Love story ..เรื่องนี้หัวใจมีเพียงเธอ

 
"นาย/เธอ !!" ฉันเจอ นายขี้เก็กป็อปปี้ ที่กำลังจะเปิดประตูพร้อมฉันพอดี
 
 
"นายมาทำ../เธอมาทำ.." ทำไมนายนั่นต้องพูดพร้อมฉันด้วย
 
 
"เธอก่อนสิ"
 
 
"ฉ..ฉันมาตามหาเฟย์กะแก้ว..แต่คงจะไม่อยู่ ..แล้ว.นาย?"
 
 
"ฉัน..จะมาหาพี่ทีมงานน่ะแต่คงจะไม่อยู่เหมือนกัน"
 
 
"อืม งั้นฉันไปก่อนนะขี้เกียจทะเลาะกับนายอีก"
 
 
"ด..เดี๋ยวสิ" นายนั่นพูดขึ้นก่อนจะรั้งแขนฉันไว้
 
 
"ม..มีไร?" ให้ตายสิตอนนี้ฉันกำลังเขินที่นายนี้จับมือ และมองฉันด้วยสายตาแปลกๆน่ะ 
 
เดี๋ยว ฉันใช้คำว่า'เขิน'กับนายนี่หรอ?  ฮึ้ยย กระดากปาก
 
 
"ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย เข้าไปก่อนสิ" ฉันก็เดินเข้าไปพร้อมกับนายนั่นบอกตรงๆฉันไม่ไว้ใจนายนี่เลยจะแกล้งอะไร
 
ฉันอีกรึเปล่าเนี่ย
 
 
 "นายมีไร..ว่ามาสิ"
 
 
 "ไอ้โมะขอเธอเป็นแฟนเหรอ?" เฮ้ยย นายนี่รู้ด้วยเหรอ
 
 
 "อ..อืม ใช่" ฉันตอบแบบเชิดๆใส่นายนั่น แต่นายรู้ได้ไงหรือว่านายโทโมะจะบอก ฮึ้ย ปากโป้งจริงๆ
 
 
"แล้วเธอตอบมันว่าไง..รีบตกลงเลยล่ะสิ" ฮ่ะ.นายนี่มัน..
 
 
"ฉันตอบอะไร แล้วเกี่เราเป็นเพื่อนกันยวไรกับนายล่ะ ชิ!"
 
 
"..." ทำไมนายนั่นไม่ตอบโต้ฉันนะ วันนี้นายป็อปปี้มาแปลกแหะ แปลกเกินไป
 
 
"นายโทโมะ บอกนายรึไง" ปากมันไวเท่าความคิดจริงๆ...ฉันแค่อยากรู้นิว่านายโทโมะปากโป้งจริงๆรึป่าว
 
 
"ป่าว..ฉัน บังเอิญได้ยินที่เธอคุยกันน่ะ" นี่นายกำลังสารภาพว่าแอบฟังคนอื่นเค้าคุยกันแบบทางอ้อมเลยนะเนี่ย-.-
 
 
"เอ่อ..แต่เธอยังไม่ตอบฉันเลยว่าเธอกับมัน.." นายนี่เซ้าซี้จังเลยแหะ
 
 
"ไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละ !"
 
 
"เธอตอบแบบนั้นหรอ?" เออ ก็ใช่สิโกหกแล้วได้ตังค์มั้ย
 
 
"แล้วฉันจะโกหก ทำไมเล่า -o-"
 
"" ฉันตาฝาดรึเปล่าที่เห็นตานั่นแอบยิ้มเล็กๆ
 
 
"นายเป็นไรมากเปล่า อยู่ดีๆก็ยิ้ม"
 
 
"ฉันยิ้มเหรอ?" ก็ฉันเห็นอยู่เนี่ยยังจะย้อนอีก
 
 
"อืม..แถมหน้านายยังแดงด้วยไม่สบายรึไงกัน" ฉันถามพร้อมเอามือไปแตะที่หน้าผากนายนั่นเพื่อวัดไข้
 
 
แต่ก็โดนนายนั่นสะบัดออก
 
 
"ฉันจะไม่สบายก็เพราะเธอนั่นแหละ ยัยบ้า !" นายนั่นพูดเสร็จก็ลุกเดินหนีไป เป็นอะไรมากป่ะ อารมณ์ขึ้นๆลงๆ
 
 
แถมยังพูดจาแปลกๆอีกตั้งหาก ใครเข้าใจนายนั่น ช่วยบอกหนูฟางทีค่ะ ?!?!?