แรงแค้น พยาบาทร้าย

 
 ณ ประเทศไทย
 
   ชายหนุ่มกลับมาถึงประเทศไทยได้สักพักหนึ่งแล้ว วันนี้เพื่อนชายที่สนิทของเขาทั้งสี่คนนัดพบและฉลองการกลับมาของเขาที่ผับกามิกาเซ่ ชายหนุ่มเดินเข้ามาในผับพร้อมการกวักมือเรียกของเพื่อนชายคนสนิท
 
เขื่อน // : โทโมะ ทางนี้ !!!
 
เคนตะ // : ว่าไงว่ะเพื่อนรักหล่อขึ้นเป็นกองเลย
 
โทโมะ // : ฉันก็เหมือนเดิมนะละ แล้วไอ้จองเบกับป๊อปปี้ละ 
 
เขื่อน // : พูดถึงก็มาเลย ตายยากจริง ๆ !!
 
ป๊อปปี้ // : นินทาอะไรฉันกันหรอ 
 
จองเบ // : ใช่ ๆ เล่ามาเดี๋ยวนี้เลยนะ 
 
 
 @
 
 @
 
 @
 
 @
 
 @
 
ด้านหน้าเคาท์เตอร์
 
แก้ว // : ร้านเรียบร้อยดีไหมจ๊ะ
 
ลูกน้องในผับ // : เรียบร้อยดีครับคุณหนู
 
โทโมะ // : จริญญา !! ไม่คิดว่าจะเจอเธอที่นี่และเวลานี้ ฟ้าช่างส่งเธอมารับกรรมไวจริง ๆ เห๊ย เดี๋ยวฉันกลับก่อนนะ มีธุระด่วน
 
ป๊อปปี้ // : ธุระอะไรของมันว่ะ มีใครรู้ไหม
 
เขื่อน // : ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน ไม่กล้าถามโมะมันหรอก
 
จองเบ // : หวังว่าคงไม่ใช่เรื่อง !!
 
เคนตะ // : เรื่องอะไรไอ้จองเบ พูดมาดิ 
 
จองเบ // : ช่างมันเถอะ ฉันลืมไปแล้ว 
 
 
 @
 
 @
 
 @
 
 @
 
 @
 
โทโมะให้คนขับรถตามแก้วมา 
 
โทโมะ  // : เห๊ย ลงไปจับผู้หญิงคนนั้นมา อย่าให้ช้ำนะ 
 
ทีเจ // : ครับนาย !!
 
กวิน // : รับทราบครับนาย 
 
ทางด้านแก้ว 
 
แก้ว // : กุญแจบ้านอยู่ไหนละเนี่ย !!
 
ทีเจ - กวิน // : หยุดอย่าขยับ อย่าหันมา ไม่งั้นไส้แตกแน่
 
แก้ว // : พวกนายต้องการอะไรฉัน อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฉันขอร้อง
 
~ ปลัก ปลัก ชกที่ท้องแก้วใจและอุ้มไป ~
 
ทีเจ - กวิน // : ได้ตัวและครับ นาย !!
 
โทโมะ // : ทำงานได้ดีมาก !! เอาโซ่มัดเธอไว้ ขับไปที่ไร่องุ่นนะ ฉันจะไปพักที่นั้น
 
ทีเจ - กวิน // : รับทราบครับ นาย !!!
 
.........................................................................
 
ต้องการเม้น โหวต เพราะว่าฉากหน้าคุณจะต้องสงสารแก้วใจจนน้ำตาไหล