You're my victim เหยื่อร้ายพ่ายรัก

เสียงเพลงดังกระหึ่มในNight Clubแห่งหนึ่ง กลางฟอลมีหญิงสาวสุดเซ็กซี่กำลังโชว์ลีลาการแด็นซ์ที่สามารถ

เรียกน้ำลายจากชายผู้มาเยือนที่นี้ได้ไม่น้อย

เพลงแรกจบลงพร้อมส่งปรบมือจากคนทั้งClub เธอก็ยิ้มรับและโบกมือบายลงมาจากฟอลและตรงดิ่งไปที่

โต๊ะของเธอและเพื่อนๆทันที แต่เธอจะรู้มั้ยว่ามีใครบางคนกำลังจ้องมองเธอเหมือนเหยื่อร้ายที่ต้องการขย้ำไม่ให้

เหลือซาก..

"แหม่ๆๆ เดี๋ยวนี้นี่ดังใหญ่แล้วน่ะเพื่อนเรา ฮ่าฮ่าฮ่า" เสียงใสจากสาวแก้มบุ๋มเอ๋ยแซวเพื่อนสาวที่เดินกลับมานั่งที่

โต๊ะ

"อะไรๆ ก็งั้นๆแหละ ไอ้พวกผู้ชายมันก็แค่นักล่าไร้ความสามารถ เจอลีลาชั้นไปนิดๆหน่อยๆก็สยบคาแทบเท้าชั้น

หมดแล้ว หึ" หญิงตามกลับเพื่อนสาวอย่างเจ็บแสบ พอให้พวกผู้ชายที่ได้ยินก็เท่านั้น แล้วยกไวท์จิบทีละนิด

...."แน่ใจหรอ ว่าผู้ชายทุกคนจะสยบอยู่แทบเท้าเธอ" เสียงปริศนาดังมาจากด้านหลังเธอ ซึ่งทำให้เธอชะงัดเล็

กน้อย เธอหันหลังกลับไปแล้วตอบกลับอย่างไม่เกรงกลัว 

"แน่ใจสิ ผู้ชายที่ผ่านเข้ามาในชีวิตชั้น ชั้นก็สยบมาหมดแล้ว.. เอ๊ะ หรือว่ายังไม่เคยเห็นลีลาชั้น ลองดูหน่อยมั้ยล่ะ

พ่อคาสโนว่าไร้ความสามารถ หึ" พูดจบหญิงสาวก็ลงจากเก้าอี้หรูแล้วเอามือคล้องคอชายหนุ่มผู้นั้น ราวกับว่าเธอ

ต้องการจะยั่วเค้าอย่างนั้น แต่หารู้ไม่ว่าชายหนุ่มไม่ได้รู้สึกอะไรเลย

"แน่ใจแล้วหรอ ว่าชั้นไร้ความสามารถอย่างที่เธอคิด ผู้หญิงทุกคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตชั้น ก็สลบคาอกชั้นมาหมด

แล้ว นับประสาอะไรกับเธอ ตัวเล็กบอบบาง คงรอดหรอก หึ" ร่างสูงนั้นก็ตอบกลับอย่างไม่เกรง 

"จุ้ๆๆ คุณเอาอะไรมาตัดสินล่ะค่ะ ว่าชั้นจะสลบคออกของคุณ บางทีอาจจะเป็นคุณก็ได้ที่ต้องมาสยบแทบเท้าชั้น

ยังไม่เคยลอง แล้วจะตัดสินกันง่ายๆอย่างเนี่ย มันไม่ถูกน่ะค่ะ" หญิงสาวพูดพลางลูบไร้ใบหน้าขาวใสของชายหนุ่ม

"งั้นก็ลองดูสิ.. รับรองเธอเสร็จชั้นแน่ แล้วชั้นจะคอยดูว่าคาสโนวี่อย่างเธอยังเวอร์จิ้นอยู่รึป่าว" ประโยคสุดท้ายเขา

