แผนร้าย บ่วงรัก

แผนร้ายบ่วงรัก บทที่ 9

     ป๊อปปี้เดินอยู่หน้าบ้านของฟางพร้อมยกโทรศัพท์โทรหาฟางตลอดเวลา แต่กลับเป็นว่าหญิงสาวไม่ได้รัสายเขาเลย ชายหนุ่มจึงต้องโทรหาต่อไปเรื่อยๆ

      "โธ่เอ๊ย ทำไมไม่รับสายนะรับสายสักทีสิ"ป๊อปปี้บ่นงึมงำอยู่สักพัก

      ภายในบ้านก็วุ่นวายเช่นกัน วิวัฒน์และคนใช้ภายใน้านต่างพากันวิ่งหาฟางในบ้านหลังใหญ่แต่ก็ไม่พบ

      "ลูกหายไปไหน หรือว่าจะโดนจับตัวไป"วิวัฒน์พูดจ สายปริศนาก็โทรมาทันที

      เมื่อวิวัฒน์รับสาย"ฮัลโหล นั่นใคร"

      "ฟางอยู่ในบ้านหรือเปล่าครับ ผมป๊อปเองเพื่อนเขา"ป๊อปปี้พูดอย่างร้อนใจ

      "โธ่ ตกใจหมดเลย ฟางหายไปไหนก็ไม่รู้ป๊อปช่วยหน่อยนะ"วิวัฒน์พูดจบ ป๊อปปี้ก็วางสายไป

      ชายหนุ่มรู้สึกมึนๆที่หัว ไม่นานก็สลบไป ไม่นานนักผู้ชายร่างสูงเสื้อสีดำ 2 คนก็อุ้มป๊อปไปขึ้นรถตู้ที่ติดฟิล์มดำทั้งขันรถ มุ่งหน้าไปยันโกดังร้างแถวจังหวัดนครนายก    

      "นายครับได้ตัวมาแล้ว"ชายร่างสูงโยนป๊อปทิ้งไว้ที่พื้นปูนอย่างไม่มีความเมตตา

      "ห๊ะ ป๊อปปี้ ป๊อปปี้ นายตื่นสิ อย่าทำไรเขานะ"เสียงดังขึ้นเมื่ิอเห็นป๊อปปี้นอนสลบหมดสติอยู่กับพื้น เธอทำไรไม่ได้เพราะถูกมัดไว้กับเก้าอี้  เธอจึงทำได้แค่ตะโกนเรียก

      "โธ่ๆๆ น่าสงสารวีรบุรุษหนุ่มรูปหล่อของฟาง ที่ตอนนี้จะต้องกลายเป็นศพในอีกไม่นาน รอดูได้เลยว่าคนที่น้องฟางรักมันนักมันหนา จะตายทรมานขนาดไหน"กั้งพูด

      "พี่กั้ง ทำแบบนี้ทำไมปล่อยป๊อปไปนะอย่าทำแบบนี้"ฟางพูด

      "พี่จับตัวมันมาก็เพื่อทำให้มันรู้ว่าการที่มันแย่งคนรักของพี่ไปต้องเจออะไรบ้าง"กั้งพูดจบ ชายร่างสูง 3 คนก็พากันเทน้ำอักใส่ป๊อป จนป๊อปได้สติฟื้นขึ้นมา

      ชายหนุ่มมองไปรอบๆที่มีแต่ความดำปกคลุมเต็มไปหมด 

      "ฟาง... เธอใช่มั้ย"ป๊อปพูดพร้อมไปที่เก้าอี้ตัวนึงที่มีหญิงสาวโดนมัดไว้อยู่

      แต่กั้งไม่รีรอรีบเตะเสยคางป๊อปจนอีกฝ่ายหงายหน้าไป

      "แกจับตัวฟางไป แกต้องได้รับบทลงโทษ จัดการมัน!!"กั้งออกคำสั่ง

      ลูกน้องของกั้งหลายสิบคน พากันรุมกระทืบป๊อปปี้เพียงคนเดียวชายหนุ่มได้แต่นอนร้องโอดโอยอย่างเจ็บปวด

      "นี่สิถึงจะเรียกว่าสะใจ"กั้งพูดและยิ้มอย่างมีความสุข

      "ต้องการอะไรน่ะ ทำไมทำแบบนี้"ฟางตะคอกใส่

      "งั้นเธอก็แต่งงานกับฉันสิ ทุกอย่างจะได้จบ ไม่งั้นไอ้ป๊อปก็ต้องโดนกระทืบตาย"กั้งบีบปากฟาง"มองดูคนรักของเธอตอนนี้สิ เขากำลังเจ็บปวดและทรมาน แต่ถ้าเธอยอมแต่งงานกับฉัน เขาก็จะรอดชีวิตกลับไป"กั้งพูดด้วยเสียงที่น่ากลัว

       ฟางมองป๊อปที่โดนรุมกระทืบอยู่นานจนเธอตัดสินใจได้...

       "ได้ ฉันจะแต่ง..."ฟางพูดไม่จบ ป๊อปก็รีบขัด"อย่านะฟาง !" ป๊อปคลานออกสภาพมีรอยแผลเต็มตัวไปหมด ลูกน้องของกั้งได้แต่ยืนมองและอึ้งในความอึดของเขา

       "ฟางอย่าแต่งงานกับมันนะ ผมยอมโดนกระทืบตายดีกว่าถ้าต้องเห็นคนที่ผมรักไปแต่งงานกับคนชั่ว"ป๊อปปี้พูด

       "ป๊อป.....แต่เธอกำลังเจ็บเพราะฉันนะ ฟางไม่อยากให้คนที่ฟางรักเจ็บเหมือนกัน"ฟางพูด

       "ฮึ๋ย ไอ้สองคนนี้ เฮ้ย กระทืบมันต่อ"กั้งพูด

       "ไม่ ฉันไม่ยอมโดนรุมอีกแน่"ป๊อปปี้ลุกขึ้นมา และลุยเดี่ยวต่อสู้กับลูกน้องของกั้งนับสิบคน ทั้งเตะ ต่อย ด้วยความว่องไว

       กั้งที่ยืนมองอยู่ได้แต่อึ้งไป"ไอ้หมอนี่มันเก่งอะไรขนาดนี้เนี่ย"

       เมื่อรู้อีกทีลูกน้องของเขาก็สลบนิ่งไปกันหมด บ้างก็ร้อนโอดโอยอยู่กับพื้น

       ส่วนป๊อปปี้ก็เดินเข้าหากั้งและชกสวนไปอีกหมัด จนกั้งสลบไป "หึ หมัดเดียวก็จอดแล้วหรอไม่อึดแบบนี้เป็นแฟนของฟางไม่ได้หรอก"ป๊อปปี้พูดจบก็แก้มัดฟาง

       "ขอบใจนะป๊อป"ฟางกอดป๊อปด้วยความดีใจ แต่แล้วป๊อปปี้ก็สลบไปเช่นกัน

       "อ้าว นายนี่อึดแค่ไหนก็หมดแรงอยู่ดีสินะ ฉันต้องโทรเรียกคุณพ่อแล้วสิเนี่ย"ฟางพูด