คุณพ่อซุปเปอร์สตาร์และลูกเจ้าเฟี้ยว

9.7

เขียนโดย yinglovepoom

วันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 17.57 น.

  14 ตอน
  56 วิจารณ์
  31.82K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2556 19.29 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"0.0"

"อ๊ะ เห็นไม่ค่ะว่าไม่มีอะไรเปปบอกแล้วก็ไม่เชื่อ" อิอิมันกลับมาเป็นรูปน้องเมียวน่ารักได้ไงก่อนไม่รูป อิอิ

"แม่ค่า"

"หือ ว่าไงมีไรอีกล่ะเรา"

"ทำไมเราสองคนต้องอยู่ที่นี้ด้วยล่ะค่ะ"

"ถามแปลก้เราเกิดที่นี้ก็ต้องยู่ที่นี้"

"ก็คุณแม่เกิดที่เมืองไทยไม่ใช่หรอ"

"หือ? หนูจะว่าอะไรพูดมาตรงๆๆดีกว่า"

"คือ....คือเมื่อตอนที่คุณยายอยู่ คุณแม่บอกว่าเราอยู่ที่นี้ไปเพื่อคูยาย" "แต่ว่าคุณยายก่อนตายไปนานแล้วน่ะ"

"คือ.... หนูนนน อยากไปเมืองไทยน่ะค่ะ"

"เออ  คือ"

"น่ะค่ะๆๆๆๆๆ"

"เห้อ  เอาก็ได้ยังไงเค้าก็มีส่วนเราดูแลหนูด้วย"

"เย้ยๆๆๆๆๆๆ"

"เอาไว้อีก สอง สาม วันแล้วค่อยไปให้แม่จัดการอะไรๆให้เรียบร้อยก่อนน่ะ"

"ค่ะ คุณแม่สุดสวยยยยยยยย"

"งั้น เราก่อนนอนได้แล้ว"

"ค่ะ"

"ฝันดีน่ะค่ะ จุ๊บ"ฟางก้มลงไปจูบหน้าผากของเปปเปอร์

    FANG

หลังจากที่ฉันส่งเปปเปอร่เข้านอน ส่วนฉันก่อนเดินมากินนมแล้วก่อนคิดเรื่องที่เปปเปอร์จะไปเมืองไทย จะไปอยู่กับใครดีน่่ะ ยัยเฟย์ออืลองโทไปดีกว่า

"โหล ยัยเฟย์"

"ค่าพี่สวาสุดสวย"

"อือ คือแกว่างหรืเปล่าอีกสองสามวันข้างนะ่"

"แปป นะ "อือ........ไม่ว่างอะ"

"ทำไมหรอ"

"ก็ฉันจะให้ไปรับเปปเปอร์อ่ะ"

"อ้าวเปปเปอร์ จะมาหรอ"

"อืม แต่ฉันยังไปไม่ได้อ่ะ"

"อืมงั้นแกก่อนให้ พ่อเค้าไปรับสิ"

"จะบ้าหรอก...."

"ไม่หรอกยังงั้นเค้าก็มีส่วนร่วมให้มียัยเปปเปอร์เกิดขึ้นมานะ"

"เออ ก็จริงแฮะ"

"แล้วฉันจะรู้ได้ไงว่าเค้าอยู่ที่ไหน"

"ง่าย ก็ฉันไง"

"เออ จริงด้วย"

"ก็อยู่ที่........................"

"อืมใจมาก บายล่ะ"

ก็จริงอย่างที่ยัยเฟย์บอก นายต้องมีส่วนร่วมดูแลยัยหนูป๊อปปี้

ฉันรีบไปหยิบซ่ิงจดหมาย กระดาษ ปากกา แล้วก่อนรูป

       ถึง คุณป๊อปปี้ ภาณุ  จิระคุณ

                                               คุณยังจำฉันได้ใช้ไมหมค่ะคนที่คุณบอกว่าจะพาไปฉันไปประเทศไทยไปแต่งงานกันที่ไทยจะพาไปเที่ยวและก่อนคนที่คุณหลอกเอาทุกสิ่งทุกอย่างไปจนหมด เอาความสุขฉันไป คุณเคยรู้ไหมว่าหลังจากที่คุณมีอะไรจากฉัน จน 6 อาทิตย์ผ่านไปฉันจะไปบอกคุณว่าฉันท้องกับคุณ แต่คุณกลับประเทศไทยอย่างไม่บอกไม่ก้าวกันเลยซักคำแล้วก็ทิ้งฉันไปทิ้งให้อยู่คนเดียวเลี้ยงลูกอยู่กัน 2 คน หวังว่าคุณคงจำได้น่ะค่ะ

                                               ฉันอยากขอร้องคุณให้เลี้ยงลูกเราได้ไหมค่ะ ยัยหนูอยากไปหาพวกคุณนะคะเเล้วฉันจะตามไปทีี่หลังนะค่ะ    หวังว่าคุณคงยังจำได้นะคะ

รักและคิดถึง

ฟาง  ธนันต์ธรญ์ นีระสิงห์

......................................................................................................................

อัพแล้วน๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

   

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา