Back Togeter

วันซ้อม

แก้ว // ทุกคนยังไม่มาสินะ อยากเก็บภาพบรรยากาศแบบนี้ไว้นาน ๆ แล้วกันนะ ขอโทษทุกคน ที่ต้องเป็นแบบนี้ (หยดน้ำตาใส ๆ ค่อย ๆ ไหลออกมา) แก้วไม่อยากให้เป็นอย่างนี้เลย...

ระหว่างที่แก้วกำลังเดินไปเรื่อย ๆ โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่ามีสายตาคู่หนึ่งที่จับจ้องทุกการกระทำ และเดิมตามห่าง ๆ เพียงเพื่อต้องการเห็นคนร่างบางตรงหน้าแค่นั้น

โทโมะ // ขอแค่เห็นเธอไปอย่างนี้ทุกวันไม่ได้หรือ ทำไมต้องเป็นอย่างนี้ ทำไม

แก้วได้ยินเสียงฝีเท้าข้างหลัง จึงหันไปมอง แต่ไม่พบใคร

แก้ว // คิดไปเองรึป่าว ... ไปรอ เฟย์ ฟาง ดีกว่า

ระหว่างทาง ก็ต้องตกใจเมื่อเห็นโทโมะ เดิมมา

แก้ว // มาตั้งแต่เมื่อไรอ่ะ (กลัวจะได้ยินในสิ่งที่ตนพูด)

โทโมะ // พึ่งมาอ่ะ (โกหกไม่ดีเลย)

แก้ว // อ่อ!

โทโมะ // แล้วทำไมวันนี้แก้วมาเช้าได้เนี๊ยะ (ฝืนยิ้ม)

แก้ว // พอดีตื่นเช้าน่ะ ไปห้องซ้อมกันดีกว่า

โทโมะ // อืม

ระหว่างที่นั่งรอเพื่อน ๆ (นั่งคนละมุม)

แก้ว // (จะพูดกับนายยังไงดี ขอโทษนะที่เป็นแบบนี้ แต่ไม่เป็นไรหรอก นายไม่ได้คิดอะไรมากกว่าเพื่ออยู่แล้วนี่นา แอบรักข้างเดียวก็อย่างนี้แหละเรา จะมีโอกาสได้บอกรึป่าวก็ไม่รู้ แอบเก็บนายไว้อย่างนี้แหละดีแล้ว) แล้วก็ถอนหายใจ

โทโมะ // (อยู่ใกล้แค่นี้ ทำไมเหมือนไกล ฉันจะบอกกับเธออย่างไงดี จะพูดก็พูดไม่ได้ กลัวจะเสียเธอไป แต่ถ้าไม่พูด ยังไงเธอก็ต้องไป อึดอัดโว๊ย) แล้วลุกขึ้น เดินออกไป

แก้ว // (เฮ้อ ไปซะแล้ว อยากอยู่กับนาย นาน ๆ จัง)

เสียงประตูเปิด ... เฟย์ ฟาง เดินเข้า เมื่อเห็นแก้วก็รีบวิ่งไปกอด

แก้ว // เป็นไรไปเนี๊ยะ นึกไงอยากอยู่ใกล้แก้วหล่ะ

เฟย์ // แก้วก็อยากอยู่ใกล้พวกเราเหมือนกันหล่ะสิ เฟย์รู้นะ

ฟาง // อืม พวกเรารักแก้วนะ...

แก้ว // มาแนวไหนเนี๊ยะ ... หวานซะมดกัดเลยอ่ะ 555

เฟย์ ฟาง // มองหน้ากันแล้วเหมือนจะร้องไห้

แก้ว // เป็นไร ตาแดง ๆ

ฟาง // ฝุ่นเข้าตาอ่ะ 555 ไปซ้อมเถอะ

(ทุกคนซ้อม และทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และพยายามเก็บความรู้สึกเอาไว้)

เขื่อน // แก้ว ! แก้วจะลืมพวกพี่ป่ะ (จองเบ กำลังกินน้ำ ถึงกับสำลักน้ำออกมา)

