รักนะครับ ตัวเล็กของเฮีย (โน่ริท)

 
“ไม่เอานะ เฮีย ไม่อาววววววววว T^T”
“นิดนึงนะ ตัวเล็ก นะ *-*”
“ไม่นะ ตัวเล็กยังไม่พร้อมเลย อ๊ะ...”
“เฮียขอร้องละ เห็นแก่เฮียเถอะนะ”
“ไม่เอา ตัวเล็ก ไม่อาวววววววว...อื่อ..”
 
ผลัวะ...ประตูถูกเปิดออกด้วยฝีมือของกันและไอซ์ที่มาถึงห้องซ้อมและได้ยินเสียงแปลกๆของคนสองคน
“ทำอะไรกัน พี่โน่”กันตะโกนถามเพราะคิดว่าโตโน่ทำอะไรริทไปแล้ว
“ทำอะไรวะ มึงดูก่อนได้ไหม”กันมองภาพที่เห็นและเข้าใจทันทีเพราะดูเหมือนโตโน่กำลังจะป้อนอะไรบางอย่างให้ริทอยู่
พอเห็นว่าโตโน่หันไปหาเรื่องกันริทก็วิ่งออกมาไปหาไอซ์ให้ช่วยเหลือ
“ไอซ์ ดูสิ เฮียจะบังคับริทให้กินยา Y_Y”ริทไม่คนที่ไม่ชอบกินยามากๆด้วยเหตุผลที่เจ้าตัวเป็นคนบอกเองว่า ’มันขมไม่อร่อย’ -*-
 
“แล้วใครบอกให้ไม่สบายละ ห๊ะ!”โตโน่โมโหเลยขึ้นเสียงใส่คนที่ตนแอบรัก
 
“เอ้า...ก็ตัวเล็กทำงานเยอะนิ ช่วงนี้อะ เลยไม่มีเวลาดูแลตัวเอง T^T”นี่ก็ทำหน้าตาร้องไห้ตลอดเวลา แต่เกาะแขนไอซ์ไว้เพื่อไม่ให้โดนดึงไปกินยา
“เพราะว่าตัวเล็กไม่มีเวลาดูแลตัวเองนี่ไง เฮียเลยต้องดูแล...”เหมือนจะไม่มีอะไรเกินเลยมากกว่าพี่ชายกับน้องชายแต่น้ำเสียงที่ได้ยินกลับทำให้คิดมากเกินกว่าพี่ชาย
“อ้ากกกกกกกกก....”ริทโดนโตโน่ดึงกลับมาด้วยความแรงและเร็ว
“กินซะ..”ยัดยาเข้าปากและให้น้ำตามเป็นอันเสร็จ
“แหวะ...”จะอ้วกแต่โดนโตโน่ปิดปากไว้ให้กลืนยาลงไป...
“น้ำๆๆๆ ของน้ำหน่อย...”ไอซ์รีบส่งน้ำให้ทันทีเพาะคนตัวเล็กดูทุรนทุรายประหนึ่งโดนยาพิษก็ไม่ปาน 55+
 
“เว่อร์ไปปะ? ไอ้ริท”กันแซวท่าทีของริท
 
“แหวะ...โครตขมเลย T^T”ริทตอบคนละคำถามกับที่กันถามมา
“ขม แต่ต้องกิน ใครบอกให้ไม่สบายละ”โตโน่สวนกลับไป
 
“เชอะ!”หันหน้าหนีโตโน่ งอนที่โดนโตโน่เอายายัดใส่ปาก ทำให้โตโน่หมันไส้ขยี้ผมริทให้ยุ่งเหยิง
“อย่ามาสวีทกันแถวนี้สิ พี่โน่”กันแซวด้วยความขบขันเพราะริทจัดทรงผมและแลบลิ้นใส่โตโน่
 
“สวีทบ้าอะไรละ -///-“ริทสวนกลับทันควัน
 
“แล้วจะเขินทำไมละ ริท^^”ไอซ์แซวอีกคน
“ไม่คุยด้วยแล้ว ไปซ้อมดีกว่า -//-“แล้วริทก็แยกไปซ้อมเต้นทันที ขืนอยู่ต่อได้เขินละลายไปกับพื้นแน่
 
                การซ้อมเต้นเป็นไปอย่างเหน็ดเนื่อยแต่สนุกเพราะมีหมอเก่งกันกับเซนที่ตามมาซ้อมด้วย งานที่จะมีขึ้นเป็นการรวมตัวของ The star 6 เป็นคอนเสิร์ตเล็กๆ เกตกับเกรซยังไม่มาเพราะติดธุระด่วน และการซ้อมวันนี้หมอเก่ง เซน กัน และไอซ์ สนุกกับการดูริทและโตโน่หยอกเย้าแซวกัน
“ริท อยู่ไหม ?”มีเสียงตะโกนเรียกที่ประตูทางเข้า หลังจากที่ทั้ง6คน พักกินข้าว
 
“อยู่คร้าบ ^^”ริทตะโกนกลับ ทำให้คนที่ตะโกนเรียกวิ่งมาหาทันที
หมับ...คนที่เข้ามาใหม่กอดริทแน่นมาก
“พี่รุจ มาได้ไงอะ? แล้วไหนบอกว่าจะอยู่อเมริกาอีกนานไง แล้วไหนบอกว่ายังไม่มีกำหนดกลับมาไง แล้วไหน...”
“ริทๆ พอก่อนพี่ตอบไม่ทัน”รุจรีบห้ามเพราะถ้าไม่ห้ามคงจะมีคำถามอีกยาว
“แหะๆ ก็ตกใจอะ คิดถึงมากด้วย”ริทกอดรุจด้วยความคิดถึง
“ว่างไหมละ ไปเที่ยวกัน”รุจรู้สึกได้ถึงสายตาของใครคนหนึ่งที่มองมาที่ตนเองกับริทด้วยความหึงหวง พอหันหน้าไปมองก็รู้ทันทีว่าใครมองอยู่
 
“ก็ว่างนะ ริทขอตัวนะทุกคน ^6^”หันหน้าไปบอกเพื่อนและพี่ๆ
“เฮีย..ตัวเล็กกลับช้าหน่อยนะ ^-^หันไปบอกโตโน่ที่พยักหน้าให้ ทำให้ริทโบกมือลาทุกคนและหันไปหยิบของแล้วเดินออกไปกับรุจทิ้งปริศนาให้คนในห้องอยากรู้ว่าพี่รุจที่ริทออกไปด้วยนั้นคือใคร โดยเฉพาะพี่ชายที่พักอยุ่คอนโดเดียวกันกับริท