เคยรักกันบ้างไหม?? Do you love me??

 
     " พิม ไม่ได้ตั้งใจนะคะ ที่พิมทำไปเพราะรักป๊อป "  พิมเริ่มน้ำตาคลอ        
 
     " เธอเป็นผู้หญิงที่น่ารังเกียจที่สุด รู้มั๊ย ออกไปจากที่นี่ ก่อนที่ชั้นจะเรียก รปภ "  ป๊อปปี้เอ่ยขู่พิม
 
     " เอ๊อ!!! ไปก็ได้ "  พิมเดินตึงตังออกจากห้องป๊อปปี้
 
     " เจ็บมั๊ยฟาง "  ป๊อปปี้ถามฟางอย่างห่วงใย พลางเช็ดน้ำตาให้
 
     " เจ็บค่ะ นี่ถ้าพี่ป๊อปไม่มา ฟางตายวันนี้แน่ๆ "  ฟางกุมมือป๊อปปี้แน่น
 
     " งั้นพี่จะทำแผลให้นะ "  ป๊อปปี้วิ่งไปหยิบกล่องยามาทำแผลให้ฟางทันที
 
      " เบาๆนะคะ ฟางเจ็บ "  ฟางบอกยิ้มๆ ป๊อปปี้พยักหน้า ก่อนจะลงมือทายาให้ฟางอย่างเบามือ
 
      " เพี้ยง!!! หายนะ "  ป๊อปปี้เป่าไปที่แผลฟาง
 
      " พี่ป๊อปคะ พี่ป๊อปไม่ชอบของหวานเหรอคะ "  ฟางเอ่ยถามป๊อปปี้
 
      " อื้ม พี่ไม่ชอบ ทำไมเหรอ "
 
       " วันนี้ฟางทำขนมมาให้พี่ค่ะ แต่ว่า... คุณพิมโยนมันทิ้งแล้ว "  ฟางก้มหน้างุด
 
      " ไม่เป็นไร วันหลังก็ทำมาอีกสิ ทีนี้ พี่จะไม่ให้พิมประภามาที่นี่อีกแล้ว "  ป๊อปปี้บอกฟาง
 
       " พี่ป๊อปต้องทำขนาดนั้นเลยเหรอคะ " 
 
      " ใช่สิ ถ้าเค้ามาทำร้ายน้องสาวพี่อีกหล่ะ "  ป๊อปปี้ขยี้หัวฟางเบาๆ
 
      " ขอบคุณนะคะ ที่เป็นห่วงฟาง พี่ป๊อปทำงานเถอะค่ะ ฟางจะรอ "  ฟางหันไปยิ้มกับป๊อปปี้
 
       " หืม ทำไมต้องรอพี่หล่ะ "  
 
       " ก็ฟางจะกลับบ้านกับพี่ไง มาถึงนี่แล้วโดนอัดซะขนาดนี้ ฟางไม่กลับคนเดียวแน่ "  ฟางยิ้มแหยๆให้ป๊อปปี้ 
 
      " งั้นรอนะ อีกประมาณ 2 ชม. "  ป๊อปปี้ส่งยิ้มน่ารักๆให้ฟาง ก่อนจะเดินไปที่โต๊ะ แล้วก้มหน้าทำงานอย่าง
 
 จริงจัง
 
 
    ... ไม่นานฟางก็หลับไปจนได้ เห้อ วันนี้มันเวรกรรมอะไรของเธอนะ ..
 
 
 
 ...................................................................................................................................
 
 
               เค้ามาอัพให้แล้วนะ อีกตอนนึง เพราะคิดว่า พรุ่งนี้ (อาจจะ)
 อดอัพ เพราะมีงาน ><