Misguided Story โปรดฟังฉันก่อน!!

 
                 หลังจากที่นมทำผมให้ฉันเสร็จฉันก็ให้นมลงไปก่อน ฉันจึงรีบแต่งตัวแล้วตามนมไปทันที ระยะห่างประมาณ 20 นาที
สุมล // ช้ามากให้ไปตามตั้งนานแล้วนะ
มิกะ // ใจเย็นนะแกเด็กผู้หญิงนะ
สุมล // แต่ปกติไม่น่าจะนานขนาดนี้ ส้ม!!
ส้ม // ค่ะคุณผู้หญิง
สุมล // ไปตะ!!
แก้ว // อะไรกันค่ะคุณแม่!! (หลังจากที่ฉันเดินพ้นบันไดบ้านลงมาผู้หญิงวัยกลางคนก็ลุกขึ้นแล้วพูดว่า)
มิกะ // ผู้หญิงนิรนามในข่าวหน้าหนังสือพิมพ์นิ!!
สุมล // ห๊า? อะไรกันแก นี่ลูกสาวฉัน
มิกะ // จริงๆนะแก
แก้ว // เดี๋ยวนะค่ะข่าวอะไรเหรอ??
มิกะ // ก็นี่ไง!! (พร้อมกับหยิบหนังสือหยิบให้ฉันกับแม่ดู)
แก้ว // เห้ย! นี่มันฉันนี้
สุมล // ยัยแก้ว!! เมื่อคืนแกไปไหนมาห๊ะ??~
โทโมะ // แก้ว แก้วเหรอ (ผู้ชายที่นั่งก้มหน้าอยู่เงยหน้าขึ้นมองทันทีที่ได้ยินชื่อฉัน)
แก้ว // ฉันแก้วจะทำไม?? (เมื่อฉันมองหน้าอีตานั้นชัดๆ) เห้ย! นายไอ้ผีจีน!
สุมล // เดี๋ยวนะผู้ชายนี้มัน ใช่ลูกชายแกรึป่าว
มิกะ // ก็เรื่องนี้แหล่ะฉันถึงพาไอ้ตัวดีมาหาแกไงมล
แก้ว // เรื่องอะไรกันค่ะ!! แล้วลูกชายไอ้ผีจีนเป็นลูกของเพื่อนแม่เหรอ??~
สุมล // ไปเรียกพี่เขางั้นได้ไงเล่า!! (แม่พูดพร้อมหันมาหยิกแขนฉัน)
แก้ว // โอ้ยแม่มันเจ็บนะ!! แล้วที่ว่าพามามาทำไมเหรอ
สุมล // ยัยแก้วอีกแล้วนะ (แม่หยิกฉันอีกแล้ว นมมาพอดีเลย)
แก้ว // นมจ๋า
นม // ค่ะคุณหนูมีอะไรเหรอค่ะ
แก้ว // นมดูแม่สิหยิกแก้วอีกแล้วอ๊ะ
นม // โถ่คุณหนูดูสิเขียวหมดเลย
สุมล // นี่นมตามใจแก้วมากเกินไปดูสินิสัยเสียหมดแล้วนะเห็นไหม
มิกะ // แกชั่งเถอะน่าแล้วจะเอายังไงกับข่าวละ
สุมล // จะกลัวอะไรละยังไงเด็กสองคนนี้ก็ต้องหมั้นกันอยู่แล้ว
แก้ว // ห๊ะ!! อะไรนะ หมั้น!! O_O (ฉันแหกปากตะโกนเสียงดังลั่นเมื่อแม่พูดคำว่าหมั้น)
โทโมะ // ลูกสาวเพื่อนแม่คือแก้วเหรอครับ!!
มิกะ // รู้จักกันเหรอ??~
แก้ว // ใครรู้จักไม่รู้ ไม่เคยรู้จักเลยสักนิด!!
สุมล // ไม่รู้จักก็ไม่เป็นไรเดี๋ยวอีกหน่อยก็รู้จักเองและ
แก้ว // ไม่เห็นอยากรู้จักเลยค่ะ นมไปในครัวกันดีกว่าแก้วหิวแล้ว
สุมล // ยัยแก้ว!!
