Hurt you more than me...เธอต้องเจ็บกว่าฉัน
9.6
เขียนโดย Benz_zykz
วันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.16 น.
11 chapter
55 วิจารณ์
30.55K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 28 มีนาคม พ.ศ. 2556 19.06 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) เลิกกันเถอะนะ !!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ'ฟาง !! อย่าทิ้งป๊อปไปนะ ป๊อปรักฟาง รักมากที่สุด ' ป๊อปพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือพร้อมกับน้ำในตาที่ไหลอาบแก้ม
และมือที่โอบเอวฟางเพื่อรั้งไม่ให้ฟางเดินจากไปจากเขา
'ปล่อยฉันนะ ฉันไม่ได้รักนายแล้ว ฉันเจอคนใหม่ ที่ดีกว่านาย เท่ห์กว่านาย รวยกว่านาย นายมันก็ก็แค่ไอ้กระจอก
เป็นได้แค่ ไอ้หมาหัวเน่า !! ' ฟางพูดพร้อมแกะมือป๊อปปี้ออก
'ไม่ !! ป๊อปไม่ให้ฟางไป ฟางต้องอยู่กับป๊อป ฟางรักป๊อป ฟางรักป๊อปคนเดียว !! ' ป๊อปปี้พยายามหลอกตัวเองกับ
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น ให้มันเป็นเพียงแค่ความฝัน
ฟางจึงหันหน้ามาหาป๊อปแล้วใช้มือตบไปที่หน้าพร้อมพูดว่า ' หายโง่ซะทีเถอะป๊อป ฉันไม่ได้รักนาย !! ได้ยินมั้ย '
ฟางพูดจบแล้วก็กำลังจะก้าวเท้าไปที่ประตูเพื่อไปจากป๊อป แต่ป๊อปปี้ดึงขาฟางไว้แล้วพูดว่า ' ฟางอย่าไปนะ ป๊อปขาด
ฟางไม่ได้ ' เมื่อฟางได้ยินดังนั้นจึงกระชากขาจนป๊อปหัวฟาดพื้นหัวแตก แล้วพูดว่า ' เรื่องของเรามันจบแล้ว'
พร้อมกับเดินออกไปจากห้อง โดยทิ้งให้ป๊อปเสียใจและร้องไห้อยู่คนเดียว น้ำตาที่ไหลมาอย่างไม่ขาดสายบอกถึง
ความเจ็บปวดที่ป๊อปได้รับเขาจึงพูดกับตัวเองว่า ' ฉันรักเธอมากกว่าชีวิตของฉัน ฉันเห็นเธอเป็นคนสุดท้ายที่ฉันจะ
รักและใช้ชีวิตอยู่ด้วยไปตลอดชีวิต แต่วันนี้เธอกลับเป็นคนที่เดินจากฉันไป ทิ้งฉันไป ทำให้ฉันเจ็บปวดจนแทบจะ
ขาดใจ ฉันเจ็บเพราะรักเธอ 'ฟาง' เธอเป็นคนบังคับให้ฉันต้องทำแบบนี้ เธอเป็นคนเริ่มก่อน เพราะฉะนั้น เธอต้อง
เจ็บกว่าฉันเป็นร้อยเท่าพันเท่า ฉันจะเอาคืนเธอให้สาสม ' ป๊อปปี้บรรยายความเจ็บปวดที่แสนจะอัดอั้นตันใจออก
มาจนหมด โดยที่ไม่รู้ว่าแก้วแอบฟังอยู่หน้าประตู แก้วจึงนึกในใจและพูดว่า 'ป๊อปคิดจะทำอะไรของเขาน่ะ' แก้วจึง
