ ^^ "

 พนักงานสาวสวยพาแก้วเดินขึ้นไปที่ชั้นสูงสุดของบริษัทซึ่งเป็นห้องของท่านประธาน เมื่อเดินมาถึงหน้าห้องของ

ท่านประธานแล้ว พนักงานสาวก็เอ่ยปากถามว่า 

" เธอจะมาสมัครงานตำแหน่งอะไรเหรอ ? "

" เลขาณุการจ้ะ "

" อย่างเธอเนี่ยนะเป็นเลขา =.= "

  พนักงานมองแก้วด้วยสายตาดูถูก ก่อนจะเปิดประตูเข้าไปในห้องของท่านประธาน เมือเข้ามาแล้วก็พบว่าท่าน

ประธานนั่งหันเก้าอี้ออกนอกหน้าต่าง และกำลังนั่งดื่มกาแฟอยู่ 

" ขออนุญาตนะคะท่านประธาน มีคนมาสมัครงานตำแหน่งเลขาณุการค่ะ "

 หลังจากจบคำพูดท่านประธานก็ค่อยๆ หันเก้าอี้กลับมาช้า แล้วก็พบว่า 

" เธอ ! 0.0 / นาย 0.0 " 

อะไรกันที่ทำให้ท่านประธานและแก้วตกใจขณะนี้ ติดตามต่อ ตอนต่อไปค่าา 

เม้นท์ + โหวตให้ไรเตอรด้วยนะจ้าา พลีสสสส ขอบคุณค่าาา >< มีวิจารณ์แล้วไรเตอร์จะเข้ามาอัพให้น้าา ^^