มิกะ // นี่มลแกไม่บอกลูกสาวแกไว้ก่อนบ้างเหรอเรื่องหมั้นนะ!!
สุมล // ฉันก็จะบอกอะนะ แต่แกมาก่อน!!
มิกะ // แต่คนผู้ชายคนเมื่อกี้
สุมล // ก็โซ่ได้ยินที่ฉันคุยกับคุณรังษีนะสิ เลยไม่พอใจ
มิกะ // สงสัยน้องรักพี่สินะนั้น
สุมล // ยังกับคนคนเดียวกันอ๊ะ!!
มิกะ // แล้วทำยังไงละที่เนี่ย
โทโมะ // คุณน้าครับเรื่องน้องแก้วผมจัดการเองครับ
มิกะ // ตาโมะสรุปอยากหมั้นขึ้นมาว่างั้น ทีนั้นละไม่อยาก
โทโมะ // งั้นๆและ เดี๋ยวผมมา
สุมล // ฝากด้วยน๊าจ๊ะ!!
            Tomo talk
            จากนั้นผมก็เดินตามแก้วเขาไปนั้นครัวทันที เห็นยัยนั้นกำลังทำอาหารอยู่กับยายแก่ๆคนนึงที่ยายนั้นเรียกว่านม
แก้ว // นาย!!
โทโมะ // ฉันเองตกใจอะไร??
แก้ว // ปะป่าว แล้วเข้ามาได้ไง??~
โทโมะ // นั้นไง!! (ผมชี้ไปที่ทางประตู)
แก้ว // กวนประสาท!!
โทโมะ // ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ!!
แก้ว // แต่ฉันไม่มีอะไรต้องคุยกับนาย
โทโมะ // แน่ใจนะว่าไม่คุยกับฉัน
แก้ว // นะ แน่ สิ ทะ ทำ ไม หล่ะ?? (ยัยนั้นทำท่าทางเปลี่ยนไปเหมือนกำลังรู้ว่าผมจะทำไร)
โทโมะ // เอ่อตอนนั้นเธอแกล้งใครนะ!!
แก้ว // เห้ย!! นาย (ยัยนั้นวิ่งเข้ามาปิดปากผมทันที)
นม // คุณหนูแกล้งใครเหรอค่ะ
โทโมะ // คือ แกะ!
แก้ว // ไม่มีอะไรหรอกค่ะนมอย่าไปสนใจเลย ^^” นายมีอะไรก็ว่ามา
โทโมะ // ไปคุยกับฉันข้างนอกเดี๋ยวนี้
แก้ว // แต่!
โทโมะ // หรือจะให้พูด
แก้ว // ก็ได้!! นมเดี๋ยวแก้วมานะค่ะขอคุยธุระกับเพื่อนก่อน
นม // ค่ะคุณหนู!!
            Kaew talk
            ฉันเดินตามไอ้ผีจีนมาที่สวนหน้าบ้าน แถมไอ้บ้าเนี่ยยังจำเรื่องที่ฉันแกล้งยัยเฟย์จนเป็นลมได้ด้วยถ้าเกิดยัยเฟย์รู้นะฉันต้องถูกโกรธแน่ๆเลย T^T
แก้ว // นายมีไรก็ว่ามาให้ฉันเดิมตามไปถึงไหนเนี่ย!!
โทโมะ // ฉันรู้นะว่าเธอเคยคบกับคนที่ชื่อฟางนะ และเธอก็รักเขาอยู่ใช่ไหม??
แก้ว // ฟ ฟางไหนฉันไม่รู้จัก
โทโมะ // ยัยทอมเธอเป็นเพื่อนสนิทฉันมาก็หลายปีนะทำไมฉันจะไม่รู้ว่าเธอคิดไรอยู่ละ (เหอะ!~คิดว่าตัวเองรู้ซะทุกเรื่องเลยรึไง ไหนบอกรู้ทุกเรื่องไง)
แก้ว // ก็ฉันบอกไม่รู้จักไง!!
โทโมะ // งั้นเธอหมั้นกับฉันสิ
แก้ว // แล้วทำไมฉันต้องหมั้นกับนายด้วยเล่า!!
