ฉุดหัวใจ...นายซุป'ตาร์ (My sup'tar)

ตอนที่ 9 ทำอาหาร
“ก็เท่าที่ฉันไปมันมีสองเตียงทั้งนั้นแหละ”โทโมะตอบ
“งั้นนายนอนพื้นไปเลย”แก้วพูด
“เพราะเตียงฉันจอง”แก้วพูดแล้ววิ่งไปที่เตียง
“เรื่องอะไร ? ฉันเป็นถึงนักร้อัง ทำไม ? ต้องมานอนพื้นด้วย
แข็งจะตาย”โทโมะพูด
“นายนี้ ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเลยนะ”แก้วพูด
“ไม่เคยได้ยินหรอ ? ว่าผู้ชายต้องเสียสละให้ผู้หญิง”แก้วถาม
“เคยแต่เธอไม่ใช่ผู้หญิง เธอไม่เคยได้ยินหรอ ?
ผู้ติดตามต้องเสียสละให้นักร้อง ?”โทโมะถามกลับ
“มีที่ไหน อย่ามามั่ว ใครบัญญัติไว้ไม่ทราบ ?”แก้วถามกลับ
“ฉันนี้แหละ บัญญัติไว้เอง ฉันเดินทางมาเหนื่อยๆ
บนเครื่องก็ไม่ได้นอน ลุกเลยฉันจะนอน”โทโมะพูด
“ฉันก็จะนอน”แก้วพูด
“บนเครื่องเธอก็นอนไปแล้วนะ”โทโมะพูด
“ก็มันไม่เต็มอิ่มอ่ะ”แก้วพูด
“งั้นก็นอนด้วยกัน เอาหมอนข้างมากั้นก็พอ”โทโมะพูดพร้อมกับนอนลงข้างๆแก้วก่อนจะค่อยๆหลับตา
“นี้นาย โทโมะ หลับจริงหรอ ? หลับเร็วชะมัดเลย”แก้วพูดพร้อมกับสะกอดโทโมะแต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผลนะ
“นอนก็นอนว่ะ”แก้วพูดพร้อมกับนอนหันหลังให้โทโมะ
ผ่านไป 3 ชั่วโมง
กริ๊งงงงๆๆๆ เสียงนาฬิกาปลุก
โทโมะก็ตื่นขึ้นมา แต่แก้วยังไม่ตื่น
“ยัทอม เวลานอนหลับก็ดูไม่มีพิษไม่มีภัยดีนะ”โทโมะพูดมองกับมองหน้าแก้วที่อยู่ที่เตียง
แล้วค่อยๆเดินไปเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ
สักพักโทโมะก็เดินออกมา เห็นแก้วยังหลับอยู่
“ฉันจ้างเธอมานอนหรือมาอะไรกันแน่เนี้ย ?”โทโมะพูดคนเดียว

หน้าโรงแรม
“แก้วล่ะ ?”ป็อปปี้ถาม
“หลับอยู่น่ะ”โทโมะตอบ
“อ๋อออ งั้นเราไปกันเถอะ”เขื่อนพูด
ไม่นานนักก็ถึงห้างที่จัดมินิคอนเสิร์ต

ทางด้านแก้ว
“อืมมม”
“หายไปไหนกัน ??”แก้วถามตัวเอง
“หรือว่า ไปทำงานกันแล้ว ??”แก้วถาม
“จะโดนหักเงินเดือนมั้ยเนี้ย ??”แก้วถามตัวเอง

ทางด้านโทโมะ
ยังไม่ขึ้นโชว์หรอกแต่กำลังแตนด์บาย
‘ทิ้งเขาซะ ทิ้งเขาซะ...’
“ฮัลโหล”
(ฮัลโหล นายไปทำงานแล้วทำไมไม่ปลุก)ปลายสายถาม
“ยัยทอม ตื่นมาก็โวยวายเลยนะ ฉันไม่อยากปลุกเห็นนอนน้ำลายเยิ้มอยู่...”โทโมะพูด
(ใครนอนน้ำลายยืด ฉันไม่ยืดซะหน่อย แล้วนายเริ่มเล่นคอนเสิร์ตหรือยัง ?
ฉันจะไปทันมั้ยเนี้ย ?)แก้วถาม
“ไม่ต้องมาแล้ว ฉันจะแสดงแล้ว”โทโมะพูด
(ตายแน่ฉัน อย่างนี้นายก็ต้องหักเงินเดือนฉันน่ะสิ)แก้วถาม
“ไม่หักหรอก แค่เธอเตรียมอะไรให้ฉันกินหลังจากเล่นคอนเสิร์ตก็พอ ถือซะว่าชดเชย
ที่เธอไม่ยอมมาทำงาน เคมั้ย ? แค่นี้นะ ฉันจะแสดงแล้ว”โทโมะพูดแล้ววางสายไป

ทางด้านแก้ว
“ทำอาหาร ? แล้วทำไมไม่ยอมกินมาล่ะ
แต่ช่างเหอะ ดีกว่าโดนตัดเงินเดือนอ่ะ”แก้วพูดแล้วเดินออกจากห้องไป

“แต่เดี๋ยวก่อน ถ้าเป็นอย่างงั้นจริงฉันก็ต้องเลี้ยงทั้งวงเลยอ่าดิ
เท่ากับวันนี้ฉันไม่ได้ตังค์แถมยังเสียเงินฟรีอีกหรอ ? ขี้โกงชะมัด”แก้วพูดขณะที่กำลังเดินขึ้นลิฟต์ไป

