เคยรักกันบ้างไหม?? Do you love me??

 
   ... ตอนเย็นๆของวัน ..
 
   " ฟางขอบคุณพี่ป๊อปปี้มากนะคะที่ช่วยสอนฟาง "  ฟางเอ่ยขอบคุณป๊อปปปี้ระหว่างทาง
 
    " อื้ม ไม่เป็นไร ให้พี่ไปส่งมั๊ยฟาง "  ป๊อปปี้ถาม
 
    " ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะ พี่ป๊อปไปทำงานต่อเถอะค่ะ "  ฟางตอบอย่างเกรงใจ
 
     " พี่หมดงานแล้วนะ ฟางจะไปกับพี่ก็ได้ "  ป๊อปปี้ตอบยิ้มๆ
 
    " ไม่ได้ค่ะ วันนี้ป๊อปนัดกับพิมแล้ว "  พิมเดินเข้ามาแทรกระหว่างป๊อปปี้และฟาง
 
     " พิม คุณมาทำไม "  ป๊อปปี้ทำคิ้วขมวด
 
     " ป๊อป นัดกับพิมไว้นะคะ อย่าลืมสิ อ๊อ! นัดแล้วนัดเลยนะคะ พิมไม่ยอมเสียเที่ยวให้ยัยหน้าจืดนี่หรอก" พิม
 
 ทำหน้าแหยใส่ฟาง
 
      " งั้นฟางกลับนะคะ "  ฟางรีบปลีกตัวออกจากตรงนั้นทันที
 
      " ฟาง ฟาง!!! "  ป๊อปปี้ตะโกนเรียกฟาง
 
      " ป๊อป ไปกับพิมเลยนะคะ พิมคิดถึงคุณจะตาย "  พิมเกี่ยวแขนป๊อปปี้แน่น
 
      " เอ่อ ครับ "  ป๊อปปี้แก้มือตุ๊กแกของพิม ก่อนจะเดินนำไปที่รถ
 
                                .....................................
 
     " โห!!! นี่มันร้านที่เรามาเดทกันครั้งแรกนี่คะ ป๊อปพาพิมมาที่นี่เพื่อครบรอบ 5 ปีที่คบกันมารึเปล่า แต่เหลือ
 
อีกตั้ง 2 อาทิตย์นะคะ "   พิมอ้าปากค้างเมื่อเห็นป๊อปปี้พามาที่นี่อีกครั้ง
 
     " เข้าร้านเถอะพิม ผมจองโต๊ะไว้แล้ว "  ป๊อปปี้เดินนำพิมไปที่โต๊ะ
 
     " หูย นี่ป๊อปจะทำอะไรกันแน่คะ เอ๊า!! แล้วทำไมไม่มีดอกกุหลาบสวยๆให้พิมเลย "  พิมพูดไปเรื่อย
 
    "  จะอะไรนักหนาพิม ผมพามาพูดเรื่องของเรา นะ "  ป๊อปปี้รีบนั่งลง
 
    " เรื่องของเรา?? ทำไมคะ หรือว่า... ป๊อปจะอพิมแต่งงาน ไหนคะแหวน เอาแหวนเพชรนะคะ "  พิมยิ้มหน้าบาน
 
    " เปล่า ผมมาบอกเลิกคุณ "  ป๊อปปี้พูดพร้อมก้มหน้า
 
    " อะไรนะคะ ป๊อป ไหนป๊อปบอกว่าจะรักพิมตลอดไปไงคะ แล้วนี่อะไร ป๊อป พิมทำอะไรผิด "  พิมเริ่มบ้า
 
    " พิมไม่ผิดหรอก แต่ป๊อปผิดเองที่ยอมรับพิมเป็นแฟน เพราะจริงๆป๊อปรู้ตั้งนานแล้วว่าต้องแต่งงานกับฟาง แต่
 
ป๊อปก็ไปรักพิมจนได้ ป๊อปขอโทษนะ วันนี้เราคงต้องเลิกกันจริงๆแล้ว เพราะฟางเรียนจบปีนี้ และป๊อปกับฟางต้อง
 
หมั้นกันภายในวันที่พ่อของป๊อปและพ่อของฟางสัญญากัน ซึ่งเหหลือเวลาอีก 3 เดือน "  ป๊อปปี้พยายามอธิบาย
 
ให้พิมฟัง
 
    " แล้วไงคะ ป๊อปเคยสงสารผู้หญิงคนนี้บ้างมั๊ย พิมมีหัวใจนะคะ พิมขอร้อง อย่าทิ้งพิมไป "  พิมร้องไห้ฟูมฟาย
 
    " พิม ป๊อปขอโทษ แต่ถึงไม่มีป๊อป พิมก็ไม่ตายหรอก ป๊อปมันแค่ผู้ชายธรรมดาคนนึง "  ป๊อปปี้กอดพิมหลวมๆ
 