โทโมะ // ก็เธอบอกไม่รู้จักคนชื่อฟางไม่ใช่เหรอก็หมั้นสิ
แก้ว // มันเกี่ยวไหม??
โทโมะ // เธอรักฟางใช่ไหม
แก้ว // ไม่ได้รัก บอกไม่รู้จัก
โทโมะ // งั้นก็หมั้นสิไหนๆเธอก็ไม่รู้จักเขานิ! ฉันให้เวลาเธอคิดนะ ไปและ
แก้ว // ยังไงก็ไม่มีทาง ฝันไปเถอะ!!
            Kaew talk
            เหอะ คนบ้าอะไรยังไงฉันก็ไม่มีทางหมันเด็ดขาดไปทำอะไรทานต่อดีกว่า เอ๊ะ! นั้นมันโซ่นิแล้วเด็กผู้หญิงคนนั้นอาจเป็นเพื่อนก็ได้ชั่งเถอะ!! ไปดีกว่า
            Tomo talk
            เมื่อผมพูดกับยัยนั้นจบก็เดินเข้าบ้านมาทันที คุณแม่ร่วมถึงคุณน้ารุมถามกันว่าเป็นยังไงมั้ง
สุมล // ตาโมะยัยแก้วยอมหมั้นรึป่าวลูก
มิกะ // หนูแก้วว่าไงมั้งละไหนเล่าสิ
โทโมะ // ตอนนี้ผมยังตอบอะไรไม่ได้นะครับ ไว้แน่ใจเมื่อไหร่จะตอบทั้งสองเลย
มิกะ // ทำไมละ??
โทโมะ // ผมให้เวลาแก้วตัดสินใจว่าจะหมั้นรึป่าว
สุมล // แต่น้ากับแม่หนูอยากให้หมั้นกันนิ
โทโมะ // ผมเข้าใจครับ แต่ก็ตั้งให้เวลาแก้วหน่อยนะครับ
มิกะ // นะแกให้เวลาหนูแก้วเถอะ
สุมล // อื้ม ก็ได้ ^^
มิกะ // ถ้าไงฉันกลับก่อนนะ ^^
สุมล // เดี๋ยวฉันไปส่งนะ
มิกะ // เอ๊ะ! ยัยฟ้าไปไหนเนี่ย หายไปเลยนะ
โทโมะ // คงอยู่หน้าบ้านละมั้งครับ ^^ (จากนั้นผมคุณแม่ และน้ามลก็เดินออกจากบ้านมาที่รถเห็นฟ้ากับลูกของน้ามลหนาคุยกันอยู่ท่าทางสนิทสนมเชียว) ยัยฟ้า!!
ฟ้า // ค่ะพี่โมะ
โทโมะ // กลับบ้าน!!
ฟ้า // ค่ะค่ะ ไปก่อนนะโซ่ ^^
โซ่ // อื้ม ^^ บาย
ณ บ้านไทยานนท์
 มิกะ // ตาโมะ
โทโมะ // ครับแม่
มิกะ // อย่าไปซนที่ไหนละ
โทโมะ // ผมไม่ใช่เด็กนะแม่อ่ะ
ยังจำฝันเหล่านั้นได้ไหม เรื่องที่เธอชอบเล่าให้ฟัง..Koen*
(ไอ้โมะรับช้ามากเลยนะ ทำไรอยู่อ่ะ)
โทโมะ // อยู่กับแม่อ่ะเอ็งมีไรเหรอ
(เที่ยวห้างกันม๊ะ ไปเป็นเพื่อนข้าหน่อยดินะนะมีผู้ชายไป 2 คนเองนะเอ็ง)
โทโมะ // เอ่อๆ เดี๋ยวไป แค่นี้นะ
(อื้มเร็วๆนะ ^^)
มิกะ // ไปไหน!!
โทโมะ // ไปหาเพื่อนครับแม่
มิกะ // ฟ้า!
ฟ้า // ค่ะแม่มีอะไรเหรอ
มิกะ // ไปกับพี่แกเฝ้าไว้ให้ดีๆด้วยอย่าให้ไปซนนะ
ฟ้า // ห๊ะ!! แต่ฟะ
มิกะ // ไม่มีแต่ไปกับพี่แก
ฟ้า // ก็ได้คร่า พี่โมะรีบไปรีบกลับนะฟ้าต้องอ่านหนังสือ
โทโมะ // อื้ม ป๊ะ!!
