sorry sorry ขอโทษทีนางร้ายคนนี้ขอเป็นนางเอง
9.3
เขียนโดย 
farry
วันที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.56 น.
37 ตอน
343 วิจารณ์
62.96K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 2 เมษายน พ.ศ. 2556 23.13 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
28)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ นักข่าวรัวแสงแฟลตใส่ทั้งคู่ไม่ยั้งเมื่อเจ้าบ่าวและเจ้าสาวพร้อมกับเพื่อนบ่าวสาวเดินลงมาจากชั้นบนของโรงแรมเพื่อที่จะประกอบพิธีที่ด้านล่าง
แบม แอร์โฮสเตสสาวน้องรหัสของโทโมะยื่นขันข้าวให้พี่ชายใสบาตรพระจำนวนเก้ารูป โดยที่มือหญิงสาววางไว้ข้างบน “ตายแล้วตาโมะ ยอมกลัวน้องตั้งแต่วันนี้” คุณหญิงแม่ทั้งสองยิ้มให้กันเมื่อเห็นภาพดังกล่าว หลังจากตักบาตรประกอบพิธีพุทธเสร็จ บ่าวสาวก็ควงกันมาที่แท่นรดน้ำสังข์ โดยมีมายด์น้องรหัสสาวของแก้วเป็นคนยื่นสังข์
“อยู่เย็นเป็นสุขนะลูก ดูแลน้องดีๆล่ะเรื่องเจ้าชู้ก็ให้มันเบาๆหน่อยนะลูกนะแม่รักหนูนะลูก” มารดาชายหนุ่มบอวยพรเป็นคนแรก “แม่ฝากพี่เขาหน่อยนะหนักนิดเบาหน่อยก็อภัยกันนะลูก แม่รักหนูนะจ๊ะ”
“แม่ฝากน้องด้วยนะ นอกจากพ่อกับแม่แล้วก็พี่กิ่งน้องก็มีแต่เรานะลูกที่ปกครองน้องได้ น้องเอาแต่ใจก็ยอมๆน้องหน่อยนะลูกนะ” มารดาหญิงสาวอวยพรเป็นคนที่สอง “มีครอบครัวแล้วนะเรา โตได้แล้วอย่าเอาแต่ใจให้มันมากไปเคารพสามีเข้าไว้นะลูก แม่รักหนูนะจ๊ะ”
“โทโมะ ถ้าแกทำน้องพี่เสียใจพี่เจื๋อนแกแน่” กิ่งยิ้มให้น้องเขย “ยัยแก้ว แกแต่งก่อนชั้นนะเนี่ยแต่งก่อน มีหลานให้ชั้นอุ้มเร็วๆนะ พี่รักแกนะแก้ว” หลังจากพี่สาวและบรรดาเพื่อนๆต่างก็อวยพรเสร็จแล้วจึงปล่อยให้ทั้งคู่ไปพักก่อนจะกลับมาที่ห้องบอลลูนของโรงแรม
“เหนื่อยไหมคะ” โทโมะเดินมาหาแก้วที่นั่งอยู่บนเตียง “นิดหน่อยค่ะ” แก้วยิ้มตอบ “อีกแปบนึงก็จะเสร็จงานตอนเช้าแล้วนะคะ” พอชายหนุ่มพูดจบเพื่อนสาวและเพื่อนชายมารดาของทั้งสองรวมไปถึงพี่กิ่งกับแฟนก็เดินนำเข้ามาพร้อมกับเจ้าหน้าที่จากอำเภอยื่นเอกสารให้ทั้งสองเซ็น “ยินดีด้วยนะครับคุณชายวิศว คุณหนูจริญญา ไทยานนท์” “ขอบคุณมากครับ/ขอบคุณนะคะ” ทั้งคู่ยิ้มให้เจ้าหน้าที่แล้วก็บรรดาพยานก่อนกิ่งจะชานทุกคนออกไปเพื่อให้ทั้งคู่มีเวลาส่วนตัวบ้าง “เฮ้อ ง่วงนอนจัง” โทโมะทิ้งตัวลงบนที่นอนกว้าง” “พี่คะ เดี๋ยวชุดก็ยับหรอก” แก้วดึงชายหนุ่มขึ้นมาแต่กลับเป็นว่าตัวเองล้มลงทับอยู่บนตัวชายหนุ่ม “เมียใครเนี่ย สวยจัง” โทโมะพูดเบาๆ “ไม่รู้สิคะ” แก้วยิ้มหวาน “เมียพี่นี่ไง” โทดมะหอมแก้มหญิงสาว “หอม” “อย่าน่า นะคะเดี๋ยวแก้วก็ต้องไปเปลี่ยนชุดแล้ว “เดี๋ยวพี่เปลี่ยนให้” โทโมะทำท่าว่าจะรูดซิบลง “อย่านะ” “ถ้างั้น มัดจำไว้ก่อนนะครับ” โทโมะประกบปากสีพีชที่ถูกแต่งแต้มอ่อนๆก่อนจะค่อยๆถอนออกมาอย่างเสียดาย
ก็อกๆ “ยัยแก้ว ไปทำผมใหม่ได้แล้วนะ ช่างมาแล้ว” เสียงฟางเรียกหญิงสาวอยู่หน้าห้องทำให้ชายหนุ่มยอมปล่อยหญิงสาวโดยดีแต่ก็ไม่วาย
“แค่มัดจำนะครับ คืนนี้ขอของจริงนะ โอ๊ย” แก้วโยนตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ที่ประดับอย่ในห้องโยนใส่โทโมะก่อนจะรีบเดินออกไป
