Love Story. นิยามรักของฉันและเธอ ( TK )

9.5

เขียนโดย FaTK

วันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 21.03 น.

24 บท

112 วิจารณ์

40.13K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 เมษายน พ.ศ. 2556 13.36 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

3) จุดเริ่มต้น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

อ๊าาาาาาา
แก้วที่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยค่อย ๆ ลืมตาขึ้น
" เอ๊ะ ที่นี่ที่หนายยยยยย "
แอ๊ดดด
โทโมะเปิดประตูเข้ามาก็มองเห็นแก้วว่าเธอตื่นขึ้นมาแล้ว
" เป็นยังไงบ้าง " โทโมะทำเสียงอ่อนแรง
" ใครอ่ะ "
" ฉันชื่อโทโมะ เป็นคนขับรถชนเธอ " โทโมะเลี่ยงที่จะสบตากับแก้วเพราะความผิดที่เขาทำไว้
" เอ๋ รถ ? รถไหนหยอ ? " แก้วเอียงคอแบบเด็กน้อย
" ช่างเถอะ ว่าแต่เธอชื่ออะไร ? " โทโมะเดินไปคุกเข่าที่ข้างเตียงแล้วถามเธอ
" ชื่อเหรอ ? ฉันชื่อโทโม๊ะ ^^ "
" บ้า นั่นมันชื่อชั้น ! " โทโมะหัวเราะเล็กน้อยกับคำพูดของแก้ว
" แล้วฉันชื่ออะไรล๊า ^^ " แก้วไม่หุบยิ้มเลย ตอนนี้เธอเหมือนเด็กมาก ๆ เลยล่ะ
" เธอชื่อ แก้ว แล้วกันน่ะ เพราะแก้วมันใส เธอเสียงใสเหมือนแก้ว ^^ " โทโมะยิ้มตอบไปบ้าง
" ได้เล๊ย ชื่อนั่นแหละโม๊ะ "
" โมะ ไม่ใช่ โม๊ะ " -0-
" โม๊ะ "
" โมะ "
" โม๊ะ ๆ ๆ ^^ "
" เรียกไรเรียกไป -*- "
แอ๊ดดดด (เสียงเปิดประตู)
" อ้าว คุณหมอ "
" ผมติดต่อญาติคนไข้ไม่ได้น่ะครับ "
" ทำไมล่ะครับ "
" เธอน่าจะอยู่ที่นี่คนเดียวน่ะครับ พ่อแม่เธอคงอยู่จังหวัดอื่นหรือไม่ก็ต่างประเทศ "
" ..... "
" คุณคงต้องรับผิดชอบสิน่ะครับ "
" ...... " โทโมะไม่ค่อยเข้าใจกับคำพูดของหมอซักเท่าไหร่
" คุณต้องพาเธอไปอยู่ด้วย "

มันสั้น ๆ เนอะ แต่ก็ดีเวลาอ่านจะได้มีกำลังใจว่าอีกนิสจะจบแล้วไรงี้
ช่วยเม้นท์วิจารย์หรือให้คำแนะนำหน่อยน้ะค้ะ ขอบคุณค้า *0*

บท 2

สารบัญ

บท 4