ณ บ้านศิริมงคลสกุล
แค่ต้นไม้ แค่รถไฟ แค่ถนน แค่พูกัน ก็แค่นั้นแต่มันเห็นเธออยู่ตรงนั้น...Jeff:)
โซ่ // ฮัลโหลเจฟว่าไง
(โซ่มาเดินเที่ยวห้างกันม๊ะ อยากคุยเรื่องเพลงด้วยนะ)
โซ่ // ต้องถามพี่แก้วก่อนอ๊ะ
แก้ว // มีอะไรเหรอโซ่
โซ่ // เจฟโทรมาชวนไปเดินเล่นที่ห้างครับ
แก้ว // ไปสิบอกเจฟเดี๋ยวเจอกันที่ห้างเลย
โซ่ // ครับ! เจฟเดี๋ยวเจอกันนะ
(เอ่อ! ได้ที่เดิมนะแล้วเจอกัน) ตู๊ดด!
            ณ ห้างXXX
เนย // นี่ค่ะ ^^ ชิมฟรีค่ะ
ชายกลางคน // ชิมหนูได้ไหมจ๊ะ ^^
เนย // คงไม่ได้หรอกค่ะ
ชายกลางคน // นะนิดนึงนะ
เนย // บอกไม่ได้ก็ไม่ได้ไง นี้แหน่ะ!! (สาดน้ำใส่หน้าชายกลางคน)
ชายกลางคน // นังเด็กบ้า!! ทำงานอย่างนี้ยังมาเรื่องมากอีกนะ เพี๊ยะ!
เนย // ฮึก!
เจฟ // เธอไม่เป็นไร คุณถึงเขาจะทำงานแบบนี้ก็ไม่มีสิทธิมาดูถูกคนนะ!!
ชายกลางคน // ไอ้เด็กบ้าแกเป็นใครห๊ะ!! อย่างนี้ต้องโดนแล้วมั้งยุ่งไม่เข้าเรื่อง
แจม // ช่วยด้วยคร่า ช่วยด้วยมีคนทำร้ายเด็ก รปภ. ทางนั้นค่ะ
ชายกลางคน // เห้ย! ฝากไว้ก่อนเถอะไอ้เด็กบ้า
เจฟ // อย่าลืมมาเอาคืนละ หึ้ย!
แจม // เนยแกไม่เป็นไรนะ
เนย // เนยไม่เป็นไร คุณ
เจฟ // เจฟครับ
เนย // ขอบคุณนะค่ะที่ช่วยฉัน^^
เจฟ // แค่นี้เองสบายมาก ^^ งั้นผมไปก่อนนะ บาย ^^
เนย // บาย ^^
แจม // เนยงั้นฉันไปทำงานก่อนนะ
เนย // อื้ม
แจม // ระหว่างตัวด้วยละดีนะฉันเดินผ่านมาและอิตานั้นก็มาช่วยไว้อ๊ะ งั้นฉันไปทำงานต่อและ 1 ทุ่มเจอกัน เอ่อแล้ว...
เนย // อื้ม รอกอล์ฟกับไมค์ด้วยรู้แล้วน๊า เพื่อนกันนิเนอะ ^_^ โชคดีแจม
            Jam talk
            สวัสดีค่ะ ฉันชื่อแจมนะเป็นพี่สาวฝาแฝดของเนย วันนี้ฉันมาทำงานพิเศษยืนต้อนรับลูกค้าอยู่หน้าร้านอาหารญี่ปุ่นคนเยอะดีจัง ^^ เมื่อกี้มีลูกค้ากลุ่มใหญ่ผ่านฉันเข้าไปในร้านแล้วผู้ชายใส่แว่นตัวขาวๆ ลูกครึ่งเหรอฉันว่าหน้าคุ้นๆเหมือนเคยเจอที่ไหนนะนึกไม่ออกอ๊ะชั่งเถอะ ขณะนั้นฉันก็ยืนอยู่เหมือนผ้ากันเปื้อนจะหลุดยังไงไม่รู้จึงรีบแต่งใหม่สายตาของฉันรู้สึกไม่ผิดหรอกว่ามีผู้ชายขาวๆหน้าตาฝรั่งๆหน่อยกำลังมองฉันอยู่ มองแบบโรคจิตด้วยอ๊ะทนไม่ไหวแล้วนะ หึ
แจม // ไอ้โรคจิต!!