_____________________________________________________________________________
ต้องขอโทษรีดเดอร์ที่บางตอนตัวอักษรเล็กไปทำให้หลายคนอ่านแล้วปวดตานะคะ >/\< ต่อไปจะปรับปรุงค่ะ
โทโมะนี่กวนชะมัด -..- แก้วน่าจะโยนอย่างอื่นใส่แทน 5555555 เจอกันตอนหน้านะคะ :D
แบม แอร์โฮสเตสสาวน้องรหัสของโทโมะยื่นขันข้าวให้พี่ชายใสบาตรพระจำนวนเก้ารูป โดยที่มือหญิงสาววางไว้ข้างบน “ตายแล้วตาโมะ ยอมกลัวน้องตั้งแต่วันนี้” คุณหญิงแม่ทั้งสองยิ้มให้กันเมื่อเห็นภาพดังกล่าว หลังจากตักบาตรประกอบพิธีพุทธเสร็จ บ่าวสาวก็ควงกันมาที่แท่นรดน้ำสังข์ โดยมีมายด์น้องรหัสสาวของแก้วเป็นคนยื่นสังข์
“อยู่เย็นเป็นสุขนะลูก ดูแลน้องดีๆล่ะเรื่องเจ้าชู้ก็ให้มันเบาๆหน่อยนะลูกนะแม่รักหนูนะลูก” มารดาชายหนุ่มบอวยพรเป็นคนแรก “แม่ฝากพี่เขาหน่อยนะหนักนิดเบาหน่อยก็อภัยกันนะลูก แม่รักหนูนะจ๊ะ”
“แม่ฝากน้องด้วยนะ นอกจากพ่อกับแม่แล้วก็พี่กิ่งน้องก็มีแต่เรานะลูกที่ปกครองน้องได้ น้องเอาแต่ใจก็ยอมๆน้องหน่อยนะลูกนะ” มารดาหญิงสาวอวยพรเป็นคนที่สอง “มีครอบครัวแล้วนะเรา โตได้แล้วอย่าเอาแต่ใจให้มันมากไปเคารพสามีเข้าไว้นะลูก แม่รักหนูนะจ๊ะ”
“โทโมะ ถ้าแกทำน้องพี่เสียใจพี่เจื๋อนแกแน่” กิ่งยิ้มให้น้องเขย “ยัยแก้ว แกแต่งก่อนชั้นนะเนี่ยแต่งก่อน มีหลานให้ชั้นอุ้มเร็วๆนะ พี่รักแกนะแก้ว” หลังจากพี่สาวและบรรดาเพื่อนๆต่างก็อวยพรเสร็จแล้วจึงปล่อยให้ทั้งคู่ไปพักก่อนจะกลับมาที่ห้องบอลลูนของโรงแรม
“เหนื่อยไหมคะ” โทโมะเดินมาหาแก้วที่นั่งอยู่บนเตียง “นิดหน่อยค่ะ” แก้วยิ้มตอบ “อีกแปบนึงก็จะเสร็จงานตอนเช้าแล้วนะคะ” พอชายหนุ่มพูดจบเพื่อนสาวและเพื่อนชายมารดาของทั้งสองรวมไปถึงพี่กิ่งกับแฟนก็เดินนำเข้ามาพร้อมกับเจ้าหน้าที่จากอำเภอยื่นเอกสารให้ทั้งสองเซ็น “ยินดีด้วยนะครับคุณชายวิศว คุณหนูจริญญา ไทยานนท์” “ขอบคุณมากครับ/ขอบคุณนะคะ” ทั้งคู่ยิ้มให้เจ้าหน้าที่แล้วก็บรรดาพยานก่อนกิ่งจะชานทุกคนออกไปเพื่อให้ทั้งคู่มีเวลาส่วนตัวบ้าง “เฮ้อ ง่วงนอนจัง” โทโมะทิ้งตัวลงบนที่นอนกว้าง” “พี่คะ เดี๋ยวชุดก็ยับหรอก” แก้วดึงชายหนุ่มขึ้นมาแต่กลับเป็นว่าตัวเองล้มลงทับอยู่บนตัวชายหนุ่ม “เมียใครเนี่ย สวยจัง” โทโมะพูดเบาๆ “ไม่รู้สิคะ” แก้วยิ้มหวาน “เมียพี่นี่ไง” โทดมะหอมแก้มหญิงสาว “หอม” “อย่าน่า นะคะเดี๋ยวแก้วก็ต้องไปเปลี่ยนชุดแล้ว “เดี๋ยวพี่เปลี่ยนให้” โทโมะทำท่าว่าจะรูดซิบลง “อย่านะ” “ถ้างั้น มัดจำไว้ก่อนนะครับ” โทโมะประกบปากสีพีชที่ถูกแต่งแต้มอ่อนๆก่อนจะค่อยๆถอนออกมาอย่างเสียดาย
ก็อกๆ “ยัยแก้ว ไปทำผมใหม่ได้แล้วนะ ช่างมาแล้ว” เสียงฟางเรียกหญิงสาวอยู่หน้าห้องทำให้ชายหนุ่มยอมปล่อยหญิงสาวโดยดีแต่ก็ไม่วาย
“แค่มัดจำนะครับ คืนนี้ขอของจริงนะ โอ๊ย” แก้วโยนตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ที่ประดับอย่ในห้องโยนใส่โทโมะก่อนจะรีบเดินออกไป
_____________________________________________________________________________
ต้องขอโทษรีดเดอร์ที่บางตอนตัวอักษรเล็กไปทำให้หลายคนอ่านแล้วปวดตานะคะ >/\< ต่อไปจะปรับปรุงค่ะ
โทโมะนี่กวนชะมัด -..- แก้วน่าจะโยนอย่างอื่นใส่แทน 5555555 เจอกันตอนหน้านะคะ :D
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
