be too late มารักเธอในวันที่สายไป

เปิดดูบทนำกันรึยังจ๊ะ 
 เรื่องนี้ต้องติดตามกันน๊าทุกคน ขอฝากฟิคชั่นเรื่องนี้ด้วยน๊า
 

 
 
 " ฟางรักพี่มาตลอดเลย แสดงว่าพี่ป๊อปไม่เคยรักฟางใช่มั้ยค่ะ " ร่างเล็กยืนร้องไห้ไปพูดไป
 
 
" ใช่ พี่ไม่เคยรักฟาง ฟางอย่าทำให้พี่ลำบากใจเลยนะ พี่ขอร้อง " ร่างสูงขอร้องร่างเล็กทั้งๆที่รู้ว่าการ
 
ตัดใจจากคนที่รักมันยากลำบากแค่ไหน
 
 
" ฟางอยากรู้ว่าพี่ป๊อปรักใคร " ร่างเล็กคงไม่ยอมง่ายๆ ถ้าคนที่เขารักนั้นเธอรู้จัก เธอคงไม่ยอม แต่ถ้า
 
 
ไม่รู้จัก เธอก็คงต้องยอม
 
 
" ทำไมฟางถึงอยากรู้ พี่จะบอกอะไรให้เอาบุญนะ พี่คิดกับฟางแค่น้องสาว จำใส่กระโหลกไว้ด้วย
 
ว่าพี่ไม่เคยรักฟางเลย " ร่างสูงจิ้มที่หัวของร่างเล็กและผลักเบาๆออกเมื่อคนร่างเล็กดื้อไม่ยอมเข้าใจซะที
 
 
"ฮึก ฟางทำอะไรให้พี่ไม่พอใจ อ่ะ ฟางขอโทา แต่พี่รักฟางมั่งถอะนะ ฟางขอ " ร่างเล็กอ้อนวอน
 
ให้ร่างสูงรักเธอบ้าง
 
 
" พี่รักฟางนะ " ร่างสูงพูดทำให้ร่างเล็กที่นั่งพับเพียบอยู่กับพื้นเงยหน้าขึ้นด้วยรอยยิ้ม
 
 
" รักแบบน้องสาว ไม่ใช่คนรัก " ร่างสูงพูดต่ออีกประโยคหนึ่งทำให้ร่างเล็กร้องไห้หนักอีกครั้ง
 
 
" ฟางต้องทำดีอีกแค่ไหน ถึงพี่จะคิดว่าฟางเป็นคนรัก " ร่างเล็กค่อยๆลุกขึ้นยืนเทียบร่างสูงที่ยืนอยู่ด้าน
 
หน้า
 
 
" ฟางทำนิสัยแบบนี้แหละ พี่ถึงลดระดับความรักของเราลงเรื่อย " ร่างสูงพูดตะคอกใส่ร่างเล็กที่ทำหน้า
 
มู่อยู่ด้านหน้าด้วยความโมโหสุดๆ
 
 
" ได้ พี่ตอบฟางมาว่าพี่รักใคร ขอคำถามสุดท้าย ก่อนที่เราจะเป็นแค่คนไม่รู้จักกันตั้งแต่นาทีนี้ "
 
ร่างเล็กหาคำต่อรองกับร่างสูง
 
 
" พี่รักแก้ว และพี่เกียดฟาง " ร่างสูงพูดจบก็ผลักร่างเล็กล้มลงกับพื้นแล้วเดินหนีร่างเล็กออกจากบ้าน
 
ของร่างเล็กไป
 
 
" ใช่พี่คงเกียดฟาง และนับจนนาทีนี้ เราจะไม่รู้จักกันตลอดไป " ร่างเล็กลุกขึ้นและตะโกนใส่ร่างสูงที่
 
เดินเข้าบ้านไป ปล่อยให้ร่างเล็กนั่งร้องไห้อยู่กับพื้นจนแก้ว ที่เดินผ่านมาวิ่งเข้ามาดู
 
 
" ฟาง ฟางเป็นอะไรถึงร้องไห้ บอกพี่มานะ " แก้วผู้เป็นพี่สาววิ่งมาดูน้องสาวอย่างห่วงใยสุดๆ
 
 
" พี่แก้ว พี่ป๊อปเขาไม่รักฟาง อ่ะ ฮึก ฮือ " ร่างเล็กพูดกับผู้เป็นพี่สาวพร้อมกับน้ำตาที่ไหลมาโดยอัตโนมัติ
 
 
" ชั่งเขาเถอะฟาง ยังมีผู้ชายอีกหลายคน" แก้วผู้เป็นพี่สาวเงยหน้ามองฟ้าด้วยแววตาสุดจะแค้น
 
 
" พี่แก้วรักพี่ป๊อปมั้ย " ร่างเล็กพูดกับผู้เป็นพี่สาวด้วยแววตาที่มีความหวังว่าพี่สาวจะไม่รัก
 
 
" พี่ไม่เคยรักนายนั้นเลยนะฟาง มันทำกับฟางถึงขนาดนี้ใครจะไปรัก " แก้วพูดแล้วสบตากับผู้เป็นน้อง
 
สาวอย่างเอ็นดู
 
 
" พี่แก้ว พี่ฟาง คุณแม่เรียกให้ไปทานข้าว ค่ะ " เฟย์ผู้เป็นน้องเล็กสุดของบ้านวิ่งมาดูพี่สาวทั้งสองที่นั่งอ้อนวอนกันอยู่
 
 
" จ๊ะ " แก้วเอ่ยคำสั้นๆ  แล้วพยุงฟางลุกขึ้น
 
 
" พี่ฟางเป็นอะไรอ่ะ " เฟย์ถามผู้เป็นพี่สาวที่กำลังน้ำตาซึม
 
 
" พี่ลื้นล้มตรงสระน้ำเมื่อกี้น่ะ แต่พี่หายแล้วล่ะเฟย์ " ร่างเล็กยิ้มให้เฟย์อย่างมีความสุข
 
 
" พี่ว่าเราไปทานข้าวกันเถอะนะ " แก้วชักจูงให้ไปทานข้าวแล้วทั้งสามก็เดินเข้าบ้านไปทนข้าวแต่ก่อน
 
จะเข้าไปทานข้าว ฟางก็ยืนมองฟ้าด้วยแววตาสุดสะใจและมีความสุข
 
" หึหึหึ ในที่สุด ฟ้าก็เข้าข้างฉันที่พี่แก้วไม่รักนาย " ร่างเล็กพูดเบาๆก่อนจะเดินตามไปทานข้าวทีหลัง
 

 
 
เป้นไงบ้างแต่งพอได้ไหมจ๊ะทุกคน อ่อ เราชื่อฟอยนะจ๊ะ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะค่ะ เม้นหน่อยนะ ^ ^