แรงแค้น พยาบาทร้าย

 
  
 ณ โรงพยาบาล 
 
ป๊อปปี้ // : ไอ้โมะน้องสาวฉันเป็นยังไงบ้าง 
 
โทโมะ // : หมอเข้าไปตรวจอาการนานแล้ว ยังไม่ออกมาเลยว่ะ 
 
เขื่อน // : เห๊ยหยุดเดินเสียที่ เวียนหัวว่ะ 
 
จองเบ // : ก้อย่างนี้แหละน๊า รักเขาเข้าแล้วละสิวะเพื่อน !!
 
โทโมะ // : เปล่า !! ข้าหมั้นกับเบลล์แล้วนะโว๊ย
 
ป๊อปปี้ // : แต่เบลล์ก็ไม่ใช่น้องสาวแท้ ๆ ของข้า เอ็งทำอะไรน้องข้าไว้รับด้วย ไม่งั้น ข้าจะทำกับฟางน้องสาวเอ้งแบบนี้บ้าง
 
โทโมะ // : อย่านะเฟ๊ย !! เดี๋ยวปัดโบก 
 
ป๊อปปี้ // : ข้าจะไปคุยกับเบลล์ให้เอาของหมั้นมาคืน ส่วนแก้วถ้าได้สาเหตุอาการแล้วโทรรายงานข้าด้วย
 
โทโมะ // : ได้เพื่อน !! 
 
เคนตะ // : โทโมะ !! หมอออกมาแล้วว่ะ 
 
 @
 
 @
 
 @
 
 @
 
 @
 
 หมอบอกอาการแก้วให้โทโมะรู้
 
โทโมะ // : ภรรยาผมปลอดภัยดีแล้วใช่ไหมครับ
 
คุณหมอ // : ใช่ครับ แต่ตอนนี้คุณแก้วอาจจะมีอาการปวดหัอย่างรุนแรงนะครับ ฉะนั้นต้องดูแลคนไข้เป็นอย่างดี เดี่ยวหมอจะย้ายคนไข้ไปห้องพักพิเศ๋๋ษนะครับ
 
โทโมะ // : ครับขอบคุณครับ คุณหมอ 
 
 @
 
 @
 
 @
 
 @
 
 @
 
ห้องพักพิเศษ 
 
เขื่อน // : โมะ โทรบอกป๊อปปี้ยัง
 
โทโมะ // : ยังเลยว่ะ !! เฝ้าแก้วให้ทีนะ 
 
เคนตะ // : แหม่กลัวเมียหายหรือไง 
 
โทโมะ // : นั่นก็ส่วนหนึ่งว่ะ ฮัลโหลป๊อป
 
ป๊อปปี้ // : โมะข้าจัดการเรื่องหมั้นระหว่างนายกับเบลล์ให้แล้วนะเฟ๊ย น้องข้าเป็นยังไงบ้าง
 
โทโมะ // : ยังไม่ฟื้นเลยว่ะ แล้วเบลล์กลับไปบ้านหรือเปล่าว่ะ 
 
ป๊อปปี้ // : แม่บ้านบอกว่าเบลล์เก็บของออกไปหมดเลยว่ะ ข้ากลัวว่าเบลล์จะไปที่โรงพยาบาลจัง
 
โทโมะ // : ข้าดูแลให้ไม่ต้องห่วงนะ 
 
ป๊อปปี้ // : ใจมากว่ะเพื่อนรัก 
 
 @
 
 @
 
 @
 
 @
 
 @
 
โทโมะ // : แก้ว หัวใจฉันตอนนี้ ทั้งหวั่นไหว ทั้งสับสน กลัวเหลือเกินว่าเธอจะไม่เหมือนเดิม กลัวว่าเบลล์จะทำร้ายเธอ ยัยตัวเล็กฉันควรทำไงดี
 
เบลล์ // : ตายยากจริง ๆ เลยนะ นังแก้ว แกมันแย่งทุกอย่างไม่จากฉัน ถ้าไม่มีแกสักคน !! ทุกอย่างก็จะกลับมาเป็นของฉัน
 
........................................................................
 
เม้น โหวต โทโมะเริ่มหวั่นไหว สับสนแล้ว