Back Togeter

8.7

เขียนโดย katem

วันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 15.30 น.

  59 ตอน
  628 วิจารณ์
  110.39K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

57)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

--------------------------------------

บรรยายกาศยามเช้าอันสนใส มวลหมู่ไม้ในตัวบ้านร่มรื่น ร่มเย็นแผ่กิ่งก้านสาขาปกคลุมทั่วบริเวณ

ที่ถูกประดับและตบแต่งตามสไตล์ที่เจ้าของบ้านชื่นชอบ ประตูบานใหญ่ถูกเปิดเพื่อต้อนรับทุกคน แต่ไม่มีสักคนที่หยุดชื่นชมกับภาพตรงหน้า ญาติสนิทแขกผู้ใหญ่รวมกลุ่มอยู่ให้ห้องโถงใหญ่ของบ้าน เสียงพูดคุย เสียงหัวเราะดังไม่ขาดสาย ปล่อยให้เพื่อนๆ หนุ่มหล่อและหญิงซึ่งวันนี้อยู่ในชุดสวยหล่อเต็มยศ ทำหน้าที่ต้อนรับแขกผู้มาเยือน

--------------------------------------------

ร่างสูงอยู่ในชุดสูทสากลสีขาวนวลสะอาดตา ใบหน้าขาวอมชมพูเปี้อนยิ้มอารมณ์ดี ปล่อยให้ทีมงานจับแต่งตัวพลิกซ้ายพลิกขวาตามใจ ขออย่างเดียว อย่ายุ่งกับผมหนาๆของผม ก่อนจะขอตัวเดินเข้าห้องต้องห้ามสำหรับวันนี้

แต่จะมีใครห้ามคนอย่างโทโมะเคโอติคได้เพราะคนที่ผมยอมทุกอย่างอยู่ในห้องนั้น ก้าวยาวเปิดประตูเข้าห้องโดยพลการ ส่งผลให้กลุ่มคนที่อยู่ในห้องตกใจไม่น้อย ก่อนจะเจอสายตาเหยี่ยวส่งผ่านมาให้คนที่ได้รับเป็นที่รู้กันว่า “ออกไป” เดินยิ้มอารมณ์ดีเข้าไปหาสาวสวยที่อยู่ในชุดกระโปรดสั้นเหนือเข่าเล็กน้อยประดับด้วยผ้าลูกไม้สีเบส ผมยาวถูกรวบจับเป็นมวยไว้ด้านหลัง ประดับด้วยดอกไม้เล็กๆ ใบหน้าถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางสีอ่อน ช่วยขับให้หน้าสวยหวานขึ้นเป็นกอง ยืนกอดอดส่ายหน้ามองร่างสูงเอาแต่ใจ

“คิดถึงตัวเล็กจัง” มือหนาสัมผัสเอวบางก่อนจะดึงร่างงามตรงหน้าเข้ามากอด

“ดื้อ .... วันนี้ห้ามเข้าห้องนี้นี่นา” เสียงหวานเจื้อยแจ้ว ส่ายหัวกับความดื้อของแฟนหนุ่ม ส่งยิ้มหวานให้คนเอาแต่ใจ

“ก็ .... ตัวเล็กดูสิ ผมพี่ยังไม่เรียบร้อยเลยนะ” หาข้ออ้างแก้ตัว กลัวคนสวยตรงหน้าจะโกรธแต่ทำไงได้ในเมื่อความเรียกร้องภายในใจยากเกินควบคุม

“ทำไมไม่ให้ช่างทำให้หล่ะ”

“หน้าที่เมียครับ” กระชับกอดแน่นก่อนจะฝังจมูกโด่งๆกับลำคอขาว แต่ก็ทำได้แค่นั้นเมื่อโดยคนในอ้อมกอดทั้งหยิกทั้งตี ก่อนจะลากมานั่งบนเก้าอี้ใจกลางห้อง

“ว้าย .... พี่เล่นอะไรอยู่เฉยๆ อย่าดื้อเดี๋ยวแก้วมัดให้” ต้องร้องเสียงหลงอีกครั้งเมื่ออยู่ๆ โดนรวบมานั่งบนตักแกร่งเผชิญหน้ากับคนเอาแต่ใจ สายตาหวานจับจ้องสาวเบื้องหน้าไม่ลดละ มือแกร่งลูบไล้ขาขาวที่ถูกปกปิดภายใต้กระโปรง ก่อนจะถูกมือเรียวเล็กสัมผัสเพื่อหยุดความซุกซน

“แก้วไม่รวบให้แล้วนะ” บอกแฟนหนุ่มหน้ามุ้ย

“ทำไมหล่ะครับ พี่ไม่ได้ทำอะไรตัวเล็กสักหน่อย”

“ก็พี่ดื้อนี่”

“ไม่ดื้อก็ได้ แต่ตัวเล็กอยากเห็นพี่สภาพนี้ในวันสำคัญของเราก็ตามใจครับ” บอกคนสวยบนตัก น้ำเสียงเหมือนเด็กโดนขัดใจ มือแกร่งกระชับกอดแน่น ไม่ได้งอนครับแค่อยากให้ตัวเล็กง้อ

“อย่างนี้ก็หล่อดีนะแก้วว่า” มือเรียวยกสัมผัสกับผมหนาของแฟนหนุ่มก่อนจะปัดไปด้านข้างเผยให้เห็นใบหน้าคมเข้มแววตาหวานฉ่ำ

“จริงเหรอ งั้นพี่ตามใจตัวเล็กครับ”

“แล้วพี่จะร้อนหรือเปล่า ข้างล่างคนเยอะนะ” มือเรียวเล็กยังเล่นผมไปเรื่อย คนด้านล่างนอกจากไม่ว่าอะไรแถมชอบเสียอีก

“ไม่ร้อนครับ วันนี้พี่มีความสุขที่สุด”

“แค่งานหมั้นค่ะ ยังไม่ได้แต่งเลยนะดีใจเกินไปแล้ว ปล่อยแก้วได้แล้วดูสิชุดพี่ยับหมดแล้วนะ”

 “ไม่ปล่อยครับอยู่อย่างนี้แหละพี่ชอบ เดี๋ยวรอฤกษ์ค่อยลงไปพร้อมกันนะตัวเล็ก”

โน้มหน้าผากสัมผัสหน้าผากนวลของคนบนตัก สายตาหวานจับจ้องไม่ลดละ ริมฝีปากเข้าครอบครอง ปากอวบอิ่ม มอบสัมผัสแสนหวานให้คนบนตัก

-----------------------------------

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา