รักเธอแล้วไงยัยจอมโหด

เช้าวันรุ่งขึ้น
แก้วเดินออกมาจากห้องเพื่อมาทานอาหารที่ห้องอาหารของโรงแรมแล้วมาเจอเคนตะกับโทโมะระหว่างทาง
เคนตะ:สวัสดีตอนเช้านะแก้วจัง
แก้ว:อ้าว เคนจังจะไปไหนเหรอ
เคนตะ:เคนจังกับไอโมะจะไปกินข้าวที่ห้องอาหารอะแล้วแก้วจังอะ
แก้ว:เหมือนกันงั้นไปด้วยกันเลยนะ
โทโมะ:แหวะแก้วจัง เคนจังน่าหมั่นใส่จิงจิ๊งงงง(หึงอะดิ/ไรเตอร์)(เอออะสิ เฮ้ย ไม่ใช่ใครหึงไม่มี๊/โทโมะ)
(เหรออออออออ/ไรเตอร์)(เออ แต่งต่อไปเลย/โทโมะ)
แก้ว:ไร นายพูดไรนะโทโมะ
โทโมะ:ป่าว เออ แก้วเดี๋ยวกินข้าวเสร็จไปกินไอติมกันมั้ยเดี๋ยวชั้นเลี้ยง
แก้ว:เออ ไปดิ ว่าแต่วันนี้นายไม่สบายปะเนี่ย
แก้วพูดแล้วเอามือแตะน่าผากโทโมะ
โทโมะ:^////^ ป่าวชั้นไม่ได้เป็นไร
แก้ว:ไม่ได้เป็นไรได้ไงต้องไม่สบายแน่เลยน่าแดงขนาดนี้
แก้วเอามือแตะหน้าผากโทโมะอีกครั้ง
เควิน:แก้วววววว
แก้ว:ไร
เควิน:ทำไมแก้วไม่ปลุกเค้าอะ นอนอยู่เดียวกันแท้ๆ เชอะ
ขณะที่เควินกำลำงพูดพี่ป๊อบก็มาได้ยินพอดี
ป๊อบปี้:ไอเคนี่แกกับไอแก้วนอนห้องเดียวกันเหรอออออออออ
แก้ว:คือ~
.....................................................................................................................................
แย่แล้วสิพี่ป๊อบรู้แล้วแก้วจะทำยังไงต่อไปโปรดติดตามชมตอนต่อไปด้วยนะคร้าาาาาาาาา
ปล.ขอโทษนะคร้าที่ไรเตอร์หายไปนานมากกกก จะพยายามมาอัพบ่อยๆนะคร้า
ปล2.คอมเม้นเป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ด้วยนะคร้า