listen -me- now !! ‘เพื่อน ..กูคิดมากกว่าเพื่อน‘ YAOI

 
    วันนี้ผมตื่นแต่เช้ามาอาบน้ำแต่งหล่อฉีดน้ำหอมฟุ้งๆ อ้า สดชื่น -..-
 
“ไปเปลี่ยนเสื้อ” เสียงคำสั่งเข้มๆของไอ้คนที่นั่งจ้องผมตั้งแต่ผมออกมาจากห้องน้ำ แม่งอึดอัดนะเว่ย กูจะใส่เสื้อผ้าก็มอง จะแต่งหล่อก็มอง = =;
 
“เปลี่ยนทำไมวะ ตัวนี้ไม่หล่อหรอ” ผมมองมันผ่านทางกระจก มันเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าผมและ..
 
“อ๊ะ โฟนนนนนน” เชี่ยยยย มาเลียหัวนมกูผ่านเสื้อกูทำม้ายยยยยยยยยยย /////=[]=////
 
“หึ เสื้อมึงมันบางโคตรๆ”
 
“เชี่ย ใครเค้าจะหื่นมามองหัวนมกูเหมือนมึง -//////-+” ผมทั้งเคืองทั้งอายแต่ก็ทำไรไม่ได้เพราะมันกอดตัวผมไว้แน่น
 
“เปลี่ยนเสื้อนะครับคุณแฟน” โหยยยยย อย่ามาพูดเสียงหวานชวนเลี่ยนกูไม่เคลิ้มหรอกนะบอกให้ !!
 
   ได้ยินไม่ผิดหรอกครับ ‘คุณแฟน’ เมื่อวานผมเป็นแฟนกับมันแบบงงๆ อยู่ดีๆก็มาขอผมเป็นแฟนแบบไม่ตั้งตัว ผมก็เอ๋อๆอยู่ (กูชมตัวเองทำไมฟะ*- -) เลยพยักหน้าแบบงงๆ ..ผมไม่รังเกียจ ผมไม่รู้สึกอยากตีตัวออกห่าง ตรงกันข้าม ผมกลับรู้สึกเป็นคนสำคัญของมัน รู้สึกมีความสุข ใจเต้นแรง เหงื่อออกแบบไม่มีสาเหตุ ผมบ้าไปแล้ววววววว !!
 
“เปลี่ยนเสื้อนะ” ไม่พูดเปล่าไอ้โฟนยังแกะกระดุมเสื้อเชิตผมออก เชี่ยยยยย กูถอดเองได้ มึงถอดให้ทีไรมันมากกว่าถอดเสื้อทุกที = =
 
“พอๆ เดี๋ยวกูเปลี่ยนเอง” ผมปัดมือมันออกแล้วรีบเดินไปหาเสื้อตัวใหม่ใส่ทันที แต่มันก็ไม่วายมายุ่งกับผมตอนผมกำลังเปลี่ยนเสื้อ อ๊าก สัส อย่าลูบ !!!! กว่าผมจะได้ออกจากบ้านก็สายล่ะครับ
 
 
  บ้านไอ้รัซ...
 
   ผมเปิดประตูบ้านเข้าไปพบเพื่อนต่างโรงเรียนที่ไม่ได้พบกันนาน แก๊งหมดตอนม.ต้นมีทั้งหมด6คนครับ มีผม ไอ้โฟน ไอ้ซ่า ไอ้รัซ ไอ้นวม และไอ้ฟูค
 
  ไอ้รัซ,ไอ้ฟูค,ไอ้นวม มันเรียนอยู่ชายล้วนโรงเรียนใกล้ๆผมนี่แหละครับแต่ไม่ค่อยเจอกันเพราะพวกมันงานเยอะ ส่วนไอ้ซ่าก็ไปเรียนต่อต่างประเทศ
 
“วิ้วววว น้องพอทของเรามาแล้ววววววววว” ฟูคเดินมาล็อคคอผมไว้แน่น นี่เป็นการทักทายของมึงเหรอวะสัส - -
 
“น้องพ่อง ปล่อยกู -0-”
 
“แหม พูดไม่เพราะเลย เดี๋ยวพี่ฟูคจะสั่งสอนโดยจูจุ๊บนะ^^!” ว่าแล้วมันก็ก้มหน้ามาหาผมทันทีแต่โดนไอ้โฟนตบหัวดัง ป้าบบบบบ !!
 
