รักวุ่นวาย.... นายแวมไพร์

"แก้ววววว !" เสียงสาวใสร้องหาคนชื่อแก้วมาแต่ไกล้
"เรียกสะดังเชียวน่ะยัยเฟย์" แก้วทำเหมือนดุเฟย์
"ก็ไม่ได้เจอกันนานเฟย์ก็คิดถึงสิ แก้วไปอยู่ต่างประเทศมาตั้งนานอ่ะ ฉันดีใจมากที่แกมาเรียนที่นี่ แกไปทำไรมาสวยขึ้นตั้งเยอะ แกไปทำนมมาหรอใหญ่ขึ้นตั้งเยอะเลย >3< " เฟย์พูดยาว
"ไอ้บ้าฉันไม่ได้ทำเว้ยๆ" แก้วโต้กลับ
กรี๊งงงงงงง ! ! !  (เสียงเข้าเรียน)
ในห้องเรียน
 
"สวัสดีจ๊ะนักเรียนทุกคนวันนี้ครูมีนัดเรียนคนใหม่มาน่ะ จริญญาออกมาแนะนำตัวสิ" ครูเรียกก้วลงท้าย แก้วก็เดินเข้ามาในห้อง
"สวัสดีค่ะ ชื่อจริญญา ศิริมงคลสกุล ชื่อเล่นชื่อแก้วค่ะ" แก้วออกมาแนะนำตัวพร้อมยิ้มส่งหวานให้เพื่อนทุกคน ทำเอาเพื่อนผู้ชายนักตาค้างไปเลย
"เธอไปนักข้างวิศวน่ะ" ครูพูดแล้วชี้ไปทางโต๊ะที่โทโมะนั่งอยุ่
"ค่ะ" แก้วตอบครูแล้วเดินไปนั่งตรงที่ครูบอก
 
พักเที่ยง
 
 
แก้วเฟย์ฟางเดินไปซื้อของกินแต่แก้วขอไปเข้าห้องน้ำก่อน
"เฟย์ฟางแก้วขอไปเข้าห้องน้ำก่อนน่ะ" แก้วบอกเฟย์ฟาง
"รีบมาน่ะ" ฟางพูด แก้วเลยเดินไปเข้าห้องน้ำ
"อ๊ายยย" แก้วลื่นน้ำที่หกอยู่บนพื้นแต่มีคนมารับก่อน
"ระวังหน่อยสิ เดี๋ยวหัวแตกขึ้นมาจะว่าไง เกือยเจ็บตัวแล้วมั้ยล่ะ ถ้าฉันไม่มารับ" ผู้ชายคนนั้นพูดแต่มือยังรับแก้วอยู่ แก้วตอนนี้หน้าแดงมาก
"เอ่อ... ขอบคุณน่ะเอามือออกก่อนได้มั้ยอ่ะ" แก้วพูดโทโมะเลยเอามืออก โทโมะกำลังจะเดินไปแต่แก้วเรียกไว้ก่อน
"นาย!" แก้วเรียกโทโมะ โทโมะหันมา
"มีอะไรหรอ" โทโมะหันมาถามเสียงเย็นๆ
"นายชื่ออะไรหรอ"แก้วถาม
"โทโมะ ฉันไปก่อนน่ะ" โทโมะบอกแก้วแล้วเดินไปเฉย้ลย แก้วเลยเดินกลับมาหาเฟย์ฟางที่โต๊ะอาหาร
"เห้ย! แก้วแกได้คุยกับคนนั้นด้วยหรอ แกโชคดีมากๆเลยน่ะเนี่ย หรอวันพันปีนายนั้นยังไม่เคยคุยกับใครเลยน่ะ" เฟย์พูดบอกแก้ว
"จิงดิ" ถามพูด
"จิง" เฟย์ตอบ
 
กรี๊งง !
 
