รักใครไม่ได้อีก
เขียนโดย TKKAEW
วันที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 18.10 น.
แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ. 2556 17.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
" หวั่นไหว "
เช้าวันต่อมา........
"เฮ้ย !! เเต่งตัวเสร็จรึยังว่ะไอ้เขื่อนตายคาห้องน้ำเเล้วรึไง " เสียงป๊อปปี้ตะโกนใส่เขื่อนเนื่องจากเจ้าตัว
เข้าห้องน้ำไปเเต่งตัวได้เกือบ 2 ชาติเเล้ว เเทนที่จะทำเวลาเพราะต้องรีบไปรับหลานคุณอา
"เออๆเสร็จเเล้วเว้ย จะรีบไปไหนนักหนาว่ะไอ้ป๊อปปกติเห็นเสร็จคนสุดท้ายทุกที่วันนี้เกิดคึกอะไรขึ้นมาว่ะ"
เขื่อนมองน่าป๊อปปี้อย่างไม่เชื่อว่าไอ้คนที่ปกติเวลาไปไหนจะเสร็จคนสุดท้ายวันนี้เกิดขึ้นอะไรดันตื่นมา
อาบน้ำเเต่ตี 5
"คึกบ้าอะไรไอ้เขื่อนเเกอ่ะเลิกพูดได้เเล้วไอ้โมะมันไปรอที่รถเเล้ว"
"คร้าบๆ คุณพ่อ" เขื่อนพูดเเล้วรีบออกไปก่อนจะโดนป๊อปปี้อัด
.
.
.
.
ณ สนามบินดอนเมือง
“คนไหนล่ะว่ะเนี่ย” เขื่อน ป็อป เเละ โทโมะ ทั้ง 3คนมาถึงสนามบินพลางชะเง้อมองหาหลานคุณอาขอนายป็อป
“ไอ้เขื่อนแล้วหลานคุณอานี้เป็นผู้หญิงหรือว่าผ้ชายอ่ะ” ป็อปถาม
“ไม่รู้ว่ะ ลืมถาม”เขื่อนตอบ
“==;”น่าโทโมะ
“อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิว่าไอ้โมะเดี้ยวข้าจะโทรไปถามอาไอ้ป๊อปก่อน”เขื่อนพูดแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจะโทรหา
อาของป็อปปี้
“แต่….นั้นมันอาของไอ้ป็อปนิแล้วทำไหมตูต้องโทรว่ะเนี่ย” เขื่อนพูดเเล้วหันไปมองน่าป๊อปปี้
“อย่าพูดมากน้าไอ้เขื่อน เออ เดียวมานะไปเข้าห้องน้ำก่อน”ป็อปปี้รีบพูดตัดยทจากเขื่อน
Poppy talk
ห้องน้ำชาย
โฮ !! อากาศวันนี้นี่ร้อนสุดๆเลยผมเลยต้องขอตัวจากไอ่เพื่อน2คนนั้นไปห้องน้ำแล้ววันนี้ผมยังต้อง
แบกสังขารมาสนามบินเพื่อมารับหลานคุณอานี่อีกมารับใครผมยังไม่รู้เลยเซ็งจริงๆ ผมคิดในใจพลางเดินเข้าไปทำ
ภาระกิจส่วนตัวในห้องน้าเมื่อผมทำธุระเสร็จผมก็ว่าจะกลับไปแต่ทางเดินมันต้องผ่านห้องน้ำหญิงและมันดันเกิด
เรื่องขึ้นจนได้
“ว้ายยยยยยยยยยยยยยย” tot
“เฮ้ยยย เทอระวังงงงงงงงงงง” c o v
“ฟุบ” > < >///<
และ
“oxo”
ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเพียงเสี้ยวนาที แต่มันกินหัวใจผมไปแทบทั้งดวงเลย
มีเด็ก(รึเปล่าแต่ดูตัวเทอเล็กดีนะ)ผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งออกมาจากห้องน้ำ แล้วผมก็กำลังเดินไปพอดี
เทอเลยวิ่งมาชนผมจนเสียงหลักแต่ผมโชคดีที่ตั้งตัวทันเลยไม่ล้ม แต่คนที่กำลังล้มคือเทอผมเลยรับเทอไว้มัน
เลยอยู่ในท่าที่ผมใช้มือข้าง1ประคองเอวเทอไว้ส่วนมืออีกข้างหนึ่งประคองหลังเทอส่วนเทอคนตัวเล็กนั้นก็เอามือ
ทั้ง2ข้างคล้องคอผมไว้ไว้ เราทั้ง2คนเงีบยราวกับว่าทุกสรพพสิ่งหยุดเคลื่อนเราสบตากับและอยู่ๆใจของผมมันก็
เต้นแรงมากอย่างที่ไม่เคยเป็นแต่เรื่องไม่ยังไม่จบแค่นั้นเพราะอยู่ๆก็มีคนวิ่งมาชนผมจากด้านเลยทำให้ผมเสียการ
ทรงตัวและนั้นก็หมายความว่าผมกำลังจะล้มแต่นั้น
ผมไม่ได้ล้มคนเดียวแต่ยังมีคน “ตัวเล็กที่ผมประคอง”ล้มไปด้วยและนั้นมันก็ทำให้ปากของผมมันประกบเข้ากับ
ปากของเทออย่างพอดิบพอดี
-----------------------------------------
ตอนที่ 3 จบไปเเล้ว เย้ !!!! ^o^
ไรเตอร์ขอบคุณทุกคนมากๆนะที่เม้น เเล้วก็โหวตให้ไรเตอร์ไรเตอร์มีกำลังใจมากๆเลยล่ะ
รู้ไหมก่อนสอบไรเตอร์อ่ะเข้ามาดูว่ามีคนเม้นไหมเเล้วก็มีคนมาเม้นเพิ่มไรเตอร์โครตมีกำลังใจในการสอบเลยล่ะ
ยังไงก็ขอบคุณทุกคนอีกครั้งนะ อ้อ!! ใครที่จะสอบก็ขอให้สอบได้ ผ่านทุกวิชาเลยนะ สู้ สู้ ^O^
บ๊าย บาย ˜
--------------------------------------
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