เราเป็นอะไรกัน "คนรู้จัก หรือ แฟน"

 
ณ บ้านศิริมงคลสกุล
"เฟย์ ฟาง แก้ว" ผู้เป็นแม่เรียกลูกสาวทั้งสาม
"ค่ะแม่"
"คือว่าแม่ต้องไปดูงานที่ต่างประเทศ แม่อยากให้ลูกไปอยู่กะเพื่อนของแม่ได้มั๊ย?"
"แล้วคุณแม่จะไปนานแค่ไหนค่ะ"ลูกสาวคนเล็กถาม
"แม่ก็ไม่รู้จ่ะ คงต้องให้เรียบร้อนก่อน ลูกไปอยู่กะเพื่อนแม่น่ะ"
"ก็ได้ค่ะ วันไหนค่ะ"
"พรุ่งนี้"
"ค่ะ"
 
ณ ห้องสามสาว
"พี่ฟาง แก้ว" (เฟย์กะแก้วอายุเท่ากันแต่แก้วเกิดต้นปีเฟย์เกิดท้ายปีเฟย์เลยไม่เรียกพี่)
"ว่าไง"
"ไม่มีไรและถึงถามไปพี่ก็ต้องด่าเฟย์อยู่ดีไม่ถามดีกว่าจะได้ไม่โดนด่า"(แล้วรู้ได้ไงว่าจะโดนด่าหรือไม่โดน:Kade/ไม่รู้:เฟย์)
"เอ้ายัยเฟย์นิ"
"อ่าอ่าไปนอนเหอะนี่ก็ดึกแล้วพรุ่งนี้ต้องไปบ้านเพื่อนคุณแม่อีก"พี่สาวคนรองนามว่าแก้วเอ่ยขึ้น
 
ตอนเช้า
"แก้วตื่นได้แล้ว นี่ขนาดนอนก่อนคนอื่นน่ะเนี่ย"
"อือ ตื่นแล้ว" ร่างบางลุกขึ้นขากที่นอนแล้วเช้าห้องน้ำไป
"เฟย์ลงไปรอข้างล่างน่ะ"
"อืมมม"
 
"ยัยเฟย์แล้วแก้วล่ะ" ผู้เป็นแม่เอ่ยถามลูกสาวอีกคนที่ยังไม่ลงมา
"เดี๋ยวตามลงมาค่ะ พี่ฟางวันนี่มีไรทานมั่ง"ประโยคแรกบอกผู้เป็นแม่ ประโยคที่สองถามพี่สาวที่กำลังเตรียมอาหารอยู่
"ข้าวต้มหมู"
"ยัยแก้วลงมาพอดีเลยมาทานข้าวเร็วจะได้ไปกัน"ผู้เป็นแม่พูดถึงลูกสาวที่พึ่งเดินลงมา
"ค่ะแม่ แต่ว่าทำไมรีบไปจังพึ่งจะกี่โมงเอง"
"ก็ลูกของเพื่อนแม่ต้องเป็นคนดูแลพวกหนูแม่ก็เลยอยากให้รู้จักกันไว้ อีกอย่างลูกเพื่อนแม่อยู่บ้านตอนเช้าจ้ะ"
"อ๋อค่ะ"
 
เมื่อทานข้าวเสร็จก็รีบไปทันทีกลัวจะไม่ได้เจอลูกของเพื่อน
 
{แก้ว}
เห้ออออออ อ่ะลืมไปเลยสวัสดีค่ะฉันชื่อแก้ว จริญญา ศิริมงคลสกุล เป็นลูกคนที่สอง ตอนนี้ฉันก็มาถึงจุดหมายปลายทางเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ตอนนี้คนที่ตื่นเต้นควรจะเป็นพวกฉันที่จะต้องมาอยู่ที่นี่ แต่มันไม่ใช่ก็เมื่อคุณแม่ของฉันออกอาการอย่างมากฉันก็ไม่เข้าใจคนที่ควรต้องอาการคือใครกันแน่แต่ชั่งมันเถอะรีบตามคุณแม่ไปดีกว่า
{Endแก้ว}
 
"เฟย์ฟางแก้วสวัสดีสิ นี่เพื่อนแม่"
"สวัสดีค่ะคุณอา"
"ไหว้พระเถอะ"
"แล้วไหนลูกชายเธอละ?"
"ส้มไปตามพวกนั้นมาสิ"
"ค่ะคุณผู้หญิง"