แก้ว // พี่เขื่อน พูดไรเนี๊ยะ แก้วจะลืมพี่ได้ไง เป็นไรป่าว สงสัยอากาศจะร้อน 555

เขื่อน // พี่แค่ถามดูอ่ะ เผื่อแก้วจะลืมพวกพี่

แก้ว // ไม่ลืมหรอก พวกพี่น่ารักจะตาย ใครจะลืม ได้เนอะ

แก้ว // (ทำไมพี่เขื่อนพูดแปลก ๆ รึว่าจะรู้เรื่องแล้ว ไม่สิ พ่อยังไม่ได้บอกใครนี่นา พี่เอก็ยังไม่รู้ พี่เขื่อนคงร้อนมั้ง)

โทโมะ // (ใจร้ายนักนะแก้วใจ จะไปก็ไม่บอก สับสนจนจะบ้าอยู่แล้วเนี๊ยะ)

เคนตะ // โทโมะเป็นไรอ่ะ จ้องแก้วนิ่งเลย

ป๊อปปี้ // มันก็จ้องอยู่ทุกวันแหละ ถามไม่คิด

เคนตะ // เออ ขอโทษ

โทโมะ // ไอ้ป๊อป ขอคุยด้วยหน่อยดิ ว่าแล้วก็เดินนำ ป๊อปออกไป

ที่ดาดฟ้า

ป๊อปปี้ // ลำบากใจหล่ะสิ

โทโมะ // อืม ไม่รู้จะพูดอย่างไง ถ้าบอกว่ารัก ก็กลัวจะเสียแก้วไป แต่ถ้าไม่บอก อย่างไงแก้วก็ไป กลุ้มโว๊ย

ป๊อปปี้ // ใจเย็น ๆ อย่างไงก็ต้องเสียแก้วไป แกก็บอกไปเลยสิวะ

โทโมะ // ก็คิดอย่างนั้น แต่กลัวว่าบอกไปแล้ว แก้วจะรับไม่ได้ แล้วไม่มองหน้าอีก ถ้าเป็นอย่างนั้น มันทรมานมากกว่านะเว้ย เพราะแก้วไปเมืองนอก อีก 2 ปี ยังกลับมาเจอ แต่ถ้าบอกรักแล้วแก้วไม่รัก ก็ยังคิดไม่ออกเลยว่าจะมีหน้าไปเจอแก้วได้ไง

ป๊อปปี้ // เออ จริงของแกว่ะ (ตบไหล่) ค่อย ๆ คิดแล้วกัน เฮ่อ...............

โทโมะ // ป๊อป... เราว่าจะปล่อยไว้อย่างนี้แหละ อย่างน้อยก็ได้แอบรักก็พอแล้ว ไม่อยากหวังมากว่ะ บอกตรง ๆ กลัวผิดหวัง กลัวเสียแก้วไป กลัวไปหมด

ป๊อปปี้ // อืม เราเข้าใจ สู้ ๆ เว้ยเพื่อน แล้วก็เดินออกมา (ตะโกน โทโมะ ทำใจได้รีบตามมานะ เดี๋ยวแก้วสงสัย)

โทโมะ // เออ ขออยู่คนเดียวสักพักว่ะ

...........................................................................

ห้องซ้อม

ทีมงาน // เอาแหละทุกคน ทำได้ดีมาก กลับบ้านไปนอนพักให้สบาย พรุ่งนี้ไม่มีซ้อนนะจ๊ะเด็ก ๆ เจอกันอีกที วันงานคอนเสริต์เลยนะ พวกเจ๊ภูมิใจในตัวพวกหนู ม๊าก มาก ไป ไป ไปพักผ่อนได้แล้ว ดูแลตัวเองด้วยนะ

ทุกคน // ครับ ค่า

ป๊อปปี้ // เขื่อน ไอ้โมะยังไม่เข้ามาใช่ไหม

เขื่อน // มึงก็ดูอาการยัยหวายเอาดิ เดินเป็นหมูติดจั่นแล้ว

ป๊อปปี้ // เฮ่อ ... กลุ้มแทนมัน

เขื่อน // อะไรของมึง โน่นไป แฟนมึงมาแล้ว .... (เฟย์จ๊า ! เขื่อนเรียกคนรักของตน)

เฟย์ // จ๊า ... แล้วดึงเขื่อนออกไป

เฟย์ // เขื่อน ... เค้าจะทนไม่ไหวแล้วนะ ดูยัยแห้งดิ ทำเหมือนไม่มีอะไร แต่คงอดทนน่าดูเหมือนกัน

