Love me now รักฉันซะนี่คือคำสั่ง

    
                หลังจากสองคนพ่อลูกได้กลับไปแล้ว แต่ความวุ่นวายยังคงไม่หมดไปง่ายๆ ก็แน่ล่ะเป็นใครก็ไม่ยอม
 
ทั้งนั้นที่ต้องเห็นคนรักของตังเองไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นที่ขึ้นชื่อว่าเป็น'น้องสาว' พอคิดได้แบบนี้หญิงสาวเดิน
 
ตรงไปหาเจ้าตัวเพื่อที่จะคุยเจรจาต่อรองกัน
 
"แกอยากแต่งงานกับนทีรึเปล่า"สาวมั่นเปิดประโยคคำถามก่อน
 
"ฉันจะอยากแต่งได้ไง  ผู้ชายคนนั้นเป็นใครฉันยังไม่รู้จักเลยด้วยซ้ำ"
 
"งั้นก็ดี  พรุ่งนี้ฉันจะไปคุยกับนที รับรองเขาไม่แต่งงานกับเธอแน่"
 
"แล้วอะไรทำให้เธอมั่นใจเหลือเกินว่าเขาจะไม่แต่งงาน"
 
"เหอะ  ไม่เห็นต้องมั่นใจอะไรเลยเพราะฉันกับนทีเรา'รัก'กันไงล่ะ"
 
"ไม่จริง   พี่นทีรักเพชรไม่ใช่พี่พลอย"สาวน่ารักเถียงขึ้น เมื่อสิ่งที่พี่สาวเธอพูดไม่ถูกต้องสำหรับเธอ
 
"แต่เขารักฉันก่อนแก  มาทีหลังอย่างแกน่ะไม่มีสิทธิ์!"
 
"แล้วยังไงพี่เป็นคนทิ้งเขา   และเขาก็หมดรักพี่ เขาเลยมาคบกับฉันคนที่ไม่มีสิทธิ์คือพี่มากกว่า!"
 
  หญิงสาวยืนฟังสองพี่น้องเถียงกันเรื่อง 'นที' ชายหนุ่มผู้เป็นที่รักของทั้งสองคนนั้นเอง  เท่าที่หญิงสาวได้ยิน
 
เหมือนกับว่าความสัมพันธ์ของทั้งสามต้องเกิดขึ้นขณะที่เธอยังเรียนอยู่ที่อเมริกาก็เป็นได้ แต่ก็คงอดสงสัยไม่ได้ว่า
 
ทำไมเจ้าตัวถึงยืนยันว่าต้องเป็น'เธอ'ที่ต้องแต่งงานกับเขา    เธอเองก็ยังงงกับความสัมพันธ์ของพลอยไพริน นที
 
และเพชรธิรา  
 
"หนิ พวกแกสองคน อย่ามาทะเลาะกันตรงนี้ได้ไหม ฉันล่ะปวดหัวกับพวกแกจริงๆ"แม่ของสองพี่น้องเข้ามาห้าม  
 
ปรามในบทสนทนาของพวกเธอ
 
"แพรลูก   ถ้าลูกไม่อยากแต่งงานกับนที พ่อจะไปคุยกับคุณนิรัตน์ให้ก็ได้นะ เขาคงไม่ว่าอะไร"
 
"ไม่เป็นไรเหรอค่ะพ่อ  ส่วนเรื่องแต่งงานแพรขอคิดดูก่อนละกันนะค่ะ แล้วแพรจะมาตอบพรุ่งนี้ค่ะ"หญิงสาวตอบ
 
ปฏิเสธพ่อของเธอ  และขอทบทวนเรื่องแต่งงาน ถ้าคิดว่าหญิงสาวหลงใหลในตัวนทีล่ะก็ คิดผิดแล้วเพราะเรื่องที่
 
หญิงสาวกำลังคิดนั้นคงต้องเกิดปัญหาใหญ่สำหรับคู่พี่น้องก็ได้
 
"ตามใจลูกล่ะกัน"
 
"ขอบคุณค่ะพ่อ     พ่อค่ะแล้วน้องอยู่ไหนล่ะคะ ตั้งแต่แพรกลับมายังไม่เห้นน้องเลย"
 
"น้องไปเรียนน่ะ  กว่าจะกลับก็คงพรุ่งนี้ช้า"
 
"อ๋อ  งั้นแพรขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะค่ะ"หญิงสาวเดินกลับไปยังห้องของตัวเอง และล้มตัวนอนอีกครั้ง เธอคิดถึง
 
เรื่องที่สนุกในวันพรุ่งนี้และคิดว่าถ้าเธอเองตอบตกลงว่าจะแต่งงานกับชายหนุ่มที่ชื่อนที แล้วพี่น้องของเธอทั้งสอง
 
จะเป็นอย่างไร พอคิดได้ดังนั้นหญิงสาวจึงมั่นใจในคำตอบของเธอ  วันนี้ทำให้หญิงสาวเหนื่อยมาทั้งวันแล้วเธอจึง
 
หลับตาเข้าสู่นินทราได้ง่ายดาย
 
 
                     
 
 
 
 
 
               ในวันที่แม่ของเธอคลอดลูกเป็นผู้ชาย เด็กหญิงมีอายุเพียง 4 ขวบ  พ่อและป้าของเธอต่างก็มาหาแม่
 
เธอที่โรงพยาบาล น้องชายของเธอที่พึ่งคลอดนั้นต้องเข้าตู้อบเพราะมีขนาดตัวที่เล็กเกนไปและอาจทำให้ไม่แข็ง
 
แรง   หลายวันต่อมา คุณหมอที่ดูแลแม่ของเธอบอกว่าให้กลับไปพักผ่อนที่บ้านได้   ในขญะที่เดินทางกลับบ้าน
 
มีรถจักรยานยนต์ขับมาคนที่นั่งซ้อนท้ายเล่งปืนมาที่แม่ของเธอที่อุ้มลูกอยู่ แม่เธอหันหลังเพื่อไม่ให้โดนลูกชายที่
 
พึ่งคลอดออกมา
 
        ปัง!   
 
เสียงปืนดังหนึ่งนัดถูกยิงไปที่กลางหลังของแม่เธอ
 
'แม่ ' เสียงตะโกนเรียกผู้เป็นแม่ดังสะนั่น   เด็กหญิงเข้าไปอุ้มน้องออกมาจากอ้อมแขนของแม่  แม่ของเธอพูด
 
ว่า'ดูแลน้องด้วย 'ก่อนที่แม่ของเธอหมดลมหายใจ  เด็กสาวร้องเรียกคนมาช่วยให้เข้าโรงพยาบาล แต่ไม่ทัน
 
เพราะแม่ของเธอเสียชีวิตแล้ว