ความจำเป็น

เช้าวันต่อมา

คอนโดเกล

เกล : ฮึก.. ฮือ โทโมะค่ะ เกลยอมรับไม่ได้ ที่จะให้โมะไปแต่งงาน ฮึก [ หญิงสาวเสแสร้งร้องไห้เพื่อเรียกร้องความ

สนใจจากอีกฝ่าย เธอไม่อยากให้แฟนหนุ่มที่เธอรักต้องจากไป และไม่ใช่ค่เธอรักเขาอย่างเดียว เธอยังอยากได้

สมบัติเขาอีกด้วย]

โทโมะ : ถึงผมจะแต่งงานกับใคร แต่ผมก็รักคุณนะเกล ผมจะหย่ากับเขาให้ได้

เกล : ฮึก .. ฮือ

โทโมะ : ผมไม่รักเขาแน่ครับ ผมรักแค่คุณ

เกล : ขอบคุณนะค่ะโทโมะ ฮือออ [ กอดโทโมะ ] 

โทโมะ : เกลห้ามร้องสิครับ งั้นเดี๋ยววันนี้ผมพาไปเที่ยวเอามั้ย

เกล : เกลไปไหนก็ได้ค่ะที่มีโทโมะ ฮึก

โทโมะ : งั้นเกลไปแต่งตัวให้สวยเลยนะครับ ผมจะรออยู่ต้องนี้้

เกล : ค่ะ จุ๊บ [ จุ๊บปากโทโมะ ]

บ้านแก้ว

แม่แก้ว : แปลกแหะ วันนี้ลูกสาวแม่ไม่ออกไปไหนเลย

แก้ว : แปลกตรงไหรอ่ะแม่ แก้วแค่อยากอยู่บ้านเท่าั้นั้นเองนินาาา

แม่แก้ว : รอหนุ่มที่ไหนมารับรึป่าวจ้ะ

แก้ว : ถ้ามีก็ดีสิแม่ จะได้หนีไปจากไอ่โทโมะโคโดโมะบ้านั่นน

แม่แก้ว : เราคุยกันรู้เรื่องแล้วนินาแก้ว

แก้ว : ค่าาาาาาา

ห้างสรรพสินค้า

เกล : โทโมะค่ะ ขอดูเสื้อร้านนี้หน่อยสิค่ะ

โทโมะ : ได้ครับ เข้าไปสิ ^^

เกล : เกลจะซื้อให้โทโมะด้วยนะ ไหนวัดตัวสิ พอดีเลย ตัวนี้สีสวย สีดำสีโปรดโทโมะไง ^^

โทโมะ : พอดีตัวผมจริงๆด้วย

เกล : บอกแล้ว เกลซะอย่าง 555

โทโมะ : ครับ คนดีของผมเก่งอยู่แล้ว

........................................................

เฟย์ : พี พี่ฟาง

ฟาง : ห้ะ มีไรเฟย์ [ ดูชุด ]

เฟย์ : นั่นมันยัยเกลอีกแล้ว แล้วนั่นก็คู่แต่งงานยัยแก้วด้วยนิ

ฟาง : เออใช่ จริงด้วย 

เขื่อน : ไหนอ่ะเฟย์ คนไหน [ เอาหน้ามาใกล้เฟย์ // เขื่อนกับเฟย์เป็นแฟนกันได้หลายปีแล้วทั้งคู่เจอกันที่

อังกฤษและรักกันและกลับมาเมืองไทย ส่วนฟาง ยังโสดและดูแลธุรกิจของครอบครัวซึ่งตอนนั้นเฟย์ไปเรียนที่

อังกฤษ แต่ฟางเรียนจบแล้ว ]

เฟย์ : คนนั้นไงเขื่อน

ฟอด [ เขื่อนแอบหอมแก้ม ]

เฟย์ : ขะ ขะ เขื่อน ทำไรฮะะะ ;( /// [ โกรธกลบเกลื่นความเขิน ]

ฟาง : คู่นี้น้าาา หวานจนพี่อิจฉาจริงๆ

เขื่อน : หอมแก้มเอง ดีนะที่เขื่อนไม่จูบโชว์ให้ฟางดู

เฟย์ : เขื่อน !! ;( [ เขิน ]

ฟาง : ฮ่าๆๆ

เขื่อน : เออว่าแต่คนไหนล่ะที่เฟย์บอก

เฟย์ : นู่นนน คนนั้นอ่ะ ผู้ชายคนนั้นจะต้องแต่งงานกับเพื่อนเฟย์แต่มาเดินกับแฟนเก่าซะงั้น

เขื่อน : เห้ย นั่นันไอ่โมะนิ !