เคยรักกันบ้างไหม?? Do you love me??
เขียนโดย 
Namsaisai_loveu
วันที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 19.56 น.
แก้ไขเมื่อ 8 เมษายน พ.ศ. 2556 14.07 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
15)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
" ฟาง " ป๊อปปี้เดินตามหาฟางจนทั่วบริษัท แต่ก็ไม่มีวี่แววว่าฟางจะอยู่แถวๆนั้น
" แฮ่กๆๆ คุณ ภานุ ครับ เมื่อกี้ผมเห็นรถแปลกๆเข้ามาในบริษัทเรา เป็นรถเพื่อนคุณภานุรึเปล่าครับ "รปภ.ประจำ
บริษัทวิ่งมาถามป๊อปปี้
" วันนี้ชั้นไม่มีแขกนะ แต่ช่างมันเถอะ อ๊อ!! แกเห็นฟางบ้างมั๊ย คู่หมั้นชั้นหน่ะ "
" เอ่อ ผมไม่ทราบครับ "
" อื้มๆ ไม่เป็นไร ไปทำหน้าที่ของแกต่อไปเถอะ " ป๊อปปี้พยักหน้าเชิงรับรู้ ก่อนจะเข้าไปหาฟางในรถอีกที
...........................................
" ฮึ๊ย นี่มันโทรศัพท์ฟางหนิ ปกติฟางเป็นคนติดโทรศัพท์จะตาย แล้วทำไมไม่เอาไปหล่ะ ไม่ได้การละ!!! "
ป๊อปปี้พึมพำเบาๆ ก่อนจะเดินไปที่ห้องๆนึงในบริษัทซึ่งไม่ได้มีพนักงานนั่งอยู่เลย เขาจึงโทรเรียกพนักงานที่พอจะ
ทำหน้าทีนี้ได้มาอย่างเร่งด่วน
" คุณภานุจะตรวจสอบกล้องวงจรปิดตรงไหนดีครับ " พนักงานเอ่ยถาม
" หน้าบริษัท กับตรงที่จอดรถชั้น "
.. ถาพจากกล้องฉายตั้งแต่วินาทีแรกที่ป๊อปปี้เดินออกจากรถ แล้วมีกลุ่มชายฉกรรจ์เข้ามามุงรถของเขาเต็ม
ไปหมด เหตุการณ์ต่อมาคือพวกมันฉุดฟางออกจากรถ ทำร้ายเธอ และพาเธอขึ้นรถหนีไป ..
" ฟาง!!!! " ป๊อปปี้เปล่งเสียงออกมาอย่างลืมตัว
" ให้ดิชั้นจัดการแจ้งตำรวจดีมั๊ยครับ คุณภานุ " เลขาของป๊อปปี้เอ่ยถาม
" คุณรีบไปจัดการเรื่องนี้ให้เร็วที่สุดโทรบอกคุณพ่อ คุณแม่ฝ่ายฟางและฝ่ายผม ส่วนผมจะไปตามหาฟาง "
ป๊อปปี้กำชับ ก่อนจะวิ่งไปสตาร์ทรถ จริงๆเค้าไปรู้จะเริ่มตามหายังไงดี จึงเลือกจะขับรถไปเรื่อยๆทั้งที่โอกาสจะเจอ
ฟางมีน้อยเต็มที จากนั้นไม่นาน เสียงโทรศัพท์ของป๊อปปี้ก็ดังขึ้น
" สวัสดีครับ "
พิม : ไงคะ ที่รัก ไม่ได้เจอกันนาน
" โทรมาทำไม "
พิม : ก็พิมคิดถึงคุณนี่คะ เรายังมีความจำเป็นต้องรักกันไม่ใช่เหรอคะ
" คุณพูดอะไร ผมไม่เข้าใจ "
พิม : โถๆๆ ก็แล้ว คนรักคนใหม่ของคุณหน่ะ หายตัวไปไม่ใช่เหรอคะ นี่ไง พิมเจอตัวเธอแล้ว จะฟังเสียงกัน
ก่อนตายมั๊ยคะ (พิมพูดจบก็ส่งโทรศัพท์มาจ่อปากฟาง)
ฟาง : พี่ป๊อป ช่วยฟางที ฟางเจ็บ
" พิมคุณห้ามทำอะไรคู่หมั้นผมนะ คุณต้องการอะไร "
พิม : เงินค่ะ เพราะที่พิมคบคุณมา ก็เพราะคุณมีเงิน แต่มาตอนนี้ คุณทิ้งพิมไป เพราะนังนี่ นังนี่เลยต้องรับ
เคราะห์ไปซักหน่อย อ๊อ เงินที่พิมต้องการ 200 ล้านนะคะ แต่ถ้าคุณไม่มีล่ะก็ ยัยนี่จะได้กลับบ้านในสภาพที่แย่
หน่อย ตายเป็นเท่ากัน ตื๊ดดดดด
.. ป๊อปปี้ไม่ทันจะต่อรองอะไร พิมก็วางหูไปซะก่อน พอเขาติดต่อกลับ พิมก็ปิดเครื่องหนี เขาจึง
ต้องกลับไปที่บ้านเพื่อเล่าความจริงให้ทุกคนฟัง.
บ้านนีระสิงห์
" โธ่!!! ยัยหนู ทำไมถึงเป็นแบบนี้เนี่ย " แม่ของฟางน้ำตาไหลทันที เมื่อป๊อปปี้เล่าเรื่องให้ฟัง
" ยัยพิม แกร้ายมาก " เฟย์โอบคุณหญิงเฟียต ก่อนจะด่าพิม
" แล้วเงิน 200 ล้านเนี่ย มันจะไม่เยอะไปเหรอครับ " โทโมะพูดขึ้น
" ถ้าเทียบกับความปลอดภัยของยัยหนู กี่พันล้าน อาก็ไหว" พ่อฟางพูดขึ้น ก่อนจะเดินไปหยิบเช็กออกมา
" ทางเราจะช่วย 100 ล้านค่ะ " คุณหญิงภานินีเอ่ยขึ้น
" งั้น ป๊ิอปจะเป็นคนเอาไปให้พิมเอง " ป๊อปปี้อาสาขึ้น
" พี่ไปด้วย เผื่อพิมคิดไม่ซื่อ " โทโมะอาสาอีกคน
" เฟย์ไปด้วย!!!! " เฟย์พูดขึ้น
" ยัยเฟย์ มันอันตรายนะลูก " คุณพ่อเอ่ยห้ามปรามเฟย์
" ให้เฟย์ไปเถอะค่ะ อย่าลืมนะ เฟย์หน่ะ คาราเต้สายดำ " เฟย์บอกคุณพ่อ
" เฟย์ " ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน
" อย่าห้ามเฟย์ค่ะ เฟย์จะไปช่วยพี่ฟางอีกแรง " เฟย์พูดอย่างมั่นใจ
" งั้นไปแล้วระวังตัวนะลูก ทั้งตาโมะ ตาป๊อป และหนูเฟย์ " คุณหญิงภานินีเอ่ยขึ้น ก่อนที่ทั้ง 3 คนจะเดินทาง
ไปที่คอนโดพิม
------------------------------------------------------------------------------------------
โอ๊ะโอ!!!! มาลุ้นกันเหอะ ว่า 3 คนนี้จะทำสำเร็จมั๊ย
นิยายเรื่องนี้ใกล้จบเต็มทีแล้ว เพราะไรเตอร์เขียนน้อยค่ะ หวังว่าเรื่องต่อไปจะยาวและมันกว่า
นี้เน้อ
น้ำใสๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