ชั้นล่างสุด ที่เคาน์เตอร์
“เอ่อ..แถวนี้มีตลาดสดมั้ยค่ะ ?”แก้วถามพนักงาน
“อ๋อค่ะ มีค่ะเดินออกจากโรงแรมไปแล้วเลี้ยวซ้ายไปนะค่ะ
จะมีสองแถวให้ขึ้นรถสองแถวที่เขียนว่า ไปตลาดในเมืองนะค่ะ
เขาจะไปส่งที่ตลาดเลยค่ะ ส่วนขากลับก็นั่งรถที่เขื่อนว่าไปตลาดในเมืองกลับมานะค่ะ
คันสีฟ้าๆน่ะค่ะ จะไปซื้อของสดมาประกอบอาหารเองหรอค่ะ ?”พนักงานร่ายยาวพร้อมกับถามปิดท้าย
“อ๋อค่ะ ที่นี้มีเตาหรืออะไรให้ยืมมั้ยค่ะ ?”แก้วถามต่อ
“ค่ะ มีค่ะที่นี้เรามีบริการให้ลูกค้าทำอาหารกินได้ค่ะ ด้านหลังสวนจะมีทั้งที่ปิ้งที่ย่างแล้วก็ที่ทอดด้วย”พนักงานพูด
“ค่ะ บริการดีนะค่ะ ขอบคุณมากค่ะ”แก้วพูดพร้อมกับโค้งให้หนึ่งทีก่อนจะเดินออกไป

ที่นอกโรงแรม
“รถสองแถวๆ อ๊ะ! เจอแล้วว”แก้วพูดแล้ววิ่งไปที่รถสองแถว
“ไปตลาดในเมืองใช่มั้ยค่ะ ?”แก้วถาม
“ครับ เชิญขึ้นเลยครับ”คนขับรถพูด
แล้วแก้วก็เข้าไปนั่งในรถ ไม่นานนักรถก็ออก
“ไกลจังแหะ จะกลับไปทันมั้ยเนี้ย ?”แก้วพูด
“ขอโทษนะค่ะ”
“ค่ะ ?”แก้วถาม
“ค่ะ ใช่พี่แก้วที่เป็นผู้ติดตามของเคโอติคหรือป่าวค่ะ ?”เด็กสาวคนนึงพูด
“ค...คะ”แก้วตอบ
“แล้วพี่ๆเคโอติคล่ะค่ะ ?”เด็กสาวคนนั้นพูด
“อ๋อ ไปแสดงคอนเสิร์ตแล้วน่ะค่ะ”แก้วตอบด้วยรอยยิ้ม
“แล้วทำไมพี่ไม่อยู่ที่นั้นด้วยล่ะค่ะ ?”เด็กสาวคนเดิมพูด
“อ๋อ พอดีว่าพี่นอนเพลินไปหน่อย พี่เลยออกมาซื้อกับข้าวเอาไปทำให้เคโอติคกินแทนน่ะค่ะ
เพื่อเป็นการไถ่โทษ”แก้วตอบไปตามความจริง
“ไม่ใช่หนีออกมาหรอ ?”เด็กสาวอีกคนนึงพูด
“เกลลลล!”แฟนคลับคนก่อนหน้านี้พูด
“ทำไม ? ทำอะไรกับพี่โทโมะไว้ฉันรู้นะ รอให้ลงจากรถก่อนเถอะ เธอไม่รอดแน่”เกลพูดขณะที่กำลังนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามแก้ว
“แบมขอโทษแทนเพื่อนด้วยนะค่ะ”ผู้หญิงที่ชื่อแบมพูด
“ไม่เป็นไรค่ะ น้องเป็นแฟนคลับ เคโอติคใช่มั้ยค่ะ ?”แก้วถาม
“ค่ะ มีอะไรหรอค่ะ ?”แบมถาม
“น้องพอจะรู้มั้ยค่ะว่า พวกเคโอติคชอบทานอะไรกัน ?
น้องว่างมั้ย ช่วยพี่เลือกซื้อของหน่อย”แก้วพูด
“ให้แบมเลือกซื้อของให้พวกพี่ๆเขาทานหรอค่ะ ?”แบมถามย้ำ
“ค่ะ พอดีพี่ไม่ค่อยรู้เรื่องการเลือกวื้อน่ะ แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าพวกเขาชอบทานอะไร ?
แลวก็ไม่รู้ว่าอาหารชึ้นชื่อของเชียงใหม่คืออะไร ? ถ้าน้องแบมไม่ว่างไม่เป็นไรนะ”แก้วพูด
“ว่างค่ะๆ เดี๋ยวแบมช่วยพี่เลือกเองนะค่ะ”แบมพูดพร้อมกับย้ายมานั่งข้างๆแก้ว
“ยัยแบม ไหนแกบอกว่าจะมาซื้อเสื้อกับฉันไง”เกลถาม
“เอาน่าๆ วันหลังก็ได้”แบมตอบ
ไม่นานนักก็ถึงตลาด
“มานี้ค่ะ พี่แก้ว”แบมพูดแล้วลากแก้วไป

Next Chapter :
“ฉันให้แก้วทำอาหารไว้รอแล้ว”โทโมะตอบ
“ฮิ้วววววว! เหมือนสามีภรรยาเลย”เคนตะแซว
“ยังไง ?”โทโมะถาม
“ก็สามีมาทำงาน ส่วนภรรยาก็ทำอาหารไว้รอไง เนอะๆ”เขื่อนตอบ