“เชี่ยโฟน กูเจ็บนะเว้ย” ไอ้ฟูคโวยวายแล้วลูบหัวตัวเองตรงที่โดนตบ
 
“เล่นไม่รู้เรื่อง” มันทำหน้านิ่งแล้วล็อคคอผมเดินเข้าไปในบ้าน ด๊วกกกกก ล็อคคอกูอีกแล้ว อย่าให้กูสูงมั่งนะกูจะล็อคคอมึงกลับ!!
 
“พอทททททททททททททททททททททททททททททททททท”  ไอ้รัซโยนไม้เสียบลูกชิ้นในมือทิ้งแล้ววิ่งตรงเข้ามากอดผมแน่น ..อ๊อก แน่นไปละ กูหายใจมะออก =[]=;;;;
 
“เฮ้ๆ ปล่อยดาร์ลิ้งกได้แล้ว” ไอ้ซ่าปัดไอ้รัซออกแล้ว ..
 
   ..จุ๊บ
 
“O_O!!!” < ผม
 
“- -!!!” < ไอ้โฟน
 
“ว๊ากกกกกกกกกกกกก/อ๊ากกกกกกกกกกก พอทททททททททท” ไอ้ฟูค/ไอ้รัซ
 
“miss you ^^” < ไอ้ซ่า
 
“มะ มึงเล่นห่าไรเนี่ย ที่นี่ไม่ใช่ต่างประเทศที่มึงอยู่นะถึงจะมาทำแบบนี้ (บลาๆๆๆ) >O<!!!!!!” ผมว๊ากๆๆๆๆใส่ไอ้ซ่าทันทีที่ตั้งสติได้ บร๊ากกกก ไอ้บร๊า กูด่ามึงอยู่นะยังจะยิ้มอีก !
 
“แหม ก็เค้าคิดถึงนี่นา มาๆ ไปช่วยกันเสียบบาร์บีคิวกัน^^” เดี๋ยว อย่าเพิ่งลากกูดิ มึงลวนลามกูบ่อยอย่างงี้ไอ้โฟนมันจะระเบิดบ้านไอ้รัซได้นะ เดี๋ยวเพื่อนกูไม่มีที่อยู่หรอก ดูดิแม่งมองมาตาขวางเชียว แม่ง หอมแก้มกูอีกแล้ว ..ไอ้โฟนจ๋า เดี๋ยวค่อยเคลียร์กันหลังไมค์นะ T^T
 
 
 -โฟนโหมด-
 
  ผมมองไอ้ไอ้พอทกับไอ้ซ่าที่นั่งด้วยกันหน้าระรื่นแล้วรู้สึกโมโห เหอะ พอเจอมันก็ลืมกูเชียวนะ
 
“ไอ้โฟนมึงเป็นไรวะหน้าเครียดเชียว” ไอ้ฟูคไม่ต้องมาพูดมาก มึงจะลวนลามแฟนกู กูยังไม่ได้เคลียร์เลยนะ - -+
 
“อุวะ กูถามก็มามองกูจะกินเลือดกินเนื้อ คิดไรกะกูป่าวววว วิ้ววว -3-”
 
หวืด !!
 
“ห่า-โฟน มึงเอาไม้ไปสุมไฟนู่นไม่ต้องมาแกว่งใส่หัวกู ค ว ย !!!” มันด่าผมเสร็จแล้วก็รีบวิ่งหนีไปทางไปรัซที่กำลังนึ่งปลาอยู่ทันที เหอะ อย่าให้กูวิ่งตามนะ กูจะฟาดหัวให้แตกเลยคอยดู -_,-
 
  ผมมองกลับไปหาไอ้พอทกับไอ้ซ่าอย่างระแวง ตอนม.ต้นผมรู้สึกว่าไอ้ซ่ากับไอ้พอทจะสนิทกับเกินเพื่อน ผมกลัว.. กลัวว่าสิ่งที่ผมรู้สึกมันจะเป็นจริง ถ้าผมยังปล่อยให้มันคุยกับไอ้ซ่าถ่านไฟเก่าจะคุมั้ยนะ...