     " แต่เรายังเจอกันได้ใช้มั๊ยคะ "  พิมปาดน้ำตาลวกๆ ก่อนจะซุกไปที่แผง อกป๊อปปี้
 
      " ครับ เราเป็นเพื่อนกันได้ "  ป๊อปปี้กอดปลอบขวัญพิม แต่ใครจะไปรู้ว่ายัยแม่พิมมันมีแผน
 
      " งั้นป๊อปไปส่งพิมที่คอนโดเหมือนเดิมนะคะ "  พิมบอกป๊อปปี้
 
       " ได้ครับ  พิมจะกินอะไรรึเปล่า "
 
      " ไม่อ่ะค่ะ พิมไม่หิว ไปกันเถอะ "  พิมจูงมือป๊อปปี้ไปที่รถ
 
                                  ................................................
 
      " โอ๊ะ! ป๊อปคะ พิมรู้สึกไม่ค่อยสบายขอไปซื้อยาที่ร้านขายยาแถวๆนี้ได้มั๊ยคะ " พิมบอกป๊อปปี้
 
       " ให้ป๊อปไปซื้อให้ดีกว่านะ " ป๊อปปี้ถามพิมอย่างห่วงๆ
 
       " ไม่เป็นไรค่ะ พิมไปเองดีกว่า " พิมกุมมือป๊อปปี้ ก่อนจะออกไปซื้อของ
 
               .. ร้านขายยา ..
 
    " พี่คะ ยานอนหลับอยู่ตรงไหนคะ "  พิมเอ่ยถามพนักงาน จริงๆเธอไม่ปวดหัวซักนิดหรอก แค่จะมาซื้อยานอน
 
หลับไปมอมป๊อปปี้  
 
    " อยู่มุมโน้นด้านขวาค่ะ " พนักงานบอกพิม
 
    " ค่ะ ขอบคุณค่ะ "  พิมยิ้มให้พนักงาน ก่อนจะหยิบมา 1 ขวด แล้วรีบจ้ำอ้าวออกจากร้านก่อนจะทิ้งท้ายว่า
 
                         " ฮ่าๆๆ คืนนี้ป๊อปต้องเป็นของชั้น ของชั้นคนเดียว "
 
 
                            ..............................................................
 
     .. ป๊อปปี้ทาว์น ..
 
   " ถึงแล้วครับพิม " ป๊อปปี้บอกพิม
 
    " ป๊อปคะ พิมปวดหัวมากเลย ป๊อปอุ้มไปส่งที่ห้องหน่อย
 
   " ครับ "  ป๊อปปี้รีบช้อนตัวพิมขึ้น ก่อนจะพาไปที่ห้อง
 
   " ป๊อปคะ พิมรักคุณ "  พิมพูดตอนที่ใกล้ถึงห้อง
 
   " ครับ ผมรู้ "ป๊อปปี้ยิ้ม ก่อนจะวางพิมลงบนที่นอน
 
   "  ป๊อปมาเหนื่อยๆดื่มน้ำส้มก่อนนะคะ พิมไทำให้ "  พิมลุกขึ้นจากเตียงช้าๆ ก่อนจะหยิบขวดน้ำส้มมาผสมกับ
 
ยานนอนหลับ อย่างรวดเร็ว
 
   " มาแล้วค่า ป๊อปดื่มให้หมดนะ พิมทำเองเลย "  พิมบอกป๊อปปี้
 
    " ครับๆ "  ป๊อปปี้หยิบน้ำส้มแก้วนั้นมาก่อนจะฟัดไปทีเดียวหมดแก้ว
 
    " เก่งจัง อร่ิอยมั๊ยคะ "  
 
     " ครับ อร่อยดี  ป๊อปกลับก่อนนะ "  ป๊อปปี้บอกลาพิม
 
     " ค่า ไปให้ถึงบ้านนะคะ "  พิมโบกมือลาป๊อปปี้ ก่อนที่จะนับถอยหลังในใจเบาๆ 
 
     " ทำไมผมถึงมึนหัวแบบนี้นะ "  ป๊อปปี้เริ่มเดินเซไปมา
 
      " โห!! ยานี่ฤทธิ์ดีจริงๆ "  พิมเข้าไปประคองตัวปีอปปี้มาที่เตียง
 
      " พิม จะทำอะไร "  
 
      " ทำให้ป๊อปเป็นของพิมไงคะ "  พิมเริ่มถอดเสื้อป๊อปปี้ออก ในขณะที่ป๊อปปี้ได้สลบไปแล้ว
                   ......................................................................................
 
     เห้ยๆๆๆๆ ป๊อปปี้จะเป็นของพิมแล้ว เอาใจช่วยกันหน่อยนะ ว่าพิมจะทำสำเร็จป่าวววว