the k-otic love เพลย์บอยสุดซ่าล้าหัวใจยัยหน้าโหด

“เป็นไรไปพี่ น่าตายังกะเห็นผีตายโหงนั้นและ” ไอ้เซลโล่

“เปล่าๆ” ฉันบอกแล้วขับรถออกไปจากหมู่บ้านอย่างรวดเร็ว

เดอะมอล....

“นั้นๆ พี่ นั้นๆ ผมอยากได้ไอ้นั้นนะ” มันชี้ไปที่เกมส์เพลย์

“ซื้อสิ บอกฉันทำไม” ฉันบอกแล้วเดินหนีไปทางอื่น

“ใจร้าย.....พี่ซื้อให้ผมหน่อยสิ” มันยังคงอ้อนฉันอยู่ “นะๆๆๆ นะ นะ นะ น้า *^*”

“เฮ้อ....ไม่ว่าฉันจะปฏิเสธยังไงแกก็ต้องเอาให้ได้ใช่ไหม???”

“ครับผม...น้า ผมสัญญาว่าผมจะทำการบ้านก่อนแล้วมาเล่น” มันทำตาแบ้วๆใส่ฉันต่อ

“เดี๋ยวดูราคาก่อนสิ” ฉันเหลือบมองป้ายราคาช้าๆ .......

‘เกมส์เพลย์รุ่นใหม่ล่าสุด ราคา 34,650 บาท โปรโมชั่น ซื้อสินค้าในร้านอะไรก็ได้สี่รายการ รับส่วนลด 40% ทันที วันนี้ถึง 30 ตุลาคม’

OoO

เกมส์บ้าอะไรวะ แพงชะมัด ซื้อไปแล้วจะผลิตเงินได้หรือไง....

“มันแพงวะโล่” ฉันหันไปบอกน้องชายของฉันที่ตอนนี้กำลังทำท่าจะร้องไห้อยู่ “โอ๊ะๆ ไม่ต้องร้องหรอกน่า พี่จะซื้ออยากอื่ยให้แทนแล้วกันนะ”

“แต่ว่าผมอยากได้ไอ้นี้นิ....” มันทำหน้าละห้อยใส่ฉัน

“ถ้าอยากได้จริงๆ เอาเงินเก็บแกมาสิ”

“ป้าเอาของผมไปหมดแล้วอ่ะ...” เอ๋...... “คืองี้ ที่ผมบอกว่าไม่รู้ว่าป้าเป็นอะไรทำไมไล่ผมออกจากบ้าน ความจริงแล้ว ป้านะ บังคับให้ผมนะขายยา...”

“ยาคูเหรอ” ฉันพูดขัดไอ้เซลโล่

“นี้ถ้าไม่ติดว่าพี่ผมตีพี่ไปนานแล้วนะ -_-“

“ฮ่าๆๆ ต่อๆ”

“ป้าบังคับให้ผมขายยาบ้า เพราะมันได้เงินเยอะ แต่ผมปฏิเสธเพราะผมไม่เลวพอ” หน้าตาไม่ค่อยให้เท่าไรนะน้อง “ป้าไม่พอใจกับการกระทำของผม เลยจัดการจัดเสื้อผ้าแล้วไล่ผมออกมาจากบ้าน ดีนะผมมีเงินติดตัวออกมาจากบ้านห้าพัน ไม่งั้นผมคงต้องเดินจากบ้านไปบ้านเฮียฮิมขาลากแน่ๆ”

“เหรอ....” ฉันทำท่านึก....

“ตกลงจะซื้อให้ป่ะ เกมส์เนี้ย”

“ไม่เว้ยยย มันแพง แค่เกมส์ยังแพงขนาดนี้ แล้วไอ้ของในร้านเนี้ยจะขนาดไหน คิดหน่อยสิ”

“งกจัง....-3-“

“เค้าไม่ได้เรียกว่างก เค้าเรียกคนใช่เงินเป็นตะหาก ของแพงแบบนี้ มันเอามาผลิตนมโคแท้จากเต้าวัวอเมริกาเชื้อสายแอฟริกาให้แกกินได้ป่ะละ” ฉันตอบกลับไปเป็นชุด

“โห้....เป็นชุดเลย ไม่เอาก็ได้ แต่ผมขอซื้อเสื้อตัวนั้นนะ ตัวที่เขียนว่า ‘B.A.P Yessir’ นะ” มันบอกแล้วชี้ไปที่เสื้อตัวใหญ่

“เสื้อกันหนาวนะเหรอ เอาสิ” ฉันบอกแล้วเดินตามมันไป

“พี่สองพันเก้า โปรโมชั่น ซื้อกระเป๋าราคาเก้าร้อยบาทลดทันทียี่สิบเปอร์เซ็นต์ โอเคป่ะ”

“อือ...” ฉันพยักหน้าไปให้มันแล้วเดินไปดูของภายในร้าน

จึ๋งๆๆ

เอ๋...

กรี๊ดดดดดดด!!!!!!!!!!!!

OoO

อีตาโทโมะ....

