Destiny of love ★
10.0
เขียนโดย Bear_sis
วันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.26 น.
7 chapter
77 วิจารณ์
16.54K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 17 เมษายน พ.ศ. 2556 01.20 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความChapter 1
Poppy – Fang (1)
Chapter 1
[Fang's Part]
“ฟางเอาจริงเหรอ? มาพักกับพวกฉันก็ได้นะ”แก้วออกเสียงทักเมื่อฉันกำลังจะตรงไปที่ห้องพัก 327 ข้างห้องของเฟย์และแก้วนั่นเอง...ซึ่ง 327 คือห้องพักของฉันไม่สิของ ‘พวกเรา’ คำว่า พวกเราในที่นี้ไม่ได้หมายถึงเฟย์หรือแก้วแต่อย่างใดแต่กำลังหมายถึงหนุ่มฮอตของโรงเรียนอย่าง ‘ป๊อปปี้’ ที่ฉันต้องไปพักห้องของเขาไม่ใชอะไร..ฉันย้ายมาเรียนที่นี่เพียง 4 เดือนเท่านั้นหรือก็คือ 1 เทอม ในฐานะนักเรียนแลกเปลี่ยน!
“ไม่ล่ะ ฉันไม่อยากลำบากพวกเธอน่ะแก้ว เฟย์”เฟย์ก็คือน้องสาวของฉันซึ่งอายุห่างกันปีเดียวแต่ฉันกับเฟย์ก็เรียนอยู่ชั้นเดียวกันและแก้วเพื่อนสาว ไม่สิ เพื่อนทอมคนสนิทของฉันเอง เธอเป็นคนน่ารักมาก เห็นทอมแบบนี้แต่ของใช้ละก็หวานอย่าบอกใครเชียว..:)
“ถ้าเกิดอะไรไม่ดีขึ้นมาก็โทรบอกหนูนะพี่ฟาง”เฟย์พูดพร้อมลักยิ้มน่ารักๆ ของเธอ
“จ๊ะ ไม่เป็นไรหรอก J”
@ Room 327
“ขอโทษนะคะ!^^ ใช่ห้องคุณป๊อปปี้หรือเปล่าคะ”ฉันถามพร้อมรอยยิ้ม ฉันกวาดสายตามองไปทั่วห้องก็พบผู้ชายคนนึงนอนไม่ใส่เสื้อใส่บ็อกเซอร์สีฟ้านอนอยู่
“คือได้ยินมั้ยคะ?!!”
“เธอเป็นใคร..”เขาถามด้วยเสียงงัวเงียเพราะพึ่งตื่น
“ฉันชื่อฟางค่ะ ธนันต์ธรณ์ นีระสิงห์เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนจากเยอรมันค่ะ”ฉันแนะนำตัวด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแต่เจ้าตัวก็ยังดูงงๆ อยู่
“อ๋อ ยัยบ้าพลังนั่นเอง!”เค้าพูดสะลึมสะลือ
“ยัยบ้าพลังหมายถึงฉันเหรอ? = =^”
“แล้วจะหมายถึงใครละครับคนสวย”ฉันก็ดีใจนะที่ว่าฉันสวยแต่ฉันไม่ได้บ้าพลังนะ!!
