ฑัณท์รักวิวาห์เถื่อน

9.9

เขียนโดย TK_fourrity

วันที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 12.52 น.

  8 session
  31 วิจารณ์
  25.85K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 13.03 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) นางบำเรอ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

นางบำเรอ 

 

http://www.keedkean.com

 

 

   ~ แค๊วก ~

 

   เสื้อของหญิงสาวถูกกระชากจนกระดุมกระเด็นกระดอนออกไปก่อนจะโยนมันลงไปให้พ้นสายตา หญิงสาวได้แต่มีสีหน้าตื่นตกใจในการกระทำของชายหนุ่ม ตอนนี้เผยให้เห็นเรือนร่างส่วนบนของหญิงสาวที่ทั้งขาว สวย เนียน พร้อมบราเซียสีขาวสะอาดตาที่ปกปิดเนินอกคู่สวยของหญิงสาว ชายหนุ่มไม่รอช้ากระชากบราเซียของหญิงสาวจนหลุดติดมือออกมา พร้อมบีบเคล้งคลึงอกสวยอย่างรุนแรงและป่าเถื่อน แก้วถึงกับสะดุ้งเฮือกก่อนจะะเผลอครางตอบรับสัมผัสที่ชายหนุ่มมอบให้หญิงสาวเอามือขยุ้มผมดกดำของชายหนุ่มเพื่อระบายความรู้สึกแปลก ๆ ที่ชายหนุ่มกระทำ ก่อนชายหนุ่มจะขบเม้มและกัดยอดกุหลาบที่อกข้างหนึ่งอย่างรุนแรงและป่าเถื่อน พร้อมมืออีกข้างหนึ่งเม้มอกสวยของหญิงสาวอย่างรุณแรงและหนักขึ้น

 

แก้ว // : อ๊ะ ... พอเถอะ ... กะ .... แก้วเจ็บ ++

 

โทโมะ // : ถ้าเธอทำไม่ได้ ฉันไปหาพี่สาวเธอก็ได้

 

แก้ว // : ไหนคุณสัญญาแล้วไง ว่าจะไม่ทำอะไรพี่สาวฉัน 

 

โทโมะ // : ใครไปสัญญาอะไรกับเธอตอนไหนมิทราบ ฉันว่าเรามาต่อกันเหอะ 

 

 

@

 

@

 

@

 

@

 

@

 

@

 

 

 ชายหนุ่มลูบไล้ต้นขาของหญิงสาวก่อนจะแยกเรียวขาสวยและรูดแพนตี้ของเธอออกมาทางปลายเท้า และกระชากกระโปรงของหญิงสาวออกจนขาดวิ่น 

 

โทโมะ // : ซ่อนรูปนิ !! แต่เสียดายที่เธอเป็นลูกศัตรู ไม่งั้นฉันคงทำและรับผิดชอบ

 

แก้ว // : ปล่อยฮันไปเถอะนะคะ คุณโทโมะ คุณลุงกับพี่ฟาง 

 

โทโมะ // : ทุกคนคงสนุกกันอยู่ในงานเลี้ยงจนลืมเธอกันหมดแล้ว แต่ถ้าเธอกลัวพี่สาวกับพ่อแันจะเป็นห่วงนักหล่ะก็ ฉันจะไปบอกให้ แต่ขอค่าหมัดจำหน่อยนะ

 

   ชายหนุ่มพูดจบก็ประกบริมฝีปากหนาลงบนริมฝีปากบางและสอดลิ้นเข้าไปหาความหวานในโพลงปากของหญิงสาวอย่างดูดดื่มและป่าเถื่อน จนเธอขาดอากาศหายใจ และร้องบอกชายหนุ่ม 

 

แก้ว // : อืม !!!

 

โทโมะ // : รอฉันอยู่ที่นี้อย่าหนีไปไหนหล่ะ นางบำเรอ ฉันจะไปบอกพี่เธอกับพ่อฉันให้

 

 

@

 

@

 

@

 

@

 

@

 

เรือนใหญ่

 


พ่อโทโมะ // : หนูฟางโทรติดหรือเปล่าลูก

 

ฟาง // : ติดคะ แต่แก้วไม่รับสายเลย 

 

โทโมะ // : เขาจะไปรับสายเธอได้ยังไงหล่ะ ในเมื่อเขากำลังพรอดรักอยู่กับผู้ชาย 

 

พ่อโทโมะ // : ตาโมะ อย่ากล่าวหาน้องแก้วแบบนี้นะ น้องแก้วเป็นเด้กดีมาก 

 

โทโมะ // : เด็กดีของคุณพ่ออาจจะเสียตัวก็ได้นะครับ หรืออาจจะใจง่าย ใจแตกก็เป็นไปได้

 

ฟาง // : คุณจะกล่าวหาน้องฉันมากเกินไปแล้วนะคะ 

 

โทโมะ // : พรุ่งนี้เธอก็คอยดูและกันว่าฉันกล่าวหาน้องเธอหรือเปล่า ผมขอตัวกลับเรือนเล็กก่อนนะครับ 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา