แรงแค้น พยาบาทร้าย

 ณ ประเทศไทย

   ชายหนุ่มกลับมาถึงประเทศไทยได้สักพักหนึ่งแล้ว วันนี้เพื่อนชายที่สนิทของเขาทั้งสี่คนนัดพบและฉลองการกลับมาของเขาที่ผับกามิกาเซ่ ชายหนุ่มเดินเข้ามาในผับพร้อมการกวักมือเรียกของเพื่อนชายคนสนิท

เขื่อน // : โทโมะ ทางนี้ !!!

เคนตะ // : ว่าไงว่ะเพื่อนรักหล่อขึ้นเป็นกองเลย

โทโมะ // : ฉันก็เหมือนเดิมนะละ แล้วไอ้จองเบกับป๊อปปี้ละ 

เขื่อน // : พูดถึงก็มาเลย ตายยากจริง ๆ !!

ป๊อปปี้ // : นินทาอะไรฉันกันหรอ 

จองเบ // : ใช่ ๆ เล่ามาเดี๋ยวนี้เลยนะ 

 @

 @

 @

 @

 @

ด้านหน้าเคาท์เตอร์

แก้ว // : ร้านเรียบร้อยดีไหมจ๊ะ

ลูกน้องในผับ // : เรียบร้อยดีครับคุณหนู

โทโมะ // : จริญญา !! ไม่คิดว่าจะเจอเธอที่นี่และเวลานี้ ฟ้าช่างส่งเธอมารับกรรมไวจริง ๆ เห๊ย เดี๋ยวฉันกลับก่อนนะ มีธุระด่วน

ป๊อปปี้ // : ธุระอะไรของมันว่ะ มีใครรู้ไหม

เขื่อน // : ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน ไม่กล้าถามโมะมันหรอก

จองเบ // : หวังว่าคงไม่ใช่เรื่อง !!

เคนตะ // : เรื่องอะไรไอ้จองเบ พูดมาดิ 

จองเบ // : ช่างมันเถอะ ฉันลืมไปแล้ว 

 @

 @

 @

 @

 @

โทโมะให้คนขับรถตามแก้วมา 

โทโมะ  // : เห๊ย ลงไปจับผู้หญิงคนนั้นมา อย่าให้ช้ำนะ 

ทีเจ // : ครับนาย !!

กวิน // : รับทราบครับนาย 

ทางด้านแก้ว 

แก้ว // : กุญแจบ้านอยู่ไหนละเนี่ย !!

ทีเจ - กวิน // : หยุดอย่าขยับ อย่าหันมา ไม่งั้นไส้แตกแน่

แก้ว // : พวกนายต้องการอะไรฉัน อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฉันขอร้อง

~ ปลัก ปลัก ชกที่ท้องแก้วใจและอุ้มไป ~

ทีเจ - กวิน // : ได้ตัวและครับ นาย !!

โทโมะ // : ทำงานได้ดีมาก !! เอาโซ่มัดเธอไว้ ขับไปที่ไร่องุ่นนะ ฉันจะไปพักที่นั้น

ทีเจ - กวิน // : รับทราบครับ นาย !!!

.........................................................................

ต้องการเม้น โหวต เพราะว่าฉากหน้าคุณจะต้องสงสารแก้วใจจนน้ำตาไหล