ความจำเป็น

เช้าวันต่อมา
 
คอนโดเกล
 
เกล : ฮึก.. ฮือ โทโมะค่ะ เกลยอมรับไม่ได้ ที่จะให้โมะไปแต่งงาน ฮึก [ หญิงสาวเสแสร้งร้องไห้เพื่อเรียกร้องความ
สนใจจากอีกฝ่าย เธอไม่อยากให้แฟนหนุ่มที่เธอรักต้องจากไป และไม่ใช่ค่เธอรักเขาอย่างเดียว เธอยังอยากได้
สมบัติเขาอีกด้วย]
 
โทโมะ : ถึงผมจะแต่งงานกับใคร แต่ผมก็รักคุณนะเกล ผมจะหย่ากับเขาให้ได้
 
เกล : ฮึก .. ฮือ
 
โทโมะ : ผมไม่รักเขาแน่ครับ ผมรักแค่คุณ
 
เกล : ขอบคุณนะค่ะโทโมะ ฮือออ [ กอดโทโมะ ] 
 
โทโมะ : เกลห้ามร้องสิครับ งั้นเดี๋ยววันนี้ผมพาไปเที่ยวเอามั้ย
 
เกล : เกลไปไหนก็ได้ค่ะที่มีโทโมะ ฮึก
 
โทโมะ : งั้นเกลไปแต่งตัวให้สวยเลยนะครับ ผมจะรออยู่ต้องนี้้
 
เกล : ค่ะ จุ๊บ [ จุ๊บปากโทโมะ ]
 
บ้านแก้ว
 
แม่แก้ว : แปลกแหะ วันนี้ลูกสาวแม่ไม่ออกไปไหนเลย
 
แก้ว : แปลกตรงไหรอ่ะแม่ แก้วแค่อยากอยู่บ้านเท่าั้นั้นเองนินาาา
 
แม่แก้ว : รอหนุ่มที่ไหนมารับรึป่าวจ้ะ
 
แก้ว : ถ้ามีก็ดีสิแม่ จะได้หนีไปจากไอ่โทโมะโคโดโมะบ้านั่นน
 
แม่แก้ว : เราคุยกันรู้เรื่องแล้วนินาแก้ว
 
แก้ว : ค่าาาาาาา
 
ห้างสรรพสินค้า
 
เกล : โทโมะค่ะ ขอดูเสื้อร้านนี้หน่อยสิค่ะ
 
โทโมะ : ได้ครับ เข้าไปสิ ^^
 
เกล : เกลจะซื้อให้โทโมะด้วยนะ ไหนวัดตัวสิ พอดีเลย ตัวนี้สีสวย สีดำสีโปรดโทโมะไง ^^
 
โทโมะ : พอดีตัวผมจริงๆด้วย
 
เกล : บอกแล้ว เกลซะอย่าง 555
 
โทโมะ : ครับ คนดีของผมเก่งอยู่แล้ว
 
........................................................
เฟย์ : พี พี่ฟาง
 
ฟาง : ห้ะ มีไรเฟย์ [ ดูชุด ]
 
เฟย์ : นั่นมันยัยเกลอีกแล้ว แล้วนั่นก็คู่แต่งงานยัยแก้วด้วยนิ
 
ฟาง : เออใช่ จริงด้วย 
 
เขื่อน : ไหนอ่ะเฟย์ คนไหน [ เอาหน้ามาใกล้เฟย์ // เขื่อนกับเฟย์เป็นแฟนกันได้หลายปีแล้วทั้งคู่เจอกันที่
อังกฤษและรักกันและกลับมาเมืองไทย ส่วนฟาง ยังโสดและดูแลธุรกิจของครอบครัวซึ่งตอนนั้นเฟย์ไปเรียนที่
อังกฤษ แต่ฟางเรียนจบแล้ว ]
 
เฟย์ : คนนั้นไงเขื่อน
 
ฟอด [ เขื่อนแอบหอมแก้ม ]
 
เฟย์ : ขะ ขะ เขื่อน ทำไรฮะะะ ;( /// [ โกรธกลบเกลื่นความเขิน ]
 
ฟาง : คู่นี้น้าาา หวานจนพี่อิจฉาจริงๆ
 
เขื่อน : หอมแก้มเอง ดีนะที่เขื่อนไม่จูบโชว์ให้ฟางดู
 
เฟย์ : เขื่อน !! ;( [ เขิน ]
 
ฟาง : ฮ่าๆๆ
 
เขื่อน : เออว่าแต่คนไหนล่ะที่เฟย์บอก
 
เฟย์ : นู่นนน คนนั้นอ่ะ ผู้ชายคนนั้นจะต้องแต่งงานกับเพื่อนเฟย์แต่มาเดินกับแฟนเก่าซะงั้น
 
เขื่อน : เห้ย นั่นันไอ่โมะนิ !