ฉุดหัวใจ...นายซุป'ตาร์ (My sup'tar)

ตอนที่ 4 เพื่อนใหม่ “ระวังหน่อยสิครับ” “ขอบคุณนะ อ้าว! คุณ”แก้วพูด “คุณที่มีเรื่องกะโทโมะเมื่อนานมาแล้วนี่น่า ผมป็อปปี้นะ”ป็อปปี้พูด “ฉันแก้ว เป็นผู้ติดตามโทโมะ ชั่วคราว ยินดีที่ได้เจอ”แก้วพูดพร้อมรอยยิ้ม ทำให้ป็อปปี้ใจเต้นแรงเลยทีเดียว “เดี๋ยวป็อปช่วยถือนะ”ป็อปปี้พูด “ไม่เป็นไร แก้วถือเองดีกว่า ไม่อยากรบกวน”แก้วพูด “ไม่เป็นไรเป็นผู้หญิงถือของหนักได้ไง ?”ป็อปปี้พูด “เอางั้นก็ได้ ขอบใจนะ”แก้วพูด ทีห้องซ้อมเต้น “ไงไอ้ป็อป มาแล้วหรอ ?แล้วนั้นใครน่ะ ?” “ก็คนที่ฉันขับรถจะชนเขาที่อาร์เอสเมื่อ 3 เดือนก่อนไง ไอ้เขื่อน นอกจากเคโรโระแล้วนายจำอะไรได้บ้างเนี้ย ?”ป็อปปี้ถามกลับ “อ๋อหรอ ? เออๆ แล้วมาทำไม ?”เขื่อนถามต่อ “เขาเป็นผู้ติดตามของฉัน”โทโมะตอบ “มาแล้วก็วางของไว้ตรงนั้นแหละ แล้วก็นั่งเฉยๆอย่าวุ่นวายล่ะ ถ้าเธอวุ่นวายฉันจะจับเธอล่ามโซ่แน่”โทโมะพูด “ขอโซ่สีเขียวนะ เฮ้ย! คนนะไม่ใช่หมาไอ้ตุ๊ดนี่นิ”แก้วโวยวาย “เดี๋ยวเถอะ”โทโมะพูด “ใจเย็นๆน่า”ป็อปปี้พูด “ซ้อมเต้นกันได้แล้ว”ป็อปปี้พูดขึ้น ผ่านไปสองชั่วโมงสำหรับการซ้อมเต้น “ยัยทอม ตื่นได้แล้ว”โทโมะสะกิดแก้วด้วย... “เห้ยๆ! ผู้หญิงนะนั้นใช้เท้าสะกิดเลยหรอว่ะ ?”เขื่อนถาม “ผู้หญิงหรอ ? ตรงไหน ? ไม่มีความเป็นผู้หญิงสักนิด”โทโมะพูด “เธอตื่นได้แล้ว”โทโมะสะกิดแก้ว “อืมมม”แก้วพูดพร้อมกับลืมตาขึ้น “ฉันไม่ได้สั่งให้เธอนอน เธอนอนทำไม ?”โทโมะถาม “ก็ฉันดูพวกนายเต้นแล้วง่วงนอนอ่ะ”แก้วพูดพร้อมเกาหัว “นี้เธอจะบอกว่าพวกฉันเต้นน่าหลับงั้นหรอ ?”โทโมะถาม “เฮ้ย! ป่าวนะๆ ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น”แก้วพูด “แต่ที่เธอพูดมันหมายความว่าแบบนั้น วันนี้ฉันหักเงินเดือนเธอเหลือ 1500”โทโมะพูดแล้วเดินไป “โหว! แล้วเมื่อไหร่ฉันจะใช้หนี้หมดล่ะเนี้ย ?”แก้ววพูดคนเดียวพร้อมกับเดินตามโทดมะไป ผ่านไป 5 นาทีแก้วก็กลับเข้ามาที่ห้องเดิมอีกครั้งเพราะ... “ให้ตายเถอะ ดันลืมของ”แก้วพูดพร้อมกับเดินมาขนของที่แฟนคลับให้มาแล้วเดินออกไป ที่หน้าตึก “โทโมะขอตัวนะครับ”โทโมะพูดแล้วเดินไป แก้วโค้งให้แฟนคลับหนึ่งทีแล้วเดินตามโทโมะไป ที่รถของโทโมะ “เอาของไปเก็บที่เบาะหลัง แล้วก็ระวังๆด้วย”โทโมะพูด “รู้แล้วน่า”แก้วพูดแล้วเดินไปที่ประตูของเบาะหลัง แล้ววางของไว้ แล้วก็ปิดประตูแล้วโทโมะก็ขับรถออกไปเลย “โธ่เอ้ย! นึกว่าจะไปส่ง กลับเองก็ได้”แก้วพูดแล้วเดินออกจากตึกอาร์เอสไป ปร๊นๆ “โทโมะไม่ไปส่งหรอ ?” “อ้าว! ป็อปหรอ ? เขาแค่ให้ฉันมาเป็นคนใช้ เขาจะไปส่งฉันทำไม ? นายจะกลับบ้านแล้วหรอ ? งั้นกลับดีดีนะ”แก้วพูดแล้วโบกมือลา “บ้านเธออยู่ไหน ? ฉันไปส่งมั้ย ?”ป็อปปี้ถาม “ไม่ต้องหรอก เกรงใจน่ะ”แก้วพูด “ถือว่าไถ่โทษที่ขับรถจะชนเธอแล้วกันนะ”ป็อปปี้พูด “แต่ว่า...”