ตัดสินใจผลักประตูเข้าไปแล้วก็พบว่าป๊อปปี้กำลังนั่งร้องไห้พร้อมกับแผลที่หัว แก้วจึงไปหยิบกล้องยาและบอกกับ
ป๊อปว่า 'มา เดี๋ยวฉันทำแผลให้' เมื่อพูดจบป๊อปจึงกอดแก้วแล้วพูดต่อว่า 'ฉันขอกอดเธอสักพักได้ไหม' แก้วเห็น
ว่าป๊อปเสียใจมากจึงบอกออกไปว่า 'ได้สิ ถ้ามันทำให้นายสบายใจ'แก้วจึงกอดป๊อปเพื่อเป็นการให้กำลัง ระหว่าง
ที่กอดแก้วอยู่นั้น ป๊อปตัดสินใจเล่าเรื่องทุกอย่างให้แก้วฟัง เมื่อแก้วได้รู้เกี่ยวกับเรื่องราวทั้งหมด แก้วจึงบอกว่า
'ถึงนายไม่มีฟางแล้วแต่นายยังมีฉันที่เป็นห่วงและ...รักนายแบบเพื่อนคนนึงนะ' ป๊อปปี้กล่าวอีกว่า 'ขอบใจมากนะ
แก้วเธอเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดสำหรับฉัน ต่อไปนี้ฉันจะไม่ร้องไห้อีกต่อไปแล้ว วันนี้ฉันจะร้องไห้เป็นครั้ง...สุดท้าย'
แก้วได้ยินดังนั้นจึงถามป๊อปออกไปว่า ' นายคิดจะทำอะไรอ่ะป๊อปี้' ป๊อปปี้นิ่งอยู่่นานแล้วพูดว่า 'ฉันจะทำให้คนที่
ทำให้เจ็บมีความสุขงัย หึๆ ' เมื่อแก้วได้ยินดังนั้นจึงสบายใจแล้วเอามือตบไหล่ป๊อปพร้อมพูดว่า 'ดีแล้วป๊อป' ^^
โดยที่ไม่รู้ว่าความจริงแล้วป๊อปคิดจะแก้แค้นฟางให้เจ็บกว่าเขานั้นเอง
-----------------------------------------------------------------------------------------------
ฟิคชั่นเรื่องแรกของไรเตอร์เองนะคะ ไม่รู้ว่าจะถูกใจนักอ่านหรือเปล่า 5555 ขอเม้น เป็นกำลังให้ไรเตอร์ด้วยนะคะ ^^
และมือที่โอบเอวฟางเพื่อรั้งไม่ให้ฟางเดินจากไปจากเขา
'ปล่อยฉันนะ ฉันไม่ได้รักนายแล้ว ฉันเจอคนใหม่ ที่ดีกว่านาย เท่ห์กว่านาย รวยกว่านาย นายมันก็ก็แค่ไอ้กระจอก
เป็นได้แค่ ไอ้หมาหัวเน่า !! ' ฟางพูดพร้อมแกะมือป๊อปปี้ออก
'ไม่ !! ป๊อปไม่ให้ฟางไป ฟางต้องอยู่กับป๊อป ฟางรักป๊อป ฟางรักป๊อปคนเดียว !! ' ป๊อปปี้พยายามหลอกตัวเองกับ
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น ให้มันเป็นเพียงแค่ความฝัน
ฟางจึงหันหน้ามาหาป๊อปแล้วใช้มือตบไปที่หน้าพร้อมพูดว่า ' หายโง่ซะทีเถอะป๊อป ฉันไม่ได้รักนาย !! ได้ยินมั้ย '
ฟางพูดจบแล้วก็กำลังจะก้าวเท้าไปที่ประตูเพื่อไปจากป๊อป แต่ป๊อปปี้ดึงขาฟางไว้แล้วพูดว่า ' ฟางอย่าไปนะ ป๊อปขาด
ฟางไม่ได้ ' เมื่อฟางได้ยินดังนั้นจึงกระชากขาจนป๊อปหัวฟาดพื้นหัวแตก แล้วพูดว่า ' เรื่องของเรามันจบแล้ว'