ในห้องเรียน
 
"เอ่อ.. นายขอบคุณอีกทีน่ะตอนกลางวันอ่ะ" แก้วบอกโทโมะที่นั่งอยู่ข้างๆ
"อืม" โทโมะตอนเสียงเย็นชา
 
ตอนเย็นเลิกเรียก >>>>เร็ว<<<<
ณ บ้านแก้ว
 
"อ้าวเห้ย! นายมาอยู่ที่นี่ได้ไง" แก้วตกใจที่เปิดประตูบ้านเข้ามาเจอโทโมะอยู่ในบ้าน
"พ่อแม่เธอไปต่างประเทศเลยส่งให้ฉันมาดูแล" โทโมะตอบแก้วไป
"แล้วนายนอนห้องไหนอ่ะ" โทโมะถามแก้ว
"ฉันมีล่ะกัน"
 
ตกดึก
 
"ช่วยด้วย! มีขโมยเข้าบ้านนน" แก้วร้องลั่นบ้านเพราะมีขโมยเข้าบ้านแก้วว
"เงียบปาก ไม่งั้นกูฆ่ามึงแน่" โจรคนนั้นพูดแล้วเอามือที่ถือปืนฝาดปากแก้ว เพื่อนอีกคนก็กำลังหยิบของใส่ถุงอยู้
"โทโมะ! ช่วยด้วยย" แก้วเห็นโทโมะอยู่หลังโจรอยู่เลยเรียกมาช่วย"
 
ตุบ ตับๆ !! (เสียงโทโมะจัดการโจร)
 
"เป็นไงบ้าง" โทโมะถามแก้ว
"นิดหน่อย" แก้วตอบ
"เดี๋ยวฉันทำแผลที่ปากให้น่ะ"โทโมะพูดแล้วไปหาผ้้าชุปน้ำมาเช็ดเลือดที่ปาก
"โอ๊ย" แกวร้องมาเพราะเจ็บที่โทโมะเช็ดแผลให้
"เจ้บมากมั้ย" โทโมะจับมุมปากแก้ว แล้วเผลอจูบแก้วในสมองแก้วกับเกิดภาพตัวเองกับโทโมะที่นอนกอดกัน เล่นด้วยกัน นอนด้วยกันและทำยังอื่นร่วมกันมา ภาพที่ปรากดในสองแก้วเป็นภาพที่โทโมะกับแก้วเป็นแฟนกันทำให้แก้วสับสน เมื่อปากประกบกัน ทั้งคู่ก็จูบกับอย่างอ่อนหวาน แก้วเกิดเหมทอนอยู่ในมนต์สะกดไม่รู้เรื่องอะไรเลยว่าตัวเองกำลังทำอะไร โทโมะถอนจูบแก้วแล้วค่อยๆผลักแก้วนอนลง โทโมะคร่อมตัวแก้วไว้แล้วทั้งคู่ก็จูบกันอย่างดูดดื่ม 
"ฉันจำเป็นต้องทำยังงี้กับเธอจิงๆ ฉันขอโทด" โทโมะลุกขึ้นใสพูดกับแก้วที่กำลังเหมือนถูกสะกด แล้วโทโมะก็ค่อยใช้มือลอดเข้าไปใรกระโปรงชุดนอนสีขาว มือโทโมะบีบเคล้นก้อนเนื้อตรงกลีบกุหลาบของแก้ว 'อ่า อ่าส์' แก้วร้องครางออกมาด้วยความเสียว โทโมะค่อยถกกระโปรงแก้วขึ้นๆ แล้วถอดออกจนตอนนี้เหลือแค่กางเกงตัวจิ๋ง กับบรา โทโมะเลื่อนมือไปปลดบราข้างหลังแล้วค่อยถอดออก โทโมะจัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองจนหมด แต่แก้วเหลือเพียงกางเกงตัวจิ๋ว โทโมะขึ้นมาจูบแก้วอีกครั้งทั้งคู่ผลัดกันแลกลิ้น อมลิิ้้น โทโมะค่อยๆลากลิ้นลงมาที่หน้าอก ดูดเม็ดทับทิมสีชมพูอย่างอร่อย นิ้วชี้มือโทโมะค่อยๆเกี่ยวกางเกงตัวจิ๋วออก
 
 
__________________________________________________________________
 
ทำไมแก้วเป็นยังงั้นอ่าา-_-!    !-_-แล้วทำไมโมะทำงี้อ่า โอ๊ยงง อยากรู้ติดตามตอนต่อไป -*-