Back Togeter

วันซ้อม
แก้ว // ทุกคนยังไม่มาสินะ อยากเก็บภาพบรรยากาศแบบนี้ไว้นาน ๆ แล้วกันนะ ขอโทษทุกคน ที่ต้องเป็นแบบนี้ (หยดน้ำตาใส ๆ ค่อย ๆ ไหลออกมา) แก้วไม่อยากให้เป็นอย่างนี้เลย...
ระหว่างที่แก้วกำลังเดินไปเรื่อย ๆ โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่ามีสายตาคู่หนึ่งที่จับจ้องทุกการกระทำ และเดิมตามห่าง ๆ เพียงเพื่อต้องการเห็นคนร่างบางตรงหน้าแค่นั้น
โทโมะ // ขอแค่เห็นเธอไปอย่างนี้ทุกวันไม่ได้หรือ ทำไมต้องเป็นอย่างนี้ ทำไม
แก้วได้ยินเสียงฝีเท้าข้างหลัง จึงหันไปมอง แต่ไม่พบใคร
แก้ว // คิดไปเองรึป่าว ... ไปรอ เฟย์ ฟาง ดีกว่า
ระหว่างทาง ก็ต้องตกใจเมื่อเห็นโทโมะ เดิมมา
แก้ว // มาตั้งแต่เมื่อไรอ่ะ (กลัวจะได้ยินในสิ่งที่ตนพูด)
โทโมะ // พึ่งมาอ่ะ (โกหกไม่ดีเลย)
แก้ว // อ่อ!
โทโมะ // แล้วทำไมวันนี้แก้วมาเช้าได้เนี๊ยะ (ฝืนยิ้ม)
แก้ว // พอดีตื่นเช้าน่ะ ไปห้องซ้อมกันดีกว่า
โทโมะ // อืม
ระหว่างที่นั่งรอเพื่อน ๆ (นั่งคนละมุม)
แก้ว // (จะพูดกับนายยังไงดี ขอโทษนะที่เป็นแบบนี้ แต่ไม่เป็นไรหรอก นายไม่ได้คิดอะไรมากกว่าเพื่ออยู่แล้วนี่นา แอบรักข้างเดียวก็อย่างนี้แหละเรา จะมีโอกาสได้บอกรึป่าวก็ไม่รู้ แอบเก็บนายไว้อย่างนี้แหละดีแล้ว) แล้วก็ถอนหายใจ
โทโมะ // (อยู่ใกล้แค่นี้ ทำไมเหมือนไกล ฉันจะบอกกับเธออย่างไงดี จะพูดก็พูดไม่ได้ กลัวจะเสียเธอไป แต่ถ้าไม่พูด ยังไงเธอก็ต้องไป อึดอัดโว๊ย) แล้วลุกขึ้น เดินออกไป
แก้ว // (เฮ้อ ไปซะแล้ว อยากอยู่กับนาย นาน ๆ จัง)
เสียงประตูเปิด ... เฟย์ ฟาง เดินเข้า เมื่อเห็นแก้วก็รีบวิ่งไปกอด
แก้ว // เป็นไรไปเนี๊ยะ นึกไงอยากอยู่ใกล้แก้วหล่ะ
เฟย์ // แก้วก็อยากอยู่ใกล้พวกเราเหมือนกันหล่ะสิ เฟย์รู้นะ
ฟาง // อืม พวกเรารักแก้วนะ...
