ความจำเป็น

เช้าวันต่อมา
 
ห้างสรรพสินค้า
 
ฟาง : นี่ยัยแก้ว ว่าแต่ คู่แต่งงานแกเนี่ยหล่อมั้ย เห็นว่าเมื่อวานแกบอกว่าเขาไปบ้านตอนเย็นนิ
 
เฟย์ : เออใช่นั่นดิ
 
แก้ว : หน้าตาก็ดีนะ แต่นิสัยห่วยชะมัด - -
 
ฟาง : ฉันอยากเห็นหน้าอ่ะ
 
เฟย์ : แต่เฟย์อยากกินขนม -3-
 
แก้ว /ฟาง : เกี่ยวมั้ยย่ะ
 
เฟย์ : เฮ้ยพี่ฟาง ดูนู่นๆๆๆๆๆ นั่นมันยัยเกลนิ
 
ฟาง : ไหน เฮ้ย แฟนใหม่หรอนั่น
 
เฟย์ : เห็นว่าเป็นแฟนกันหลายเดือนละนะ จะครบปีละมั้ง
 
แก้ว : พวกแกมองไรกัน -_- [ สายตาไปหยุดอยู่ที่หญิงและชายคู่หนึ่ง ]
 
แก้ว : เห้ย ไอ่นั่นมัน = =
 
ฟาง : ใครอ่ะ
 
แก้ว : คู่แต่งงานฉัน -_-
 
เฟย์/ฟาง : ฮะะะะะะะะ
 
ฟาง : แต่นั่นมันแฟนของยัยเกล ที่เคยเป็นเพื่อนบ้านฉันนิ
 
แก้ว : ชั่งมัน ฉันค่อยบอกแม่ว่านายนั่นมีคนรักแล้ว
 
เฟย์ : เออใช่ บอกไปเลยยยย แกจะได้ไม่ต้องแต่ง
 
แก้ว : หึหึ - -+ 
 
บ้านแก้ว
 
แก้ว : แม่ค่ะ แก้วมีอะไรจะบอก ^o^
 
แม่แก้ว : ทำไมวันนี้อารมณ์ดี๊ดีละลูกฉัน
 
แก้ว : ไม่รู้สิ อารมดี๊ดี ^o^
 
แม่แก้ว : ละมีอะไรจะบอกแม่หรอจ้ะ
 
แก้ว : คือ นายโทโมะไรนั่นค่ะแม่
 
แม่แก้ว : ทำไมหรอ
 
แก้ว : เขามีคนรักละค่ะ ^o^
 
แม่แก้ว : เดี๋ยวนะ ลูกไปรู้มาจากไหน
 
แก้ว : ก็วันนี้แก้วเห็นเขาเดินด้วยกันที่ห้างน่ะค่ะ
 
แม่แก้ว : นี่แสดงว่าลูกอารมณ์ดีเพราะเรื่องนี้ใช่มั้ย
 
แก้ว : ก็..คงงั้นค่ะ ฮ่าๆๆ
 
แม่แก้ว : แต่เรื่องนี้แม่รู้มาแล้วล่ะ
 
แก้ว : อะ อ้าว
 
แม่แก้ว : แต่ฝั่งนู้นเค้าก็ยืนยันเหมือนเดิม
 
แก้ว : อ้าวแต่แม่ เขามีคนรักแล้วนะ
 
แม่แก้ว : แม่ก็ทำไรไม่ได้เหมือนกันน่ะ
 
แก้ว : โถ่ นี่แก้วต้องแต่งงานกับไอ่ตานั่นจริงๆหรอแม่
 
แม่แก้ว : เรียกเขาดีๆสิลูก เขาชื่อโทโมะนะจ้ะ
 
แก้ว : โมะเมะไรก็ชั่งเถอะค่ะแม่ แก้วไม่สน
 
__________________________________________________________________
 
วิจาร์ณได้นะค่ะ ขอบคุณที่อ่านมาก ^^