ข้ามฟ้ามาเจอรัก Love forever

ณ  ร้านขายหนังสือทั่วไป
" ปึ๊กกก "
__ช__:โก เมน นา ซัย (ขอบโทษครับ)
__ญ__:ไม่เป็นรัยค่ะ(ชั้นเดาเอาน่ะ เเต่เค้าเดินชนชั้นนะก้ต้องขอโทษดิ)
__ช__:โก เมน นา ซัย
__ญ__:(หรือว่าเค้าจะฟังภาษาไทยไม่ออกกันนะ  แร้วนี่เค้าพูดภาษาอารัยล่ะเนี่ย? ระหว่างนั้นชั้นก้มองไปเห็น                 หนังสือภาษาญี่ปุ่นพอดี  เอาวะ เเล้วชั้นก้หยิบหนังสือเล่มนั้นมาชี้ให้เค้าดู)
__ช__:ญี่ปุ่น จิน เดส สึ (ผมเปนคนญี่ปุ่น)
__ญ__:(อารัยวะเปนคนญี่ปุ่นเเร้วก้เปนคนจีนอ๋อเจอเเร้วเดี๋ยวลองถามดู) ฮะ จิ เมะ มะ ชิ เตะ (แปลว่ายินดีที่ได้รุ้จัก)
__ช__:ฮะ จิ เมะ มะ ชิ เตะ
__ญ__:เปนคนญี่ปุ่นนี่เอง 
__ช__:โก เมน นา ซัย
__ญ__:โด อิ ตะ ชิ มะ ชิ เตะ (แปลว่า ไม่เปนรัยค่ะ  ตอนนั้นเค้าขอโทษชั้นจริงๆด้วยอ่า เดาเก่งชิมิล่ะ)
__ช__:วา ตะ คุ ชิ วะ โทโมะ เดส สึ (ผมชื่อโทโมะ)
__ญ__:(นายคนนี้ชื่อ โทโมะ) วา ตะ คุ ชิ วะ แก้ว เดส สึ (อ่านยากชิปเป่ง)
โทโมะ :ฮะ ญิ เมะ มะ ชิ เตะ โด โสะ โยะ โระ ชิ คุ (ยินดีที่ได้รุ้จักครับ^^)
แก้ว:(นายจะยิ้มทำไมเล่า) ยินดีที่ได้รุ้จักค่ะ
โทโมะ : T-T ??
แก้ว:(ชั้นลืมไปนายนั่นเปนคนญี่ปุ่นนี่นา ฟังภาษาไทยไม่ออกอิก) โคะ จิ ระ โคะ โซะ โด โสะ โยะ โระ ชิ คุ (แปลว่ายินดีที่ได้รุ้จักเช่นกัน)
____: นายน้อยครับกลับได้เเเล้วครับ คุณผุ้ชาย กับคุณผุ้หญิงกลับมาเเล้วครับ
(อยู่ๆก้มีผุ้ชายน่าตาดีคนหนึ่งเดินเข้ามาเรียกโทโมะ  แต่เอ๊ะเค้าฟังภาษาไทยไม่ออกไม่ใช่หรอ)
โทโมะ: เดี๋ยวชั้นตามไป (นายโทโมะนั่นตอบ) 
____:ครับ
แก้ว : นายพูดภาษาไทยได้นิ่น่า
โทโมะ :ก้พูดได้นึดนึงน่ะ^^
เเก้ว :แร้วทำไมไม่บอกเล่า (ชั้นบอกพร้อมกับเดินหนี)
โทโมะ : แก้ว 
(ชั้นหยุดเเร้วหันมามองนายนั่น)
โทโมะ : เด วะ มะ ตะ อัย มะ โซะ ^^ (แร้วพบกันใหม่ ^^)
แก้ว : (นายจะยิ้มทำไมเล่า เเร้วชั้นก้หันกลับไป แต่หันเร็วไปหน่อย )
ปึ๊ก โอ๊ยยยยยย
แก้ว : (ไม่ต้องสงสัย หัวชั้นชนกับชั้นหนัวสืออ่า โอ๊ยเจ็บ หัวชั้นจะเเตกมั๊ยเนี่ยยย)
โทโมะ :" 55555 "
แก้ว : (อิตาบ้าหัวเราะชั้นทำไมเนี่ย)