มากระซิกข้างหูเธอ ซึ่งก็เรียกเลือดให้หน้านวลของร่างบางสูบฉีดได้ไม่น้อย

หลังจากนั้นชายหนุ่มก็โอบเอวร่างบางไปที่รถของเขาแล้วตรงดิ่งไปที่คอนโดหรูของเขาทันที

คอนโดหรูใจกลางเมืองแห่งหนึ่ง ชั้นสูงสุดของตึก ห้อง 227

ร่างสูงอุ้มร่างบางแล้วค่อยๆวางลงเตียงนุ่มแล้วขึ้นค้อมทันที หน้าขาวไร้หนวดเคราซุกไซร้ไปตามลำคอระหงค์ของ

หญิงสาว เมื่อสำรวจความหอมจนพอใจ ก็เปลี่ยนมาฉกชิมความหวานจากริมฝีปากบาง แล้วนำลิ้นร้อนเข้าไปชิม

ความหวาน ร่างบางก็ตอบกลับอย่างไม่ยอมแพ้ มือหน้าค่อยๆรูดซิบเดรสสวยของหญิงสาวออก แต่หญิงสาวดัน

อกชายหนุ่มออก แล้วพูดว่า "ใจเย็นสิค่ะ เรา..ค่อยๆเป็นค่อยๆไปดีกว่า" ก่อนที่จะลุกไปยังตู้เย็น แล้วหยิ่บขวด

ไวท์มารินใสแก้วสองใบ แก้วหนึ่งเธอแอบใส่ยานอนหลับไป เพื่อจะให้ชายหนุ่มกิน ชายหนุ่มที่แอบดูอยู่ก็

เห็นแต่ก็เงียบไว้ แล้วก็เดินมานอนหญิงสาวที่เตียง

"ดื่มนี่ก่อนสิค่ะ" ร่างบางยื่นแก้วไวท์ที่ใส่ยานอนหลับให้ร่างสูง ร่างสูงกำลังนำน้ำไวท์รินใส่ปากหนา แต่กลับพูด

ออกมาว่า "กินแบบนี้มันก็ไม่สนุกสิ เรามาแลกกันกินมั้ยสาวน้อย" พูดจบมือหนาก็ค่อยๆลูบแก้มนวลของร่างบาง

ทำเอาร่างบางชะงัดนิดหน่อย เธอรู้ความหมายดีแต่ก็ทำเป็นไม่เข้าใจ

"หมายความว่ายังไงไม่ทราบ" 

"ตัวเธอก็น่าจะรู้ดีน่า แก้วใจ" ร่างสูงพูดแล้วยิ้มเจ้าเล่

"หรือว่าเธอไม่กล้า เห็นบอกว่าเก่งนักเก่งหนา แค่นี้ก็จะยอมแพ้แล้วหรอ หึ"

"..คะ..ใครบอกว่าไม่กล้า ก็ได้ ถ้าแน่จริง" พูดจบร่างปากก็รินไวท์ใส่ปาก แล้วประกบจูบกับปากหนาทันที ค่อยๆริน

ไวท์จากปากเธอเข้าปากเขาจนหมด แล้วถอนจูบออก

"ก็เก่งดีนี่ งั้นลองของชั้นบ้างล่ะกัน"

"เอ่อ.. เดี่๋ยวๆ คือ..." ร่างบางเอ๋ยห้ามร่างสูงทันควัน 

"ทำไม หรือว่าเธอใส่อะไรไว้ในแก้วนี้" เมื่อร่างสูงเอ๋ยจบร่างบางก็สะดุ้งเฮือกทันที นี่เขารู้หรอ  ว่าชั้นใส่ยานอน

หลับลงไป หญิงสาวได้แต่คิดในใจ แล้วรีบเอ๋ยแก้ตัว

"ปะ..เปล่าสักหน่อย คิดอะไรของนาย ชะ..ชั้นไม่เล่นอะไรสกปรกๆอย่างนั้นหรอก!!" 