“=_=++”ฉันส่งสายตาอาฆาตไปหานายนั่น แต่นายนั่นกับยิ้มสบายอารมณ์
“ฮ่ะๆ ฉันล้อเล่นน่ะ ^_^”เขาส่งยิ้มละลายหัวใจมาให้ฉัน “ฉันชื่อป๊อปปี้นะ ภาณุ จิระคุณ”
“ค่ะ”ฉันตอบรับ
“ฮ่าๆ ไม่ต้องพูดสุภาพกับฉันก็ได้นะ”
“อ่าๆ”
“นี่เธอชื่อฟางใช่มั้ย?”เขาหันมาถาม
“ใช่ ทำไมเหรอ”
“เปล่าหรอก...! คือฟางฉันหิวอะ ทำอะไรให้กินหน่อยสิ”ป๊อปนายแน่ใจนะว่ามันเป็นคำขอร้องคนน่ะ แต่ฉันขี้เกียจทำอ่า T.T
“ฉันทำไม่เป็น..!”โกหกล้วนๆ
“แน่ใจเหรอ?”เขาค่อยๆ เดินเข้ามาหาฉัน ทำให้ฉันต้องเดินถอยหลังไปเรื่อยๆ จนติดกำแพง เขาค่อยๆ โน้มหน้าเข้ามา
“ทะ..ทะ..ทำอะไรน่ะ?”
“ฮ่าๆ เธอเนี่ยตลกจังนะ”เขาหัวเราะ
“T////T ไอ้บ้า”เขินนะเฟ้ย
“สรุป ทำอาหารให้หน่อยนะครับ”เขาพูดจาเพราะพริ้ง(?) อย่าคิดว่าฉันจะใจอ่อนนะ
“ไม่เอาอะ”
“นะครับ..*0*”เขาทำตาปิ๊งๆ เอิ่ม..ชักจะใจอ่อนแล้วนะ “นะครับ ^_^”
“โอเคๆ T^T ยอมแล้วๆ”
@ ห้องครัว
“จะกินอะไรดีล่ะ?”
“อะไรก็ได้”เขาเดินเข้ามาพูดใกล้ๆ หูฉัน >////<
“= / / / = พูดไกลๆ หน่อยก็ได้นะ”ฉันคงหน้าแดงเป็นลูกตำลึงแล้วล่ะสิเนี่ย ToT
“ฮ่าๆ..ฉันชอบเธอจังเลยฟาง เธอนี่ตลกจริงๆ”
“=_=///”ฉันจัดการทำอาหารราวๆ 5 อย่างได้มีทั้งอาหารญี่ปุ่น อาหารไทย อาหารจีนและหลากหลายอาหาร เนื่องจากฉันก็ไม่รู้ว่าเขาจะกินอะไร T.T เดี๋ยวเกิดทำไม่ถูกใจจะโดนไล่ออกจากห้อง..อ๋อ นี่ฉันคงลืมบอกไปสินะว่า เขาเป็นเจ้าของห้องนี้ที่ยอมให้ฉันมาอยู่ 1 เทอม ในห้อง Vip สุดหรูนี่โดยไม่ต้อง ‘เสียตังค์’ ซักบาทเลยทีเดียว ดังนั้นเขาจึงมีสิทธิ์ที่จะไล่ฉันออกหรือจะให้ฉันอยู่อย่างไรก็ได้ ฉันกลับมาที่นี่ก็ดีเหมือนกันนะจะได้ไปดูแล Cafe ที่ไม่ได้มาซะนาน >O</ เรียนเสร็จพรุ่้งนี้ออกไป Cafe ดีกว่า ^^
“ว้าว..หน้าตาดีนะ”
“ขอบคุณที่ชมฉันค่ะ J”ฉันยิ้มรับคำชม
“หมายถึงอาหารน่ะ 555”คำตอบนั้นเล่นเอาฉันหน้าบูดเลยทีเดียว “ฮ่าๆ หน้าตาดีทั้งคนทั้งอาหารนั่นแหละ”ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมแต่รู้สึกตั้งแต่เปิดตอนนี้มาเขาจะหัวเราะทั้งตอน
“^^”
“4 เดือนหลังจากนี้...ฝากตัวด้วยนะครับคุณรูมเมท ^^”
------------------------------------------------------
Bear_sis :: >O< จบไป 1 ตอนกับป๊อปและฟาง (. .)
อ่านแล้วรบกวนเม้นด้วยนะคะ ><// 3 เม้นอัฟตอนต่อไปค่ะ >O<
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