“อะไรของเธอ ทำหน้าอย่างนั้นทำไม” อีตาหมอนี้ทำหน้ากวนประสาทใส่ฉัน

“พี่ เอาเงินมาสิ ผมจะจ่ายแล้วนะ....” เซลโล่เดินมาหาฉันแต่ก็ต้องหยุดชะงักทันที “ใครเหรอ เจ้านายเหรอ”

“อือ..” ฉันบอก

“สวัสดีครับ ผมเซลโล่ครับน้องพี่แก้ว” มันบอกแล้วสะกิดฉัน “เงินๆนะ มันนี่มันนี่”

“เท่าไร” ฉันกระซิบกลับไป

“สามพัน” เฮ้ยยยย..... ได้ทั้งกระเป๋าทั้งเสื้อ ไงเหลือแค่สามพันวะ

“เห้ยยย ลดตั้งแปดร้อยแนะ! ดีกว่าซื้อไอ้เกมส์เพลย์ปัญญาอ่อนนั้นเยอะเลย”

“เกมส์อะไร” จู่ๆอีตาโทโมะก็พูดขึ้นมา

“อ้อ เกมส์ร้านนั้นนะครับ” เซลโล่ชี้ไปทางร้านเกมส์เพลย์

“อันล่าสุดนะเหรอ ที่บอกว่าสามหมื่นกว่าๆนั้นนะ”

“ครับ” เซลโล่ตอบแล้วหยิบเงินจากฉันไปเตรียมเดินไปจ่ายเงิน

“เอาป่ะ ถ้าฉันซื้อให้” หา!!!

กึก!!

“อะไรนะครับ” เซลโล่ถามวนอีกรอบ

“ถ้าไม่รีบไปคิดเงินเร็วๆ ฉันไม่ซื้อให้หรอกนะ” อีตาโทโมะพูดแล้วลากฉันออกไปนอกร้าน

ฟิ้ว!

“เสร็จแล้วครับ” โฮ้ววว ไวกว่าลมอีกเว้ยน้องฉัน

“ไป ไปเลือกเอา เลือกได้เดี๋ยวฉันจ่ายเงินให้”

“ครับผม” มันบอกแล้ววิ่งไปเลือกทันที”

“เอ่อ...มันจะดีเหรอค่ะที่ซื้อให้น้องของฉันอย่างนี้” ฉันถามออกไป สีหน้าของอีตาโทโมะเรียบเฉย ไม่แสดงอาการแต่อย่างใดเลย

“เด็กอยากได้ไปห้ามทำไม” อีตานี้ยิ้มแล้วเดินไปหาเซลโล่ “ได้เลยเหรอ.....เท่าไรครับ”

อีตาโทโมะหันไปถามเจ้าของร้าน

“สำหรับคุณโทโมะผมลดให้ครึ่งราคาเลยครับ” โว้วววว...

“ไม่ดีมั้งครับ เอาเต็มไปเลยดีกว่า”

“งั้นก็ได้ครับ เอ่อ...น้องคุณโทโมะเหรอครับ” อีตาโทโมะพยักหน้า “เดี๋ยวผมลงเกมส์เพิ่มให้นะครับ”

“ครับๆ” อีตาโทโมะบอกแล้วยิ้มออก

“เย้!!! เจ้านายพี่ใจดีกว่าพี่อีก แบร่!!” เซลโล่หันมาแลบลิ้นใส่ฉันแล้วหันไปขอบคุณอีตาโทโมะ “ขอบคุณนะครับ”

“ไม่เป็นไร” อีตาโทโมะบอกแล้วลูบหัวเซลโล่เบาๆ

ทางเข้าหมู่บ้านไทยานนท์.....

อีตาโทโมะค่อยๆเลี้ยวรถเข้าซอยหมู่บ้านอย่างช้าๆ แสงไฟส่องไปกระทบเงาต้นไม้ใหญ่.....

OoO เอาอีกแล้ว เจออีกแล้ว ผู้ชายคนนั้น

เขากำลังมองมาที่ฉัน ฉันคนเดียวเท่านั้น....

สายตาของเรียบนิ่งซะจนฉันเดาไม่ออกว่าเขาคิดอะไร

รถค่อยๆเคลื่อนตัวผ่านต้นไม้ไป

ชายคนนั้นจ้องฉันไม่ว่างตา เหมือนจะกินฉันให้ได้อยู่รอมร่อ......

ฉันรีบหันหน้าออกจากตรงนั้น สะบัดหัวไปมาแล้วหันกลับไปมอง

OoO เอาอีกแล้ว เขาหายไปกับสายลมอีกแล้ว......

เขาคงไม่ใช่ผีหรอกนะ...... T^T

หลังจากที่หายไปนาน (โครต) 5555 เค้ากลับมาแล้วตัวเอง โอ้ย ไม่มีเวลาง่ะ TT ตัวเองอย่าพึ่งโกรธ เกลียด ไม่ติดตามเค้าเลยน่า อ่านจบแล้วก็เม้นให้เค้าด้วย เค้าสัญญาว่าจะสานต่อให้่มันจบเซ็ตคุณชาย (ไม่ใช่แล้ว) ให้จบแน่นอน มุมุมิมิ