"นี่ อย่ามาแก้ตัวหน่อยเลยน่า คิดว่าลูกไม้ตื้นๆอย่างนี้ชั้นจะไม่รู้หรอ" ร่างสูงพูดแล้วกระชากแขนร่างบางเข้ามาหา

ตัว หญิงสาวนิ่งเงียบไปแล้วหลบสาวตาร้ายกาจนั้น

"ถ้างั้นไม่ต้องรออะไรแล้วแหละ ไปสนุกกันเลยดีกว่าแก้วใจ" พูดจบก็กระชากร่างบางไปแล้วโยนลงเตียงทันที

"ดะ..เดี๋ยว" ร่างบางขัดร่างสูงอีกครั้ง ร่างสูงจึงทำหน้าฉงน ร่างบางก็เอ๋ยเสียงหวาน"รู้จักชื่อแก้วแล้ว แต่แก้วยังไม่รู้

จักชื่อคุณเลยน่ะค่ะ" พูดไม่วายเอามือลูบไร้แผงอกกว้าง แล้วมองตาหวานเยิ้ม

"ชั้นชื่อโทโมะ พอใจหรือยัง เลิกถ่วงเวลาดีกว่าสาวน้อย" พูดจบชายหนุ่มรีบประกบปากร่างบางอย่างรวดเร็วเพราะ

ต้องการเข้าไปฉกชิมความหวานเช่นเคย แต่คราวนี้ร่างบางกลับเม้มปากแน่น แต่คงสู้แรงของร่างสูงไม่ได้อยู่ดี เมื่อ

ลิ้นหนาล่วงเกินเข้าไปในโปรงปากหวานก็หยอกล้อกับลิ้นบางอย่างสนุกสนาน เมื่อร่างเคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบของ

ร่างสูง ก็เอามือค้องคอชายหนุ่ม 

เมื่อชิมความหวานจนพอใจก็ค่อยๆเลื่อนมาที่แก้มใส แล้วลงมาที่ลำคอระหงค์ สูดดมความหอมไปเรื่อยๆจนร่าง

บางเสี่ยวซ้าน มือบางขย้ำกลุ่มผมของร่างสูงเพื่อระบายความเสียว ก่อนที่ร่างสูงจะสลบคาอกเธอ..

"ชั้นบอกแล้ว ว่าไม่มีใครมาชนะชั้นได้หรอก นายมันก็เหมือนผู้ชายทั่วไปที่ชั้นเคยเจอนั่นแหละ คิดจะงาบชั้นง่ายๆ

หรอ ฝันไปเถอะย่ะ หึ" พูดจบก็ดันร่างสูงออกไป แล้วจัดแจงเสื้อผ้าหน้าผมให้เรียบร้อย พร้อมก้าวเดินออกจาก

ห้องนั้นไป..

ไม่ต้องสงสัยหรอกว่าโทโมะสลบไปได้ยังไง ก็ระหว่างที่เธอกำลังเทยาใส่แก้ว ก็เหลือบไปเห็นร่างสูงพอดี เธอจึง

เปลี่ยนแก้วของเธอและเขา แค่นี้เขาก็คงไม่รู้แล้วแหละ 

-------------------------------------

ฮาโหลๆ สวัสดีคร้าบรีดเดอร์ทุกคน วันนี้ไรเตอร์มาแต่งเรื่องใหม่อีกแล้ว ทั้งที่เรื่องเก่าก็ยังดองไว้อยู่เลย T^T 

อย่าโกรธกันน่ะคร้าบ พอดีไรเตอร์ยุ่งๆอ่ะ ยังไงเรื่องนี้อ่านแล้วขอความกรุณาเม้นและโหวตให้หน่อยน่ะ ให้กำลังใจเค้านิสนึงก็ยังดี รักคนอ่านแล้วเม้น ><

อ่านแล้วเม้นป๊าม๊ารัก

อ่านไม่เม้นขอให้อย่าได้เจอป๊าม๊า หึหึหึ

;)))