... // ... ?_?
แจม // ยัง ยังมาทำหน้างงอีกไอ้บ้า!!
พนักงานร้าน // แจมเป็นไร
แจม // ก็ไอ้บ้ามันมองก้นหนูอ่ะ
... // เห้ย! เธอเราป่าวนะ
แจม // อย่ามาแก้ตัวนะไอ้บ้า!!
พนักงานร้าน // แจมใจเย็นนะ คุณขอโทษนะค่ะ
... // เควิน!!
เควิน // ครับพี่ โหหาตั้งนานนะ
... // เกิดอะไรขึ้น
เควิน // ก็ยัยเนี่ยหาว่าผมมองก้นเขาอ๊ะ
... // ตุ๊บ!! (ตีหัวน้องตัวเอง) ยังไงพี่ก็ขอโทษแทนน้องพี่ด้วยนะ ขอตัวนะค่ะ
แจม // ก็ได้ค่ะถือว่าเห็นแก่คุณละกัน
เควิน // พี่อ่ะ!!ไปขอโทษเขาทำไมอ๊ะผมไม่ได้มองจริงๆนะ
แจม // อย่ามาทำไขซึนะ ไอ้บ้า
... // แกนะมานี้เลย
แจม // อย่าให้เจออีกนะตายแน่!!
เควิน // แบร่!!
พนักงานร้าน // แจมแกพักก่อนไหม
แจม // ก็ดีค่ะ เดี๋ยวแจมไปเข้าห้องน้ำสักแปปนะค่ะ เดี๋ยวมาฝากพี่ด้วยนะ
พนักงานร้าน // อื้มเร็วๆนะ!!
            Kaew talk
            ฉันพาโซ่มาหาเพื่อนเขาที่ชื่อเจฟ และนัดกันไว้ที่ร้านอาหารญี่ปุ่นและเจฟก็ยังไม่มาแต่ทำไมโต๊ะนั้นคนมุงเยอะจังอ่ะต้องไปดูซะหน่อยแล้ว
แก้ว // โซ่ เดี๋ยวพี่มานะ
โซ่ // ไปไหนอ่ะ
แก้ว // ไปดูโต๊ะนั้นนะคนมุงเยอะจัง
โซ่ // อื้ม (จากนั้นฉันก็เดินไปที่โต๊ะที่ถัดไป3โต๊ะก็สวนกับเจฟตรงทางเข้า)
เจฟ // พี่แก้ว!
แก้ว // เจฟโซ่อยู่ตั้งนั้นนะเดี๋ยวพี่ไปดูโต๊ะนั้นแปป
เจฟ // ครับผม ^^
ลูกค้า1 // นั้นๆลูกชายตระกูลไทยานนท์นิหล่อมาก
ลูกค้า2 // กรี๊ดดด!!
แก้ว // กรี๊ดไรกันหนักหนาขอทางหน่อยค่ะ เห้ย!นั้นมัน - -* ขอทางหน่อยสิค่ะ!! (จากนั้นฉันก็ฝ่าฝูงลิงเก้งก้างกวางเข้ามาได้และนั่งลงข้างๆโทโมะทันทีทำเอาสายตาผู้หญิงทุกคนมองมาทางฉัน)
ลูกค้า2 // คุณเป็นใคร ฉันกำลังขอลายเซ็นคุณโทโมะอยู่นะ
แก้ว // ฉันนะเป็นใครไม่สำคัญหรอก แต่ตอนนี้ฉันนะเป็นว่าที่คู่หมั้นของโทโมะ เพล้ง! (สายตาทุกคู่หันไปทางต้นเสียงทันที)
ฟาง // ฟางขอตัวก่อนนะ
ป๊อป // ฟางรอพี่ด้วยครับ!
