วิวาห์ร้าย นายป่าเถื่อน

 
 
   ชายหนุ่มปลดเสื้อผ้าของหญิงสาวและตัวเองออกจนเปลือยเปล่า ไม่มีสิ่งใดปกปิดทั้งร่างหนาและร่างบาง ชายหนุ่มสอดใส่แกนกลางลงสู่กลีบกุหลาบที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำหวาน ปากดูดเม้มยอดกุหลาบข้างซ้ายอย่างรุณแรง มือของหญิงสาวจิกและข่วนหลังชายหนุ่มพร้อมกำผ้าปูที่นอนแน่น พร้อมครางเสียงหวานเพื่อกระตุ้นอารมณ์ให้ชายหนุ่ม มีอารมณ์มากขึ้น
 
แก้ว // : อ๊าห์ ... อ๊ะ ... ทะ .... โทโมะ ... กะ .... แก้วไม่ไหวแล้ว
 
โทโมะ // : อ๊าห์ .... ทะ .... ที่รัก .... ทะ .... ทนหน่อยสิ โมะยังไม่เสร็จเลยนะ 
 
แก้ว // : อ๊าย .... ยะ .... อย่ากระแทรกแรงสิ .... อ๊าห์
 
โทโมะ // : อือ .... อ๊าห์ .... ก็ .... เมียโมะทั้งหวาน ทั้งเซ็กซี่ แถมอกก็อวบ น่าเม้ม
 
แก้ว // : อ๊าห์ .... อะ .... ไอ้ ....อุ๊ย .... อ๊าห์ ... ซะ ... ซี๊ดดด
 
โทโมะ // : อ๊าห์ .... กะ ... แก้ว ... อ๊าห์ ... ซะ .... ซี๊ดดดดดด
 
    ชายหนุ่มปลดปล่อยธารน้ำสีขาวขุ่นลงสู่ตัวหญิงสาวจนเธอเกร็งกระตุกก่อนจะถอนแกนกายออกจากตัวคนที่หลับตาพริ้มเพราะเสียวซ่าน เขาเริ่มหลงรักร่างกายของหญิงสาวผู้นี้อย่างถอนตัวไม่ขึ้นเสียแล้ว นับวันก็ยิ่งต้องการที่จะร่วมรักกับเธอวันละหลาย ๆ รอบ หากร่างกายเธอพร้อม เพราะตอนนี้โทโมะจูเนียร์ของเขามันกำลังดิ้นกระดุกกระดิก อยากจะเข้าไปในร่างกายของหญิงสาวที่ทั้งแน่น ทั้งอบอุ่นอีกครั้ง ชายหนุ่มไม่รอช้าสอดใส่แกนกลางเข้าไปสู่ร่างกายของหญิงสาวโดยที่เธอไม่ทันตั้งรับ
 
แก้ว // : อุ๊ย .... ยะ .... อย่าคะ ... แก้วเหนื่อย
 
โทโมะ // : ขอโมะอีกรอบนะครับ ... ทูลหัว
 
แก้ว // : แฮ๊ก ... แฮ๊ก ... แฮ๊ก ... อะ ... อ๊าห์ ... แรงอีก ... อ๊าห์
 
โทโมะ // : ไหนบอกว่าเหนื่อยไงครับ .... หิวโมะก็บอกมาเถอะ
 
แก้ว // : ( ^_^ ) ......
 
โทโมะ // : หน้าแดงเชียว