เขื่อน // อืม ... (ทำหน้าเศร้าๆ) ฮึด! เฟย์ ท่องไว้นะ เพื่อแก้ว เพื่อแก้ว

ฟาง // ป๊อป ... ฟางจะร้องไห้อีกแล้วนะ

ป๊อปปี้ // ฟางเข้มแข็งนะครับ แก้วไปแค่ 2 ปี เดี๋ยวก็กลับ นะนะ ... แก้วก็คงไม่ต่างกับฟางหรอกครับดูสิ ทำเป็นร่าเริง แต่ในใจคงเศร้าน่าดู เหมือนกับโทโมะเลยอ่ะ

ฟาง // อะไรนะ

ป๊อปปี้ // ดึงฟางออกมาหามุมสงบ ... ไอ้โมะมันชอบแก้วมา 4 ปี แล้ว แต่มันบอกไม่ได้ มันกลัวว่าจะเสียแก้วไป

ฟาง // หะ ! เรืองจริงหรือนี่ ฟางนึกว่าข่าวลืออ่ะ โทโมะ คงเจ็บมากเลยนะน่ะ บอกก็ไม่ได้ ไม่บอกก็อึดอัด มีคนน่าสงสารกว่าพวกเราอีก (หยดน้ำใส ๆ ก็ค่อย ๆไหล)

ป๊อปปี้ // เราต้องเป็นกำลังใจให้สองคนนั้นนะ ว่าแต่ ฟางพอจะรู้ไหมว่าแก้วมีใจให้ไอ้โมะรึป่าว

ฟาง // อืม เดายากเหมือนกัน เพราะทั้งคู่ไม่เคยแสดงอาการ พอมีคนทักก็บอกว่าเป็นสคริป บ้าง เป็นเพื่อนกันตลอด นี่ถ้าป๊อปไม่บอกฟางก็ไม่รู้หรอกว่าโทโมะชอบแก้วอ่ะ เราจะช่วยยังไงดีหล่ะ

ป๊อปปี้ // ให้เวลาเป็นตัวช่วยแล้วกัน เราทำดีที่สุดแล้ว ไปเถอะที่รัก (ฟางหน้าแดง) แล้วเดินจับมือป๊อปกลับเข้าไปในห้อง

เขื่อน // ไอ้โมะไปไหนมาว่ะ เขาซ้อมกันเสร็จแล้ว นู่น รีบไปหายัยหวายเลย รำคาญ

หวาย // น้อย ๆ หน่อยนะเขื่อน เรามาหาโทโมะไม่ได้มาหานาย ชิ

เขื่อน // (ทำหน้าล้อเลียน) เออ ไปไหนก็ไปรำคาญ

หวาย เกาะแขนโทโมะไปนั่งมุงห้องพร้อมชวนคุย แต่โทโมะทำหน้านิ่งไม่ได้สนใจใคร นอกจากคนร่างบางที่อยู่อีกมุมหนึ่ง

มุมห้อง

แก้ว // (นั่งมองโทโมะกับหวาย) ก็คงทำได้เท่านี้แหละ ไม่เป็นไร พอจบคอนเสริต์เราก็ไปแล้ว ขอเก็บภาพความทรงจำดี ๆ ไว้แล้วกัน ฉันรักนายนะโทโมะ ...

ฟาง เฟย์ // แก้ว!

แก้ว // ว่า (ตกใจ) มีอะไรจ๊ะ

ฟาง // กลับบ้านได้แล้ว พักผ่อนดีกว่า เหนื่อยมาทั้งวัน

แก้ว // อืม (หันมาบอกเพื่อน ๆ) ไปนะทุกคน เจอกันวันงานนะ

มิลา // แก้วเดี๋ยว (อยู่ ๆ ก็วิ่งมากอดแก้ว แล้วร้องไห้ ทุกคนก้มหน้า กลัวจะร้องตาม)

แก้ว // เป็นอะไรรึป่าว ใครรังแก บอกแก้วมานะ แก้วจะไปจัดการให้ (เช็ดน้ำตาให้)

มิลา // ขอกอดอย่างนี้สักพักนะ (พยายามเก็บอาการสุด ๆ) พอดีเราอกหักอ่ะ (โกหกไม่ดีนะ)

แก้ว // ใคร ใคร! ทำมิลา บอกมานะ ทำเพื่อนแก้วจัยได้ไง

มิลา // คลายกอด ไม่มีหรอก ล้อเล่นนะ พอดีจะซ้อมซีนอารมณ์อ่ะ 555 (กลบเกลื่อนสุด ๆ)