ลูกค้า1 // มั่วนิ่มหรือป่าว
ลูกค้า3 // จริงด้วยข่าวไม่เห็นมี
แก้ว // จริงไม่จริงค่ะโมะข๊า!! (พร้อมหยิกอีตานั้น)
โทโมะ // จะ จริงครับ ^^
เฟย์ // ขอโทษนะค่ะ พวกเราขอความสงบด้วยกรุณาออกไปก่อนนะ
ลูกค้า2 // ก็ได้ค่ะพวกเราไปเถอะ
เขื่อน // จริงเหรอว่ะที่พูดนะ
แก้ว // ม่ายจริงย๊ะ!! ฉันขอตัวไปและ (ฉันเดินเชิดหน้าออกมาทันที)
โทโมะ // ยัยตัวร้าย!!
ฟ้า // คนเมื่อกี้คู่หมั้นพี่เหรองั้นก็แสดงว่าพี่สาวโซ่ น่ารักจัง >.<
เฟย์ // พี่ฟางไปไหนมา
ฟาง // ห้องน้ำจะกลับยังไม่อยากเที่ยวแล้ว
เฟย์ // ทำไมละ??
ฟาง // พี่ปวดหัวนิดหน่อยนะ
ป๊อป // เดี๋ยวพี่ไปส่งนะครับ
ฟาง // ค่ะพี่ป๊อป
แก้ว // รีบกลับไปไหนเหรอ (ฉันตะโกนมาจากโต๊ะที่นั่งอยู่) ^^
โซ่ // พี่แก้ว!
แก้ว // เอ่อว่าแต่เจฟไปทำไรมาทำไมมาช้าอ่ะห๊ะ
เจฟ // เจฟไปสั่งเค้กมานะครับ
แก้ว // ของโปรดพี่เลยอ๊ะ ^^
            Mike talk
            สวัสดีครับผมไมค์นะครับ ^^ ผมทำงานอยู่ที่ร้านเบอเกอรี่ในห้างแห่งนึงกับพี่ชายชื่อกอล์ฟวันนี้มีลูกค้ามาสั่งสองรายต้องเอาไปส่งที่เดียวกันด้วยแหม๋บังเอิญจริงเราได้ไม่ต้องเหนื่อย
ไมค์ // กอล์ฟ!
กอล์ฟ // ห๊ะ ว่า??!!
ไมค์ // ไปส่งเค้กกันเสร็จแล้ว
กอล์ฟ // อื้มได้ร้านอาหารญี่ปุ่นที่แจมทำงานอยู่ได้แวะทักซะหน่อย ^^ (ผมกับกอล์ฟก็เดินมาหน้าร้านก็เจอแจมอย่างที่คาดไว้)
แจม // หนักมากเหรอ
กอล์ฟ // ห๊ะ??
แจม // ฉันถามว่าหนักมาเหรอมาตั้งสองคนเนี่ยะ!!
ไมค์ // ไม่ได้หนักหรอกแต่จะมาเป็นเพื่อนกันนะ ^^
แจม // เอ่อๆ เข้าไปแล้วก็ออกมาไวๆละ
ไมค์ // ครับผม ^^
เขื่อน // น้องโต๊ะนี้ครับ!!
กอล์ฟ // ฉันเอง! นี่ครับเค้กที่สั่งได้แล้วนะครับ
เขื่อน // แต๊งกิ้วว!! Oนี่ค่าเหนื่อยนะน้องนะ
กอล์ฟ // ขอบคุณครับพี่ชาย
            โต๊ะแก้ว
แก้ว // เจฟนั้นใช่คนส่งเค้กป่าว
เจฟ // ไหนครับ ใช่ครับ
แก้ว // น้องค่ะทางนี้ค่ะ!!
ไมค์ // ครับผม! นี่ครับพี่สาว ^_^
แก้ว // ขอบใจจ๊ะน้องชายนี่ค่าเหนื่อยนะ เอ๊ะ!!....

ฝากเม้น ฝากโหวต ฝากติดตามด้วยนะค่ะ ^^
มีตัวละครเพิ่มอีก 1 เควิน เดี๋ยวจะมาอัพข้อมูลให้ค่ะ