แก้วพูดแล้วมองไปทางแฟนคลับ “ไม่ต้องห่วงหรอก เขาไม่ทำอะไรเธอหรอก มาสิ”ป็อปปี้พูด “ก็ได้”แก้วพูดแล้วเดินไปขึ้นรถป็อปปี้ “เธอหิวมั้ย ? แวะกินอะไรก่อนมั้ย ?”ป็อปปี้ถาม “ไม่เป็นไรหรอก แค่ป็อปมาส่งแก้วก็เกรงใจจะแย่แล้ว”แก้วพูด “แต่ว่าฉันหิวอ่ะ แวะก่อนได้มั้ย ?”ป็อปปี้ถาม “ถ้าป็อปหิว ป็อปก็แวะเลย เดี๋ยวแก้วนั่งแท็กซี่กลับบ้านเอง”แก้วพูด “นี้ที่ป็อปไปส่งแก้วเพราะจะไถ่โทษ ถ้าแก้วหนีกลับก่อน จะไถ่โทษได้ไง ?”ป็อปปี้พูด “จริงด้วย ลืมไปเลยเนี้ย แหะๆ”แก้วพูดพร้อมกับเกาหัวแก้เขิน “งั้นแวะกินอะไรก่อนแล้วกันนะ”ป็อปปี้พูด “อื้มมม”แก้วตอบก่อนที่ป็อปปี้จะจอดรถที่ร้านชายสี่ หมี่เก๊ยว “แก้วกินอะไรมั้ย ?”ป็อปปี้ถาม “แก้วไม่หิวเท่าไหร่ ตามสบายเลยป็อป”แก้วพูด โครกๆๆๆ เสียงท้องร้อง “ฮะๆ แต่ดูเหมือนว่าท้องเธอจะหิวแล้วล่ะ สั่งเถอะ มากันสองคนกินคนเดียว มันดูยังไงไม่รู้อ่ะ”ป็อปปี้พูด “เอางั้นก็ได้”แก้วพูด สักพักทั้งคู่ก็กินก๋วยเตี๋ยวด้วยกัน “ป็อปไม่กินลูกชิ้นหรอ ?”แก้วถาม “อืมม ลูกชิ้นอันนั้ฉันไม่ชอบเท่าไหร่”ป็อปปี้ตอบพร้อมกับเขี่ยลูกชิ้น “เสียดายแย่เลย งั้นแก้วขอล่ะกันนะ”แก้วพูด “ได้เลย”ป็อปปี้พูดพร้อมรอยยิ้ม “งั้นไม่เกรงใจล่ะนะ”แก้วพูดพร้อมกับคีบลูกชิ้นเข้าปากตัวเอง “ป็อปอยากกินอะไรในจานแก้วป่าว ? แลกกัน”แก้วพูด “ไม่อ่ะ ของที่ป็อปอยากกินแก้วกินไปหมดล่ะ”ป็อปปี้ตอบ “ว้า..งั้นมื้อนี้แก้วเลี้ยงตอบแทนลูกชิ้นแล้วกัน”แก้วพูด “เฮ้ย! ไม่ต้องหรอกลูกชิ้นแค่ลูกเดียวเอง เอาเป็นว่าวันหลัง ถ้าเรามากินด้วยกันอีก ป็อปขอเกี๊ยวแล้วกัน เคมั้ย ?”ป็อปปี้ถาม “ได้เลย”แก้วพูดพร้อมรอยยิ้มจากนั้นทั้งคู่ก็กินก๋วยเตี๋ยวต่อจนหมดชาม “เดี๋ยวป็อปเลี้ยงเอง”ป็อปปี้พูดขึ้นเมื่อเห็นว่าแก้วจะหยิบตังค์ “แค่ป็อปไปส่งแก้วก็เกรงใจแล้ว ไม่ต้องหรอก”แก้วพูด “เอาน่า ถือว่าป็อปเลี้ยงในฐานะเพื่อนใหม่แล้วกัน แก้วจะได้ไม่ลำบากใจ”ป็อปปี้พูด “เอางั้นก็ได้ เกรงใจจัง ยังไงก็ขอบคุณนะ”แก้วพูด “ไม่เป็นไร ไปกันเถอะ”ป็อปปี้พูดแล้วเดินไป ไม่นานนักก็มาถึงที่บ้าน “ขอบคุณป็อปอีกทีนะ ที่มาส่งแก้ว”แก้วพูดหลังจากที่ลงจากรถแล้ว “ยัยแก้ววววววว!” “เสียงมาก่อนตัวอีกแล้วนะเฟย์”แก้วพูด “ไปไหนมา ? ฉันตามหาให้ทั่วเลยนะ”เฟย์ถาม “ขอโทษทีพอดีไปทำงานมา”แก้วตอบ “แล้วนั้นใครมาส่ง ?”เฟย์ถาม “สวัสดีครับ”ป็อปปี้ที่อยู่ในรถลดกระจกลงแล้วพูด “ป็อปปี้!!!!”เฟย์ตะโกนเรียก “ครับ”ป็อปปี้พูดพร้อมรอยยิ้ม “แกทำไม ? แก ? กับป็อปปี้ ?”เฟย์ถาม “เออน่า เดี๋ยวตอบคำถามให้ ยังไงก็ขอบคุณป็อปอีกทีนะ กลับบานดีดีล่ะ บาย”แก้วพูดแล้วดึงเฟย์เข้าบ้านมา ก่อนที่ป็อปจะขับรถออกไป ตัวอย่างตอนต่อไป :“เฮ้! เวลาเธอยิ้มก็น่ารักดีนะ”จงเบพูด “ไม่ต้องบอกก็รู้ ฮ่าๆๆ”แก้วพูดพร้อมกับขำ ‘หงุดหงิดเว้ย’