พร้อมกับเดินออกไปจากห้อง โดยทิ้งให้ป๊อปเสียใจและร้องไห้อยู่คนเดียว น้ำตาที่ไหลมาอย่างไม่ขาดสายบอกถึง
ความเจ็บปวดที่ป๊อปได้รับเขาจึงพูดกับตัวเองว่า ' ฉันรักเธอมากกว่าชีวิตของฉัน ฉันเห็นเธอเป็นคนสุดท้ายที่ฉันจะ
รักและใช้ชีวิตอยู่ด้วยไปตลอดชีวิต แต่วันนี้เธอกลับเป็นคนที่เดินจากฉันไป ทิ้งฉันไป ทำให้ฉันเจ็บปวดจนแทบจะ
ขาดใจ ฉันเจ็บเพราะรักเธอ 'ฟาง' เธอเป็นคนบังคับให้ฉันต้องทำแบบนี้ เธอเป็นคนเริ่มก่อน เพราะฉะนั้น เธอต้อง
เจ็บกว่าฉันเป็นร้อยเท่าพันเท่า ฉันจะเอาคืนเธอให้สาสม ' ป๊อปปี้บรรยายความเจ็บปวดที่แสนจะอัดอั้นตันใจออก
มาจนหมด โดยที่ไม่รู้ว่าแก้วแอบฟังอยู่หน้าประตู แก้วจึงนึกในใจและพูดว่า 'ป๊อปคิดจะทำอะไรของเขาน่ะ' แก้วจึง
ตัดสินใจผลักประตูเข้าไปแล้วก็พบว่าป๊อปปี้กำลังนั่งร้องไห้พร้อมกับแผลที่หัว แก้วจึงไปหยิบกล้องยาและบอกกับ
ป๊อปว่า 'มา เดี๋ยวฉันทำแผลให้' เมื่อพูดจบป๊อปจึงกอดแก้วแล้วพูดต่อว่า 'ฉันขอกอดเธอสักพักได้ไหม' แก้วเห็น
ว่าป๊อปเสียใจมากจึงบอกออกไปว่า 'ได้สิ ถ้ามันทำให้นายสบายใจ'แก้วจึงกอดป๊อปเพื่อเป็นการให้กำลัง ระหว่าง
ที่กอดแก้วอยู่นั้น ป๊อปตัดสินใจเล่าเรื่องทุกอย่างให้แก้วฟัง เมื่อแก้วได้รู้เกี่ยวกับเรื่องราวทั้งหมด แก้วจึงบอกว่า
'ถึงนายไม่มีฟางแล้วแต่นายยังมีฉันที่เป็นห่วงและ...รักนายแบบเพื่อนคนนึงนะ' ป๊อปปี้กล่าวอีกว่า 'ขอบใจมากนะ
แก้วเธอเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดสำหรับฉัน ต่อไปนี้ฉันจะไม่ร้องไห้อีกต่อไปแล้ว วันนี้ฉันจะร้องไห้เป็นครั้ง...สุดท้าย'
แก้วได้ยินดังนั้นจึงถามป๊อปออกไปว่า ' นายคิดจะทำอะไรอ่ะป๊อปี้' ป๊อปปี้นิ่งอยู่่นานแล้วพูดว่า 'ฉันจะทำให้คนที่
ทำให้เจ็บมีความสุขงัย หึๆ ' เมื่อแก้วได้ยินดังนั้นจึงสบายใจแล้วเอามือตบไหล่ป๊อปพร้อมพูดว่า 'ดีแล้วป๊อป' ^^
โดยที่ไม่รู้ว่าความจริงแล้วป๊อปคิดจะแก้แค้นฟางให้เจ็บกว่าเขานั้นเอง
-----------------------------------------------------------------------------------------------
ฟิคชั่นเรื่องแรกของไรเตอร์เองนะคะ ไม่รู้ว่าจะถูกใจนักอ่านหรือเปล่า 5555 ขอเม้น เป็นกำลังให้ไรเตอร์ด้วยนะคะ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