Love me now รักฉันซะนี่คือคำสั่ง
10.0
เขียนโดย horrible
วันที่ 22 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.29 น.
3 chapter
12 วิจารณ์
9,390 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 6 เมษายน พ.ศ. 2556 15.53 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความปัง!
เสียงปิดประตูดังขึ้น หญิงสาวโยนกระเป๋าเดินทางไปข้างๆ แล้วเดินตรงไปที่เตียงนอนนุ่มๆพร้อมทิ้งน้ำหนักตัว
ลงบนเตียง หญิงสาวหลับตาลงเพราะเหนื่อยจากการเดินทาง
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"คุณหนูแพรคะ คุณท่านเรียกพบค่ะ"
"ค่ะ เดี๋ยวแพรลงไป"
หญิงสาวหลับตาพูดตอบกลับ และลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ ล้างหน้า ล้างตา ให้ตัวเองดูสดใสมากกว่านี้
ห้องรับแขก
แขกคนสำคัญที่เจ้าของบ้านศิริมงคลสกุลได้เชิญมาที่บ้าน ตอนนี้แขกทั้งสองคนได้มาตามคำที่เชิญไว้แล้ว
สมาชิกของคนทั้งครอบครัวได้ออกมาต้อนรับอย่างดี
"สวัสดีครับคุณอา คุณน้า" เสียงทุ้มต่ำเอยสวัสดีทักทายเจ้าของบ้านและภรรยาของเขา
"สวัสดีจ๊ะนที ไม่เจอกันตั้งนานหล่อขึ้นเยอะเลยนะจ๊ะ"
"ขอบคุณครับ"
"นทีค่ะ" เสียงมักจะมาก่อนตัวเสมอสำหรับสาวมั่นคนนี้
"พี่นที"เสียงหวานใสเอยทักขึ้นเมื่อเห็นชายหนุ่มที่คุ้นเคย
"คุณมาที่นี้ได้ไงค่ะ หรือว่าคิดถึงพลอย"
"ปล่าวครับ ผมมาเรื่องธุรกิจนิดหน่อย"
"แล้วพี่นทีไม่คิดถึงเพชรบ้างเหรอค่ะ"จบประโยคคำถามชายหนุ่มไม่ตอบได้แต่ยิ้มแบบไม่เต็มกลับให้สาวหน้า
หวาน
"ผมได้ข่าวว่าวันนี้ลูกสาวอีกคนของคุณกลับมาจากอเมริกาเหรอครับ"พ่อของนทีเอยถามขึ้นทำเอาสามแม่ลูกทำ
หน้าตาเบื่อโลกใบนี้อย่างเห็นได้ชัด
"อ๋อใช่ครับ แล้วนี่ยัยแพรลงมารึยังล่ะ"ประโยคแรกตอบกลับพ่อของนทีประโยคหลังถามคนใช้ที่ไปตามแพรพิมาศ
"นั่นไงค่ะลงมาพอดี"คนใช้ชี้นิ้วไปทางบันไดที่หญิงสาวได้เดินลงมา ทุกคนต่างจ้องไปที่หญิงสาวโดยเฉพาะนที
ชายหนุ่มจ้องไปที่หญิงสาวร่างบาง ผิวขาวเนียน มีรูปร่างสูง ผมยาวถึงหัวไหล่ และหน้าตาดูสวยเข้ากับบุคคลิก
ของเธอได้เป็นอย่างดี
"นี่แพรพิมาศ ลูกสาวอีกคนของผม"พ่อเธอกล่าวแนะนำเธอให้แขกทั้งสองได้รู้จัก
"ตังจริงสวยกว่าในรูปอีกนะครับ"คำชมออกมาจากปากของคนที่ดูอายุสูงวัย
"ขอบคุณค่ะ"
"และนี่คุณนิรัตน์ และลูกชายของเขา นที"
"สวัสดีค่ะ"
"พ่อเรียกแพรมามีอะไรรึเปล่าค่ะ"หญิงสาวถามผู้เป็นพ่อที่เรียกเธอมาอย่างสงสัย
"พ่ออยากให้ลูกรู้จักนทีไว้"พ่อของเธอเริ่มตอบในสิ่งที่เขาคิด
"ทำไมค่ะ"
"เพราะพ่ออยากให้ลูกกับนทีแต่งงานกัน"
"........"ไร้เสียงโต้กลับ หญิงสาวกำลังช็อคกับคำพูดของพ่อเธอ ไม่นานหญิงสาวรวมสติของตัวเองตอบกลับ
"ที่แพรกลับมาไม่ได้มาเพื่อแต่งงานนะค่ะ"เสียงเบาเหมือนกระซิบไม่ให้อีกฝ่ายได้ยิน
"ใช่ค่ะ ยัยแพรจะแต่งงานกับนทีไม่ได้ คุณก็รู้ไม่ใช่เหรอว่านทีรักอยู่กับลูกของฉัน"
"แล้วยังไงล่ะ ก็ในเมื่อเจ้าตัวอยากจะแต่งงานกับยัยแพร ผมก็ห้ามอะไรไม่ได้"
"จริงเหรอค่ะ พี่นที"
"ใช่ พี่จะแต่งงานกับแพรพิมาศ"
"ได้ยังไง นายยังไม่รู้ฉันเลยอยู่ๆจะมาแต่งงานกันได้ยังไง"
"ได้สิ ถ้าเธอตอบตกลง"ชายหนุ่มตอบกลับหญิงสาวพร้อมสงสายตาเจ้าเล่ห์
"แล้วมันธุรกิจอะไรของคุณค่ะนที ทำไมถึงมีการแต่งงานอะไรนี่ด้วย"เสียงแหลมๆของสาวมั่นถามขึ้น
"เพราะพ่อคุณกับพ่อผมอยากให้ผมกับลูกสาวของพ่อคุณแต่งงานกันเพื่อเป็นประโยคกับธุรกิจที่กำลังจะเปิดขึ้น"
"แล้วทำไมต้องเป็นยัยแพรด้วยล่ะ"
"เพราะแพรพิมาศเรียนจบเรื่องนี้โดยตรงยังไงล่ะ"
"ผมกับลูกชายต้องของตัวกลับก่อนนะครับ พอดีมีธุระต่อ"
"ขอบคุณมากครับที่มาวันที่"จบประโยคขอบคุณสองพ่อลูกได้ขึ้นรถเบนซ์หรูคับออกจากบ้านหลังนี้
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