แก้ว // มาแนวไหนเนี๊ยะ ... หวานซะมดกัดเลยอ่ะ 555
เฟย์ ฟาง // มองหน้ากันแล้วเหมือนจะร้องไห้
แก้ว // เป็นไร ตาแดง ๆ
ฟาง // ฝุ่นเข้าตาอ่ะ 555 ไปซ้อมเถอะ
(ทุกคนซ้อม และทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และพยายามเก็บความรู้สึกเอาไว้)
เขื่อน // แก้ว ! แก้วจะลืมพวกพี่ป่ะ (จองเบ กำลังกินน้ำ ถึงกับสำลักน้ำออกมา)
แก้ว // พี่เขื่อน พูดไรเนี๊ยะ แก้วจะลืมพี่ได้ไง เป็นไรป่าว สงสัยอากาศจะร้อน 555
เขื่อน // พี่แค่ถามดูอ่ะ เผื่อแก้วจะลืมพวกพี่
แก้ว // ไม่ลืมหรอก พวกพี่น่ารักจะตาย ใครจะลืม ได้เนอะ
แก้ว // (ทำไมพี่เขื่อนพูดแปลก ๆ รึว่าจะรู้เรื่องแล้ว ไม่สิ พ่อยังไม่ได้บอกใครนี่นา พี่เอก็ยังไม่รู้ พี่เขื่อนคงร้อนมั้ง)
โทโมะ // (ใจร้ายนักนะแก้วใจ จะไปก็ไม่บอก สับสนจนจะบ้าอยู่แล้วเนี๊ยะ)
เคนตะ // โทโมะเป็นไรอ่ะ จ้องแก้วนิ่งเลย
ป๊อปปี้ // มันก็จ้องอยู่ทุกวันแหละ ถามไม่คิด
เคนตะ // เออ ขอโทษ
โทโมะ // ไอ้ป๊อป ขอคุยด้วยหน่อยดิ ว่าแล้วก็เดินนำ ป๊อปออกไป
ที่ดาดฟ้า
ป๊อปปี้ // ลำบากใจหล่ะสิ
โทโมะ // อืม ไม่รู้จะพูดอย่างไง ถ้าบอกว่ารัก ก็กลัวจะเสียแก้วไป แต่ถ้าไม่บอก อย่างไงแก้วก็ไป กลุ้มโว๊ย
ป๊อปปี้ // ใจเย็น ๆ อย่างไงก็ต้องเสียแก้วไป แกก็บอกไปเลยสิวะ
โทโมะ // ก็คิดอย่างนั้น แต่กลัวว่าบอกไปแล้ว แก้วจะรับไม่ได้ แล้วไม่มองหน้าอีก ถ้าเป็นอย่างนั้น มันทรมานมากกว่านะเว้ย เพราะแก้วไปเมืองนอก อีก 2 ปี ยังกลับมาเจอ แต่ถ้าบอกรักแล้วแก้วไม่รัก ก็ยังคิดไม่ออกเลยว่าจะมีหน้าไปเจอแก้วได้ไง
ป๊อปปี้ // เออ จริงของแกว่ะ (ตบไหล่) ค่อย ๆ คิดแล้วกัน เฮ่อ...............
โทโมะ // ป๊อป... เราว่าจะปล่อยไว้อย่างนี้แหละ อย่างน้อยก็ได้แอบรักก็พอแล้ว ไม่อยากหวังมากว่ะ บอกตรง ๆ กลัวผิดหวัง กลัวเสียแก้วไป กลัวไปหมด
ป๊อปปี้ // อืม เราเข้าใจ สู้ ๆ เว้ยเพื่อน แล้วก็เดินออกมา (ตะโกน โทโมะ ทำใจได้รีบตามมานะ เดี๋ยวแก้วสงสัย)
โทโมะ // เออ ขออยู่คนเดียวสักพักว่ะ
...........................................................................
ห้องซ้อม
ทีมงาน // เอาแหละทุกคน ทำได้ดีมาก กลับบ้านไปนอนพักให้สบาย พรุ่งนี้ไม่มีซ้อนนะจ๊ะเด็ก ๆ เจอกันอีกที วันงานคอนเสริต์เลยนะ พวกเจ๊ภูมิใจในตัวพวกหนู ม๊าก มาก ไป ไป ไปพักผ่อนได้แล้ว ดูแลตัวเองด้วยนะ
ทุกคน // ครับ ค่า
ป๊อปปี้ // เขื่อน ไอ้โมะยังไม่เข้ามาใช่ไหม
เขื่อน // มึงก็ดูอาการยัยหวายเอาดิ เดินเป็นหมูติดจั่นแล้ว
ป๊อปปี้ // เฮ่อ ... กลุ้มแทนมัน
เขื่อน // อะไรของมึง โน่นไป แฟนมึงมาแล้ว .... (เฟย์จ๊า ! เขื่อนเรียกคนรักของตน)
เฟย์ // จ๊า ... แล้วดึงเขื่อนออกไป
เฟย์ // เขื่อน ... เค้าจะทนไม่ไหวแล้วนะ ดูยัยแห้งดิ ทำเหมือนไม่มีอะไร แต่คงอดทนน่าดูเหมือนกัน
เขื่อน // อืม ... (ทำหน้าเศร้าๆ) ฮึด! เฟย์ ท่องไว้นะ เพื่อแก้ว เพื่อแก้ว
ฟาง // ป๊อป ... ฟางจะร้องไห้อีกแล้วนะ
ป๊อปปี้ // ฟางเข้มแข็งนะครับ แก้วไปแค่ 2 ปี เดี๋ยวก็กลับ นะนะ ... แก้วก็คงไม่ต่างกับฟางหรอกครับดูสิ ทำเป็นร่าเริง แต่ในใจคงเศร้าน่าดู เหมือนกับโทโมะเลยอ่ะ
ฟาง // อะไรนะ
ป๊อปปี้ // ดึงฟางออกมาหามุมสงบ ... ไอ้โมะมันชอบแก้วมา 4 ปี แล้ว แต่มันบอกไม่ได้ มันกลัวว่าจะเสียแก้วไป
ฟาง // หะ ! เรืองจริงหรือนี่ ฟางนึกว่าข่าวลืออ่ะ โทโมะ คงเจ็บมากเลยนะน่ะ บอกก็ไม่ได้ ไม่บอกก็อึดอัด มีคนน่าสงสารกว่าพวกเราอีก (หยดน้ำใส ๆ ก็ค่อย ๆไหล)
ป๊อปปี้ // เราต้องเป็นกำลังใจให้สองคนนั้นนะ ว่าแต่ ฟางพอจะรู้ไหมว่าแก้วมีใจให้ไอ้โมะรึป่าว
ฟาง // อืม เดายากเหมือนกัน เพราะทั้งคู่ไม่เคยแสดงอาการ พอมีคนทักก็บอกว่าเป็นสคริป บ้าง เป็นเพื่อนกันตลอด นี่ถ้าป๊อปไม่บอกฟางก็ไม่รู้หรอกว่าโทโมะชอบแก้วอ่ะ เราจะช่วยยังไงดีหล่ะ
ป๊อปปี้ // ให้เวลาเป็นตัวช่วยแล้วกัน เราทำดีที่สุดแล้ว ไปเถอะที่รัก (ฟางหน้าแดง) แล้วเดินจับมือป๊อปกลับเข้าไปในห้อง
เขื่อน // ไอ้โมะไปไหนมาว่ะ เขาซ้อมกันเสร็จแล้ว นู่น รีบไปหายัยหวายเลย รำคาญ
หวาย // น้อย ๆ หน่อยนะเขื่อน เรามาหาโทโมะไม่ได้มาหานาย ชิ
เขื่อน // (ทำหน้าล้อเลียน) เออ ไปไหนก็ไปรำคาญ
หวาย เกาะแขนโทโมะไปนั่งมุงห้องพร้อมชวนคุย แต่โทโมะทำหน้านิ่งไม่ได้สนใจใคร นอกจากคนร่างบางที่อยู่อีกมุมหนึ่ง
มุมห้อง
แก้ว // (นั่งมองโทโมะกับหวาย) ก็คงทำได้เท่านี้แหละ ไม่เป็นไร พอจบคอนเสริต์เราก็ไปแล้ว ขอเก็บภาพความทรงจำดี ๆ ไว้แล้วกัน ฉันรักนายนะโทโมะ ...
ฟาง เฟย์ // แก้ว!
แก้ว // ว่า (ตกใจ) มีอะไรจ๊ะ
ฟาง // กลับบ้านได้แล้ว พักผ่อนดีกว่า เหนื่อยมาทั้งวัน
แก้ว // อืม (หันมาบอกเพื่อน ๆ) ไปนะทุกคน เจอกันวันงานนะ
มิลา // แก้วเดี๋ยว (อยู่ ๆ ก็วิ่งมากอดแก้ว แล้วร้องไห้ ทุกคนก้มหน้า กลัวจะร้องตาม)
แก้ว // เป็นอะไรรึป่าว ใครรังแก บอกแก้วมานะ แก้วจะไปจัดการให้ (เช็ดน้ำตาให้)
มิลา // ขอกอดอย่างนี้สักพักนะ (พยายามเก็บอาการสุด ๆ) พอดีเราอกหักอ่ะ (โกหกไม่ดีนะ)
แก้ว // ใคร ใคร! ทำมิลา บอกมานะ ทำเพื่อนแก้วจัยได้ไง
มิลา // คลายกอด ไม่มีหรอก ล้อเล่นนะ พอดีจะซ้อมซีนอารมณ์อ่ะ 555 (กลบเกลื่อนสุด ๆ)